Eilandleven

'Sinds ik ben aangekomen in Australie heb ik een groot deel van mijn tijd op eilanden doorgebracht en ik begin langzaam maar zeker te begrijpen waarom de associatie van vakantie met eilanden zo groot is. De kern van het succes van eilanden als vakantiebestemming ligt volgens mij in het feit dat je op een eiland letterlijk en figuurlijk afgesloten bent van de wereld. Ik heb om me alvast een beetje af te sluiten van de wereld een australische simkaart gekocht en bijna niemand het nummer gegeven. Maar op de eilanden heb ik gewoon helemaal geen ontvangst en zelfs de muntentelefoon van het hostel werkt nauwelijk. Dus de verleiding om te bellen is erg minimaal. Daarnaast is de toestroom van informatie op eiland erg laag. Om een voorbeeld te geven was vanochtend het voorpaginanieuws van de lokale krant dat een automobilist bijna een jongetje heeft aangereden, met de nadruk op bijna. Daar maken de mensen zich hier blijkbaar druk over, niet over de oorlog in Libanon, niet over de honger in Afrika, nee over een jongetje dat bijna aangereden werd. En dat is eigenlijk ook wel eens goed, om je niet overal druk over te maken. Dat geeft rust in je hoofd en zo kan je je energie gebruiken om een keer om te rollen op het strand, een nieuwe laag zonnebrand op te smeren en het boek, wat al bijna een jaar naast je bed heeft gelegen, uit te lezen. Maar ook buiten het beperkte gebruik van massacommunicatiemiddelen om voel ik me hier echt van de wereld. Als we naar de campingkeuken lopen zien we heel veel vlinders en enorm knuffelbare kleine kangaroos. Overal zijn kleine baaitjes met fel gekleurde nemo's, waar we na een uur in de hitte wandelen helemaal alleen kunnen zwemmen. Gister hebben we koala's geknuffeld en een slang vast gehouden en 's avonds hoor je geen harde beats, maar het geluid van nachtdieren. Er is dan ook maar één café op het eiland, waar de oude rockmuziek, denk 'those where the best days of my life, it was the summer of '69', om 12 uur stopt. Misschien is dat wel waar vakantie om draait, niet alleen om wat je doet en ziet, maar ook om wat je niet doet en ziet. Er is nog genoeg tijd om je druk te maken om de wereld, te piekeren over je vriendje of je ineens wel erg strakke skinny jeans. Nu is het tijd om echt te gaan relaxen!'