Iedereen die wel eens met het openbaar vervoer heeft gereisd, kent deze irritatie: manspreading. Manspreading is de mannelijke gewoonte om overal met gespreide benen te zitten. Een man die gaat zitten, doet dat met de benen wijd, en hij geeft negen van de tien keer zero fucks om de hoeveelheid publieke ruimte die hij daarbij inneemt. Terwijl jij keurig met je beentjes gekruist zit te wachten tot je trein of tram op plaats van bestemming is, zit de manmens met de benen wagenwijd en neemt twee keer zoveel ruimte als jij in beslag.

(En ja, ik snap ook heus wel dat door de anatomie van de man het niet heel prettig is om urenlang met de benen over elkaar te zitten, maar als je in een drukke ruimte bent en er is al te weinig plek, doe dan even niet zo boers en gooi die benen gewoon bij elkaar, daar ga jij of je zaakje echt niet dood van.)


Ze zijn 'open and willing to share'

Recent onderzoek wijst echter uit dat er wel degelijk winst te behalen is met manspreading. De studie, gepubliceerd in Proceedings of the National Academy of Sciences (wat me verder niets zegt, maar wel dusdanig serieus klinkt dat ik de resultaten ook maar serieus neem), wijst uit dat manspreading zorgt voor betere kansen op de datingmarkt. Ja echt. En, let op, dat gaat op voor zowel mannen als vrouwen.

De resultaten kwamen tot stand na het analyseren van 144 speeddates en datingprofielen en de grootste conclusie was dat mensen met een ‘open en brede houding’ hoger werden gewaardeerd. Hoe dominanter en breder je houding, hoe meer succes je hebt met (online) dating. Tanya Vacharkulksemsuk (laat die achternaam maar even goed op je inwerken) had de leiding van het onderzoek en stelt verder dat mensen die groots met hun lichaamstaal zijn, ook op zakelijk vlak meer succes hebben. Want ze worden gezien als 'open and willing to share'.

Dat vrouwen op dominante, machtige mannen zouden vallen, is een eeuwenoud stukgekauwd cliché. Maar Tanya (ik durf het niet aan haar achternaam nog een keer te moeten oplepelen) gaat verder en zegt dat er met deze studie misschien ook wel een eind is gekomen aan het minstens zo stomme cliché dat mannen op onderdanige vrouwen vallen. Want, ook de vrouwen die een ‘open and bold posture’ hadden werden hoger gewaardeerd.


Bij vrouwen gingen de waarderingen omhoog wanneer ze witte tanden hadden, yoga deden en 'sweet' waren.


Gooi je kop maar even tegen een muur ja.

Nu denk ik dat dat een brug te ver is, want andere zaken die uit het onderzoek naar voren kwamen, onderstrepen juist de klassieke achterhaalde rolverdeling. Vrouwen voelden zich aangetrokken tot mannen met een sterke kaaklijn en kin, en foto’s waarop de mannen in kwestie een buitenactiviteit deden vielen goed in de smaak. Lekker mannig houthakken, enzo. Dan de vrouwen. Daar gingen de waarderingen omhoog wanneer ze witte tanden hadden, yoga deden en zichzelf als ‘thoughtfull’ en ‘sweet’ omschreven. Gooi je kop maar even tegen een muur ja.

Kleine navraag bij mijn eigen mannelijke vrienden gaf overigens een heel ander beeld, die waren vrij unaniem in hun afkeer tegen manspreading bij vrouwen. ‘Dan is meteen alle seks weg,' riep de één. ‘Dat kun je in de meeste gevallen nog het beste als oncharmant betitelen,’ zei de ander. Een simpel doch duidelijk ‘méga onaantrekkelijk,’ riep de derde.

Dus, wat te doen met al deze informatie? Wel of niet breed zitten? Nou, ik stel voor dat vrouwen toch nog een keer het mannelijk voorbeeld volgen. Namelijk door zich lekker geen reet aan te trekken van wat je omgeving van je vindt. Dat doen al irritante breedbenige mannen in de trein, tram of op elk ander zitoppervlak namelijk ook niet.

Ondertussen zijn DIT dus de plekken waar mensen het vaakst de ware tegenkomen >