Boerenkool - of, in het Amerikaans: kale - heeft de afgelopen jaren een bewonderenswaardige opmars gemaakt in onze wereld van eten en drinken: we roosteren boerenkool in de oven voor kale chips, we stoppen het in smoothies en we persen het in sapjes. Want boerenkool is gezond, is ieders overtuiging: het is een bron van calcium, magnesium, kalium, vitamine K en allerlei antioxidanten.
Maar er worden nu kanttekeningen geplaatst bij de hypergezonde groente. Bioloog Ernie Hubbard ontdekte onlangs dat in boerenkool verschillende soorten metalen zitten, die samen een 'katalysator' voor je metaalwaarden vormen. Tallium en caesium zijn de belangrijkste metalen, maar hij vond ook sporen van nikkel, lood, cadmium, aluminium en arsenicum.
Hoe die metalen in boerenkool komen? Via de grond waarin de boerenkool groeit, legt Hubbard aan Craftmanship uit:
'If it's left in the ground, the leafy greens are going to take it up.'
Tallium, een van de metalen, is een belangrijk bestanddeel van rattengif. Het smaakt nergens naar, ruikt nergens naar, en heeft bijna geen kleur, maar veroorzaakt wel nare kwalen - vermoeidheid, hartritmestoornissen, misselijkheid en haaruitval. Yikes. Ter illustratie: de talliumwaarde van een 52-jarige vrouw die dagelijks twee uur sport en boerenkool eet, ligt rond de 0,7 milligram, terwijl 0,1 milligram als 'gezonde waarde' wordt gezien.
David Quid, metaalwetenschapper, voegt daar nog aan toe:
'We now know that heavy metals are additive and synergistic. If you get a little thallium, and a little lead, and a little cadmium in your system, you've got one plus one plus one equals five or six, not just three.'
Genoeg reden om een beetje te dimmen met de kale, dus, tot dit tot op de bodem is uitgezocht.
