Gone Vegan: 'Het zal wel gezond zijn, want ze is wél lang!'

Nog een goed voornemen nodig? Door net als ik vegan te gaan, of in elk geval te kijken of het iets voor je is maak je ENORM verschil.

Wat eet je dan wel?

Deze nog steeds vrij kersverse vegan ging naar de zuidkust van Kreta. En de zuidkust van Kreta bleek nogal onbekend met het fenomeen vegan. Zo lang ik er kom (en dat is lang: zeventien jaar) was het al lastig zat om het hoe en waarom van vegetarisch eten uit te leggen. 'Eet je wel kip dan?' 'Jaja, de moussaka is vegetarisch. Nee, gehakt, dat is toch geen vlees?!' Begin deze maand at ik voor het eerst als vegan bij Griekse vrienden en hun Griekse ouders. Geen kaas, geen eieren, geen zuivel, geen honing. En ook daar is het erin gestampt: van vlees word je sterk, zuivel is goed voor je botten.

Ik had het een en ander uit te leggen, en dat leverde interessante discussies op. Bijna-ruzies af en toe, maar met dank aan een goede Griekse vriend die ooit een docu over een frankfurterworstenfabriek had gezien en een Griekse vader die bovenstaande 'Het zal wel gezond zijn, want ze is wél lang!'-conclusie trok (ik tik net niet de 1 meter 80 aan), kwam ik toch aan mijn vegan trekken: homemade linzensoep, pannen vol geroosterde groenten, aardappel-wortelcurry's, Griekse salades zonder feta, frietjes en nog meer aardappels. Een onverwachte acht uur durende vertraging op vliegveld Athene op de terugweg, vanwege de sneeuwval in Nederland was wel een beproeving – ik kan geen flapjack (het enige veganistische voer verkrijgbaar aldaar) meer zien.

Als je nu denkt: zie je wel, veel te ingewikkeld, dat vegan eten/zijn, well:

Dit is namelijk maar slechts een greep uit de hoogtepunten van deze maand:

Mijn broer die na het zien van Cowspiracy bij me aanklopt voor vegan recepten.
Op de bonnefooi op Eerste Kerstdag naar restaurant Tiger Mama in Utrecht gegaan. Ja, ze hadden plek voor twee en ja, ze hadden vegan opties. Ik zou zelfs het speciale tiengangenmenu op z'n vegans kunnen krijgen, ware het niet dat ik genoeg had aan de vegan springrolls en de vegan sushi. Een verademing na een minder smakelijke ervaring eerder die week in een Thais restaurant dat ik niet bij de naam ga noemen maar waar er maar één vegan optie was die tot grote en onverwachte teleurstelling geserveerd werd in een ananas; en warme stukjes ananas bevatte. #justdont

Een bring your own-kerstdiner bij mij thuis. Alle door vrienden meegebrachte happen én drankjes: vegan! En complimenten voor mijn zelfgemaakte vegan curry (sorry dat ik de rijst heb laten mislukken jongens, ik beloof beterschap). Alleen over de borrelkaas van rijstebloem was de meerderheid van mijn omnivoorvrienden niet laaiend.
Het interview met De Vegetarische Slager in Volkskrant Magazine: 'Mensen denken nu nog dat ze niet zonder vlees kunnen, maar ik weet zeker dat onze producten op termijn duurzamer en lekkerder zijn en dat we vlees helemaal kunnen vervangen.'
Mijn nieuwe vegan Dr. Martens, én de jongen achter de kassa die me in plaats van de wax (want met bijenwas) de Ultrabalm van Lush aanraadde om mijn nieuwe aanwinsten mee te poetsen.
De ontdekking van Bosh: twee gasten die de veganistische sterren van de hemel koken.
Punk Pizza, nu al de leukste pizzeria van Utrecht, heeft vegan opties, werkt aan de beste vegan pizza ooit, én is daar in geslaagd.

Anyway, het wordt steeds makkelijk, lekkerder en fijner, dat vegan, en ik ben er eigenlijk een beetje van overtuigd geraakt dat we in de toekomst niet anders willen, kúnnen, met z'n allen. Plantaardig eten wordt vast getipt als een van dé foodtrends voor 2018, maar behalve lekker is er natuurlijk ook niets sexyers dan goed voor wereld zijn.