Deze week doe ik het op verzoek van beautymerk V. rustig(er) aan. En dat gaat me redelijk wel af. Dag één was fysiek heel aangenaam. Hier het verslag. Dag twee stond in het teken van weten wat ik eet. En dat heb ik geweten.

Vandaag werk ik niet. Het is mamadag. Of een dag voor mama? In het kader van de projectweek: beide. Vandaag ben ik mama. Geen poetsvrouw, (af)wasmachine of regelnicht.

En mezelf.

MAMADAG

Voor deel één stouw ik tassen vol proviand, luiers, reservekledij en meer van wat moeders doorgaans in tassen stouwen. Alles gaat de auto in, op naar het bos. Van groen word ik rustig. Gezeur ('wanneer gaan we pannenkoeken eeeeeeten?') beantwoord ik kalm. Geklaag ('ik kan niet loooopen') besluit ik rustig te negeren. Aan het eind van de sleurtocht pak ik een moment op een bankje in de zon. De jongste slaapt in het karretje. De oudste ligt met het hoofd op schoot aan een pepermuntje te sabbelen.

Even sluit ik mijn ogen. Dit is nu al een mooie mamadag.

DAG VOOR MAMA

Het wordt nog mooier. Deel twee van mamadag is voor mama. Ik heb een veel te dure massage geboekt en vertrek een kwartier te vroeg van huis. Een kwartier ja. Ik neem het ervan. En doe rustig aan. Want dat moet.

Ik besef me altijd dat ik vaker een massage moet nemen als ik bijna een massage krijg.

Terwijl ik braaf wacht tot mijn therapeute klaar is om mijn nek te verlossen van maandenoude knopen en oud zeer besef ik me dat ik dit vaker moet doen. Ik besef me altijd dat ik vaker een massage moet nemen als ik bijna een massage krijg. En toch lig ik niet vaker dan eens per jaar op een massagetafel. Stom. Ik neem me ter plekke heilig voor vaker een massage te nemen. En prijs mezelf om weer een bereikt hoogtepunt in de week.

Als de avond valt, ik anderhalve liter water verder ben en de eerste griepverschijnselen de kop op steken weet ik weer waarom ik zelden een nieuwe massage regel. Bah. Morgen zal blijken dat de pijnlijke kneedpartij goed is geweest. Nu kruip ik bibberend vroeg onder de wol.

Rust nemen is niet zo makkelijk hoor.

Morgen: digitale focus. Wat als ik me op één ding tegelijk richt.

Tijd over om nog wat te lezen? Dag één gooide ik de rem erop. En dag twee wist ik wat ik at. Echt.