Ik ben gelukkig getrouwd. We hebben twee kleine kinderen en runnen samen een geëmancipeerd huishouden; mijn meisje heeft een goeie baan en is praktisch kostwinner. Ik doe hier en daar een klus en ben dus iets meer met onze kinderen en het huishouden bezig. Helaas zitten we niet helemaal op één lijn wat betreft schoonmaken. Tenminste, ik vind het fijn als het schoon is in huis en ik wil daar ook graag aan meewerken, maar onze definitie van ‘schoon’ verschilt nogal.
Achteraf schaam ik me dat ik zonder ironie het woord ‘Destiny’ heb gebruikt
Mijn meisje is half Moluks van haar moeders kant. Leuk verhaal: Ik ben half Indisch van mijn vaders kant en toen we elkaar ontmoetten ontdekten we dat haar moeder en mijn vader uit hetzelfde stadje (Merauke, met destijds zevenduizend inwoners) in Papoea Nieuw-Guinea kwamen. ‘DESTINY!’ zeiden we tegen elkaar. Precies op dat moment zagen we samen een vallende ster. Achteraf schaam ik me dat ik zonder ironie het woord ‘Destiny’ heb gebruikt en vind ik ook die vallende ster iets teveel van het goede.
Haar moeder is keizerin van het rijk Schoonmaken. Alles wat vies is, wordt schoon in haar handen. Na het afwassen breekt ze een satéprikker doormidden en wikkelt er een doekje omheen met schoonmaakmiddel. Hiermee maakt ze de binnenkant van het gat in de gootsteen dat ervoor zorgt dat deze niet overstroomt, schoon. Altijd. Ik ken niemand die zo bedreven is in het maken van schoon, en ze heeft er lol in bovendien. Mijn schoonvader heeft een milde vorm van smetvrees. Dat helpt ook. Hij kan overigens ook erg goed drummen.
Het pad naar goede hygiëne is geplaveid met irritatie
Mijn meisje is een mean-ass schoonmaakmachine, maar ook een mean-ass productmanager met ambities. Ze is niet gemaakt om thuis schoon te zitten maken. En dus doe ik dat zo veel mogelijk. Nu verhoudt mijn moeder zich tot schoonmaken als Geert Wilders tot de islam. Ze houdt er niet van. Soms zette ze na het opruimen thuis een fles allesreiniger zonder dop bij de voordeur. Als mijn vader dan thuiskwam rook het lekker fris. Boven op deze povere schoonmaakbasis ben ik een man, en de meeste mannen kijken met de ogen van een kind naar hygiëne. En kinderen zien enkel eten of spelen.
Ik sta niet onwelwillend tegenover schoon, integendeel. Maar het pad naar goede hygiëne is geplaveid met irritatie (fabrikanten van schoonmaakmiddelen plaatsen niet voor niets een andreaskruis met ‘irriterend’ als onderschrift op hun producten). Het is namelijk nooit goed. Ik zie niet wat zij ziet, en als ik het wel zie dan handel ik anders dan zij (‘Doe ik later wel’, ‘Dat ligt daar eigenlijk wel goed’, of ‘Dat is niet echt vies, toch?’).
Echte liefde overwint niet alleen alles, het maakt je een beter mens.
Zowel timing als executie zijn cruciale factoren. Als zij kookt bijvoorbeeld, ruimt ze alles meteen op. Het aanrecht is bij haar te allen tijde brandschoon. Bij mij oogt het alsof de keuken ontploft is. Dat vind ik prettig: koken is een creatief proces en ik ben heerser in de chaos. Na het eten maak ik alles schoon, maar soms wil ik eerst even een koffietje. Dat irriteert haar en dan begint ze vast met schoonmaken. Dat irriteert mij, want dan voel ik me schuldig. Op zulke momenten denk ik met weemoed terug aan de dagen dat ik in een studentenhuis woonde, waar we eens per week een nieuwe laag aluminiumfolie over het fornuis spanden.
Er is echter hoop. Sinds we kinderen hebben vind ik een gebrek aan hygiëne niks om principieel over te doen (en huil ik bij emotionele momenten in romantische films, om nog maar eens iets te noemen). De energie die ik kwijt ben aan een discussie over schoonmaken die ik nooit zal winnen, is aanzienlijk groter en minder productief dan de energie die ik kwijt ben aan poetsen. Als ik goed schoonmaak is iedereen gelukkig. En als iedereen gelukkig is, ben ik dat ook.
Zo verander ik langzaam maar zeker in een goede huisman. Terwijl ik dit schrijf is mijn meisje vier dagen voor haar werk in Parijs. Voor ik begon te schrijven heb ik de kinderen in bad en bed gestopt, bad en keuken schoongemaakt (het fornuis met RVS-reiniger, booom!) en het huis gestofzuigd. Echte liefde overwint niet alleen alles, het maakt je een beter mens.
Mick Johan is kunstenaar, schrijver en drummer, echtgenoot en vader. Hij was ooit postbode in Scheveningen en de eerste hoofdredacteur van Vice Magazine Nederland. Later vormde hij samen met Matthijs Booij het infameuze kunstenaarsduo Miktor & Molf, onder meer bekend van de laatste twee albumhoezen van de Jeugd van Tegenwoordig. Nu werkt Mick Johan aan een solocarrière als kunstenaar en schrijver. Zijn debuut (nog geen titel bekend) komt begin 2016 uit bij uitgeverij Lebowski.
//
'Op dat moment werd ik meteen, echt meteen, verliefd op haar.
Maar belandde met een ander in bed.'
