!Hola

Mogen wij ons even voorstellen?Wij zijn Judith en Lonneke, allebei 19 jaar en we kennen elkaar al sinds groep 1 van de basisschool. Vanaf die tijd zijn we vriendinnen geworden en dit zijn we nu nog steeds! Samen kregen wij de kans om een reis te maken naar Barcelona: hier een week lang een cursus Spaans te volgen en te wonen in een studentenhuis. Wauw... Klinkt goed, hè? Dat dachten wij dus ook! In de meivakantie was het dan zover: koffers waren gepakt, tickets geboekt en wij waren er klaar voor: op naar Barcelona!Voor Lonneke was het de allereerste keer vliegen, erg spannend... Het opstijgen was wel even slikken, maar je krijgt er zo'n mooi uitzicht voor terug!Eenmaal in Barcelona aangekomen konden we direct onze jas uitdoen. Er scheen ons een stralende zon tegemoet. We kregen er steeds meer zin in! Op het grote centrale plein in de stad: Plaça Cataluña werden we opgehaald en met de taxi naar ons studentenhuis gebracht. We moesten ons goed vasthouden want de taxichauffeur had duidelijk haast en racete de straten door. Het studentenhuis was groot en niet ver van het centrum af. Wel hebben we alle dagen gebruik gemaakt van de metro, in zo'n grote stad als Barcelona is dit hét perfecte vervoersmiddel om de stad door te reizen. Op onze eerste schooldag hebben we direct veel nieuwe mensen leren kennen. Aangezien wij geen enkel woord Spaans spraken kwamen we in een echt beginnersgroepje terecht. De klas bestond uit 8 mensen, niet groot maar wel erg gezellig. 4 uur Spaans per dag... Wel even wennen hoor! De Spaanse leerkrachten daar gaven direct al aan dat ze zo min mogelijk Engels zouden gaan spreken in de les. Eigenlijk wordt álles uitgelegd in het Spaans. Dit is natuurlijk heel lastig als je bijna of geen Spaanse woorden kent. Maar door de manier waarop ze het vertellen is het toch nog goed te doen. En na een paar uur begin je bepaalde woorden door te krijgen, snap je opeens waar de leerkracht het over heeft en kun je zelfs al vertellen hoe je heet en waar je vandaan komt... in vloeiend Spaans ;)!Natuurlijk bestonden onze dagen niet uit alleen maar school. We zijn er veel samen op uit geweest. Om de stad te ontdekken, tapas te proberen, Spaanse mannen te checken, in de zon te liggen en niet te vergeten om de winkelstraten van Barcelona onveilig te maken...We zijn allebei een beetje verliefd geworden op het mooie park van Gaudi. Het was wel even klimmen en lang lopen maar dan krijg je ook wel iets heel moois te zien. Uiteindelijk zijn we hier ook zeker 3 uur geweest. Lekker in de zon zitten, mensen kijken en wat muziek luisteren. Mm, dat was echt perfect!Wat ons opviel aan de Spaanse mannen? Dat ze uiterlijk heel belangrijk vinden, vrouwen op straat graag nakijken en zelfs uit het raam gaan hangen om nog eens goed te bekijken wat er precies voorbij loopt. Eigenlijk was het vooral erg grappig. De Ramblas is de meest bekende straat in Barcelona. We werden vooraf al gewaarschuwd voor zakkenrollers die zich vooral in deze straat zouden bevinden, dus hadden onze schoudertassen stevig vast. Daar zou geen zakkenroller tegenop kunnen! En waarschijnlijk hebben we ze zo ook afgeschrikt, want we hebben nergens last van gehad. Gelukkig maar!De week vloog voorbij. Eigenlijk was er nog tijd tekort om alles gezien en gedaan te hebben. Wie weet komen we nog eens terug. ELLEgirl en Don Quijote: bedankt voor deze mooie reis. Het is een week geworden om nooit meer te vergeten!Na een weekje Barcelona weten we nu dat...* Judith nooit een douane doorkomt zonder gefouilleerd te worden* het ook wel eens bewolkt kan zijn in deze tropische stad* Spaans moeilijker is dan verwacht* we toch Shakira nu net iets beter kunnen verstaan in haar Spaanse liedjes* tapas een tussendoortje is en geen hoofdmaaltijd* zomaar een bus instappen in een grote stad niet altijd even handig is* toeterende auto’s wel eens kan betekenen dat FC Barcelona gewonnen heeft* goede loopschoenen een echte must is om bij je te hebben tijdens een citytrip* een lange rij mensen voor het FC Barcelona stadion niet hoeft te betekenen dat het een ingang is, maar eerder een rij om tickets te kopen voor een wedstrijd* je nooit naar het toilet bij de MacDonalds moet gaan in Barcelona* het metro systeem daar een voorbeeld is voor onze NS* Spaanse mensen heel behulpzaam en vriendelijk zijn* er ook wel eens richtingsaanwijzers op straten totaal niet kloppen* 21.00 een gemiddelde tijd is om een restaurant op te zoeken* ze in sommige restaurants nog nooit van een menu- kaart hebben gehoord* de winkelstraat toch nog best even zoeken is* als je de winkels eenmaal gevonden hebt je zeker uren de tijd nodig hebt om alles goed te bekijken* Barcelona gewoon een geweldige stad is* wij nu nog steeds moeten lachen als we weer terugdenken aan de dingen die we daar allemaal meegemaakt hebben!Check voor meer info: Don Quijote!