Parijs is gehuld in een witte deken. De stad van de liefde doet haar reputatie vandaag eer aan. Voor ik begin aan mijn Great Australia Adventure maken ik en mijn - over het algemeen - lieftallige zusje een korte tussenstop in Parijs. Bewapend met een ticket van de Thalys, een voorraad redbull, een fototoestel, een gids van de ANWB, totaal geen aanleg voor de Franse taal en een zusje die dat godzijdank wel kan, voel ik me net de stereotype toerist die ik in Amsterdam altijd zo zelfvoldaan uitlachte.
Amsterdam is overigens ook gehuld in een witte deken. Tien centimeter sneeuw terroriseert Nederland. Geen taxi, bus, metro, auto of trein waagt te rijden. Daar sta ik dan met mijn rode koffer op Amsterdam Centraal, terwijl de buitenlandse treinen niet meer rijden. Ik zit vast in Amsterdam.
Na de nodige frustratie en teleurstelling vertrek ik met mijn rode koffertje in mijn toeristenoutfit Amsterdam in op weg naar mijn huis. Door alle blikken op straat ga ik me vanzelf ook een toerist voelen. Al shoppend vind ik het heerlijk dat iedereen denkt dat ik ze niet versta en drentel ik van de Dam tot de negen straatjes op zoek naar het perfecte kerstcadeau.
Het epicentrum van fashion en cultuur in Europa heb ik helaas vandaag niet gehaald. Soms moet je iets als buitenstaander bekijken om te beseffen hoe gezegend je bent met alles wat je hebt. In dat geval; ik ben een toerist en ik ben er trots op!
