- Date (meervoud: dates) 1 (de; m) afspraakje 2 (de; m,v) degene met wie je een afspraakje hebt.
Zie hier: een lieve poging van de Dikke van Dale om de date in z'n kern samen te vatten. Maar we weten allemaal dat een date zich zo makkelijk niet laat omschrijven.
Ieder met redelijk wat archiefmateriaal aan dates weet dat een date, anders dan iedere andere afspraakvorm, een haast oneindig aantal scenario's kan volgen. Een date kan verrassen, vermoeien, plots escaleren, verzaken ook maar iéts te laten escaleren, abrupt stoppen, zich ongemerkt over een heel weekend uitspreiden, verliefd maken, empoweren of juist gedesillusioneerd achterlaten. Hoe dan ook, een date wordt áltijd een verhaal - op z'n minst voor je vrienden. En op ELLE; want zeg eerlijk, hoe zonde is het als we de verhalen voor onszelf houden?
Precies. Hier las je nummer 1 (de date die letterlijk eindigde in een hotel), tijd voor nummer 2: de date die eindigde met een wel heel bijzondere operatie.
Oorsprong: Happn.
Duur (daadwerkelijk): 4 uur.
Duur (idealiter): 4 uur korter.
Verloren: Geloof in mannen zonder issues.
Gewonnen: Verwarring.
Aantal (stiekeme) foto's genomen: Geen.
Het voordeel van af en toe daten via Happn is dat het al snel geen big deal meer is. Na een paar dates, die op zich heel gezellig waren maar waar totaal geen sprake was van vonken – niet eens wat geknetter – ben je totaal niet meer nerveus. Het nadeel daar weer van: je zegt ook gemakkelijk af als je ineens toch niet zo'n zin meer hebt, of die borrel op werk te gezellig is om te verlaten.
Waarvan akte bij de date in kwestie, maar doordat een vriendin me ompraatte, kwam ik toch braaf om 21.05 uur aan in de kroeg, die ik uit gemak altijd opper, want: praktisch in mijn achtertuin. Hij zat er al, in een wat donkerder hoekje aan een tafel met brandende kaars. En dat tafereel zag er, warempel, best goed uit. Deze man, K. genaamd, had een blik in zijn ogen om weke knieën van te krijgen, precies de goede kleren aan, voor zichzelf al een biertje besteld (hou ik van), wenkte meteen iemand om voor mij wijn te bestellen, en bracht het gesprek goed op gang zonder alleen over zichzelf te lullen. (En geloof me: dat laatste is zeer, zeer zeldzaam. Het record – of beter gezegd dieptepunt – was een date waarbij de man in kwestie het presteerde om in anderhalf uur geen enkele (GEEN ENKELE!) vraag aan mij te stellen.)
K. had een interessante baan en kon daar enthousiast over vertellen, we bleken in dezelfde buurt te hebben gewoond en deelden best wat interesses én type humor (yes!). In mijn hoofd (en later via Whatsapp toen hij even ging plassen) bedankte ik vriendin M. dat ze me toch had overgehaald om te gaan. Dit waren dus die parels van Happn die je met een beetje mazzel kon treffen. Lucky me.
Voor mijn gevoel was het binnen een uur al middernacht. Maar ik besefte me plots dat dat niet alleen aan mijn leuke gezelschap lag, maar ook aan de achterlijke hoeveelheid wijn die ik in rap tempo had weggewerkt. K. had iedere keer dat er een ober langs was gelopen 'alvast' nieuwe drankjes besteld. Misschien is-ie een beetje nerveus, dacht ik nog. Ik wilde niet ongezellig doen en probeerde zijn snelle tempo bij te benen. Maar bij de laatste wijn voor sluitingstijd merkte ik dat mijn alleen in dronken staat terugkerende Rotterdamse accent behoorlijk aanwezig was.
Het was uitgerekend toen dat K. en ik op het onderwerp criminaliteit kwamen – vraag me niet hoe, ik kan me vanaf dat moment slechts nog flarden herinneren. 'Ik heb weleens gezeten,' biechtte hij op. Uiteraard heb ik hem gevraagd waarvoor in godsnaam. Het precieze antwoord kan ik me niet meer herinneren, wel dat ik niet bijzonder onder de indruk was, dus het zal iets in de trant van een uit de hand gelopen kroegruzie zijn geweest. Maar van wat hij me vervolgens meedeelde – K. zat duidelijk lekker, op die biechtstoel – viel mijn mond wél open. Van gevangenis was het gesprek overgegaan op drugsgebruik en K. vertelde dat-ie daar niet vies van was (net als egocentrische mannen geen zeldzaamheid in Amsterdam) én dat hij vorige week aan zijn neusschotje was geopereerd, dus dat hij 'van de dokter nu even niet meer mocht gebruiken'. Ik klapperde hard met mijn oren en probeerde me voor te stellen precies hoeveel bergen coke een mens door zijn neus moet duwen voordat zijn neusschot het begeeft en werd spontaan misselijk.
Wat ik precies nog geantwoord heb op zijn spraakwaterval vol drugsverhalen die volgde; ik zou het echt niet weten. Volgens mij was ik compleet uitgetuned. Wel weet ik dat het me prima uitkwam dat de kroeg ging sluiten. Hij betaalde de rekening wel, ik mocht 'bij de volgende date trakteren'. Terwijl ik me afvroeg hoe hij in godsnaam niet aan mijn gigantisch teleurgestelde hoofd had kunnen zien dat die tweede date er van zijn lang zal ze leven niet zou komen, haalde ik zo snel als ik kon mijn fiets van het slot, gaf hem nog een houterige hug en ben slingerend weggereden.
Direct na de date stuurde hij fanatiek appjes. Ik heb 'm later nog eens mijn excuses aangeboden dat ik niets meer had laten horen en gezegd dat ik nogal in de war was van wat hij in het laatste half uur van de date allemaal had opgebiecht. 'Wat precies?' wilde hij weten. 'Uhm, nou, gevangenis, drugsgebruik, neusoperatie…' 'Oh,' zei hij, 'Ik was al bang dat ik een moord had bekend.'
