Het huwelijk is niet altijd gemakkelijk. Een huwelijk opgeven, is al helemáál niet makkelijk — er zijn misschien wel kinderen, gedeelde bankrekeningen, huizen, en er zijn natuurlijk emoties.

Maar soms is scheiden de enige optie. Negen vrouwen vertellen over het moment waarop ze besloten dat ze niet langer in een huwelijk wilden zitten.

1. 'Ik wist dat mijn huwelijk in een scheiding zou eindigen, toen de vader van mijn zoon dreigde de politie te bellen omdat ik zijn auto zou hebben "gestolen". We waren net verhuisd, en ik had zelf nog geen auto. Als we iets wilden doen, moesten mijn tweejarige zoon en ik dus wachten tot mijn man thuiskwam van werk. Tot die tijd konden we geen kant op. Hij had die dag geen zin om iets te doen, maar kleine kinderen: die willen eropuit. Dus ik pakte de auto en ging met hem naar het park. Dat was voor mijn man reden genoeg om de politie te bellen.' –Della, 32

2. 'Ik zat in het kantoor van een therapeut toen ik wist dat ik ging scheiden. Mijn man en ik gingen al een tijdje niet zo goed, en we besloten dat we liever aan relatietherapie deden, dan uiteindelijk als getrouwde huisgenoten eindigen. Onze therapeut stelde voor dat we een break namen om andere mensen te zien, zodat we konden kijken wat er voor ons nog inzat. Toen de therapeut het zien van anderen voorstelde, voelde ik enorme opluchting — gevolgd door een schokkend besef dat dit het begin van het einde was. Ik heb geluk gehad: na de scheiding zie ik mijn ex-man nog steeds, en zijn we nu een van elkaars beste vrienden.' –Keisha, 35

3. 'Ik wist dat ik ging scheiden toen mijn moeder een beroerte fakete (ze had volgens de dokter een paniekaanval) en mijn man haar geloofde.' – Jenn, 38

4. 'Ik had een redelijk slecht huwelijk; ik werd soms mishandeld, en we hadden allebei drugsproblemen. Op een dag ging ik naar een dierenwinkel en zag ik een heel lief, klein, raar hondje in de hoek. Hij merkte me meteen op toen ik binnenkwam. Ik belde mijn man en vroeg of we hem konden adopteren, maar hij zei: "Nee, je hebt al een hond en we hebben geen geld." Op dat moment wist ik dat ik ging scheiden. Ik dacht: f*ck it, ik ga die hond nemen en er langer van genieten dan van ons huwelijk. Dus sloeg ik onze laatste centen stuk. Ik kon niet én de hond hebben, én drugs betalen, dus ging ik in rehab. Daarna ging ik met mijn hond bij mijn moeder wonen. Dat is inmiddels negen jaar geleden – ik heb nog steeds mijn hondje en mis mijn ex-man nog steeds niet.' – Rebecca, 35

5. 'Het moment waarop ik wist dat ik ging scheiden, was toen ik mijn man in twijfel durfde te trekken toen hij zei dat hij zou veranderen. Hij zei dit al jaren, maar toch bleef hij mishandelend en controlerend gedrag vertonen. Ik realiseerde me: waarom zou hij dus nu wel veranderen?' –Sharon, 37

6. 'Ongeveer een maand nadat ik de juiste medicatie had gevonden voor mijn angst- en depressieklachten, begon ik scheiden als realistische optie te zien. Ik kon voor het eerst sinds mijn jeugd weer oprecht genieten van het leven. Elke keer als ik dat met mijn man probeerde te delen, voelde ik dat hij me erom haatte. Ik had eerder al eens gevoeld dat hij liever niet wilde dat ik gelukkig was – en zeker niet zonder hem –, maar toen ik op een dagelijkse basis gelukkig werd, kon ik pas echt zien dat ik me het niet had ingebeeld, maar hij hier écht niet mee om kon gaan. ' – Lauren, 32

7. 'Ik wist dat mijn huwelijk over was toen een andere man mijn hart kon stelen. We hadden alles, maar ik wilde meer.'–Nicole, 31

8. 'Het moment waarop ik wist dat ons huwelijk had gefaald, weet ik nog heel goed: het was 11 september. Mijn man en ik woonden in Washington DC, en zijn werk zat vlakbij alle belangrijke regeringsgebouwen. Ik was dat weekend weg. Toen ik het nieuws over de Twin Towers op tv zag, kreeg ik een bericht dat mijn vlucht terug was gecanceld. In plaats van me afvragen of Chris veilig was, belde ik de winkel waar hij werkte om te vragen of hij aan mijn werk wilde doorgeven dat ik niet kon komen, omdat mijn vlucht was geannuleerd. Ik weet nog hoe teleurgesteld hij klonk, en ook dat ik meteen wist dat hij gelijk had toen hij zei dat als ik echt van hem hield, ik hem zou bellen om te checken of hij oké was tijdens deze extreem traumatische gebeurtenis, in plaats van egoïstisch om een gunst vragen. Ik wist dat ik nog te jong en te egoïstisch was om een goede partner te zijn – in ieder geval niet zo goed als hij verdiende. Niet veel later verliet ik hem.' –Nicole, 39

9. 'Voordat we man en vrouw werden, waren we drinkmaatjes. Ik was het grootste gedeelte van het jaar al flink bezig af te kicken, toen ik tijdens een zomers verjaardagsdiner weer in de fout schoot. Het leidde tot een bacchanaal, dat een week duurde, en uiteindelijk tot een ziekenhuisbezoek leidde. Hij was pissig omdat ik naar het ziekenhuis was gegaan, en toen hij me er afzetten, was hij ladderzat. Toen hij me daarna weer ophaalde, was hij weer stomdronken. Toen wist ik: als ik ooit nuchter wil worden en wil blijven leven, moet ik hem verlaten.' –Jillian, 32

Van: Redbook