Ook hier is Sinterklaas in het land. Vorige week zaterdag zijn we met de hele familie naar het Lago Maggiore gereden voor de intocht van Sinterklaas. Het was koud! Niet normaal. Sta je dan met je muts en alles. Er was erwtensoep, warme chocolademelk en natuurlijk pepernoten! Die mis ik ontzettend, ik moet echt aan mijn ouders vragen of ze een zak voor me willen inslaan. Ik denk dat het sinterklaasgedoe wel over is als ik terug ben in Nederland...
Maar goed, het leukste aan die intocht vond ik dat je Nederlands en Italiaans door elkaar heen hoort. Ik hoorde werkelijk een Italiaanse vader tegen zijn dochtertje zeggen: ‘Andiamo a vedere Sinterklaas’. En dan ook echt ‘Sinterklaas’ op een hele aparte manier. Super grappig!
Gister zijn we naar het Sinterklaasfeest geweest in Milaan. Alles zat mee: meteen de weg gevonden, parkeerplaats voor de deur… Dank u Sinterklaasje! Het feest werd gehouden op de bovenste verdieping van een museum en we waren weer eens veel te vroeg. Toen kochten we maar kaartjes voor het museum. We hebben één opgezette zebra gezien en toen kwamen we de souvenirwinkel tegen. Leuk museum hoor!
Eenmaal op het feest aangekomen heb ik zo’n lol gehad. Stel je voor dat je als onwetende Italiaan per ongeluk binnenkomt. Volgens mij schrik je je dan een ongeluk. Allemaal mensen die aan het zingen zijn (ik ben er achter gekomen dat ik die liedjes niet eens zo heel goed ken, schande!), twee geschminkte meiden met rare pakjes aan die lopen te gooien met snoep en aan het rondspringen zijn, en dan is er natuurlijk nog die man met die lange witte baard.
Alessandro was wel zenuwachtig toen hij bij de Sint moest komen. Hij vond alleen zijn cadeautje niet zo super… Hij wilde graag iets van dinosauriërs maar kreeg een Nederlands boekje over weet ik veel wat. Toch zat hij daarna heel gelukkig op de bank met een dino. Hoe dat kan? Een cadeautje van z’n mams uit de souvenirwinkel…
