Karlijn Brinkman heeft een relatie met Omran, een Syrische vluchteling. Over die relatie schrijft ze haar column voor ELLE.nl. Na deel 1, deel 2, deel 3, deel 4, deel 5, deel 6, deel 7 en deel 8 is het tijd voor deel 9:
'Volgens mij dromen alle mensen. Eigenlijk is het leven gewoon een groot slaapfeestje. We doen allemaal alsof we de hele dag wakker blijven, maar eigenlijk zijn we allemaal in dagdromenland. Mensen die vluchten dagdromen over waar ze naartoe willen gaan. Misschien willen ze naar de andere kant van de wereld, misschien willen ze naar het buurland. Of misschien willen ze gewoon weer terug naar de stad waar ze vandaan komen. Misschien hebben ze bij hun eerste stap over de stadsgrens al pijn in hun buik van de heimwee.
Omran droomde van Amsterdam. Het is de stad waar alles lijnrecht tegenover het land staat waar hij vandaan is gevlucht. Het is de stad waar hij nachten van droomde en dagen van dagdroomde. Hij wist het zeker: hij zou belanden in Amsterdam.
Eenmaal in Nederland aangekomen, moesten de plannen even opzij worden gezet. In een jaar tijd woonde Omran in negen asielzoekerscentra door het hele land. Tot hij de kans kreeg om voor zes maanden geplaatst te worden in zogenoemde tijdelijke huisvesting. In Amsterdam. En zo woonden Omran en zijn tweelingbroer Aamer een half jaar lang op een stadslandbouwproject aan de rand van Amsterdam.
Voor de eerste keer in maanden zag ik hoe de jongens zich ergens een beetje thuis begonnen te voelen. Ze gaven de varkens eten en rolden met kruiwagens. Ze gingen naar school en deden hun boodschappen. Een paar keer per week kwam de beheerder van het terrein een kopje koffie of een biertje doen. Ergens aan het einde van dat half jaar kwam de beheerder tijdens zijn kopje ontbijtkoffie met het fijnste nieuws dat Omran sinds zijn verblijfsvergunning had gekregen: er is een kamer voor je gevonden. Niet zomaar een kamer, nee, een kamer in Amsterdam.
Daarom raceten we een paar weken later met een auto door de hoofdstad om alle spullen op te halen die de jongens hadden gekocht en gekregen. Er werd geverfd en behangen en uiteindelijk was het moment daar. Omran en zijn broer verhuisden van het rustige landbouwproject naar hun studiootjes in de hoofdstad. In hun droomstad wonen ze nu in hetzelfde gebouw en eindelijk zie ik hoe de jongens, na ruim anderhalf jaar, écht tot rust komen. Ze wonen eindelijk in hun droomstad en kunnen de hele dag dagdromen over de droom waarin ze leven. Hun droomstad: Amsterdam.'
Krijg je geen genoeg van Karlijn? Snappen we. Hier volg je haar op Instagram.
