Maar liefst twee celebs spraken zich uit tegen mijn meest favoriete lievelingskledingstuk: de joggingbroek. Schrijfster en professionele meninghebber Fran Lebowitz zei in een interview met ELLE.com:

‘Yoga pants are ruining women.’

En actrice Eva Mendes wees de nederige broek aan als hoofdoorzaak voor het hoge aantal scheidingen in Amerika. Inmiddels heeft Mendes haar excuses al weer aangeboden aan zowel joggingbroek als de draagsters ervan en verklaard dat ze het als grapje bedoelde. Fair enough.

Maar dat neemt niet weg dat het een vaker gehoorde aanklacht is: de joggingbroek als hoofdschuldige van de teloorgang van je seksleven en de ondergang van je relatie.

De fantastische joggingbroek

Nu wil het geval dat ik in het bezit ben van zowel een man als een collectie joggingbroeken. Die broeken zijn mijn default look in de huiselijke omgeving. Op werkdagen krijgt mijn man als ik thuiskom wel eens een glimp te zien van de leuke kleren en schoenen die ik overdag aanhad. Maar dat blijft bij een glimp, want als er verder niets op het programma staat die avond, loop ik direct door naar de slaapkamer waar de combinatie hoodie, joggingbroek en sloffen al ligt te wachten.

Ondanks deze grove schending van het mannenoog ben ik nog steeds getrouwd, gelukkig wel zelfs, en de laatste keer dat ik het checkte (vanmorgen) lagen er nog geen scheidingspapieren in mijn bakje inkomende post.

Dit kan betekenen dat:
a) Ik er verdomd goed uitzie in een joggingbroek;
b) Mijn man geen smaak heeft;
c) Er andere redenen zijn om getrouwd te blijven dan slechts wat ik draag in mijn vrije uren.

Ik vermoed een combinatie van reden A en C, want met de smaak van mijn man zit het wel goed (zie voor bewijsmateriaal zijn echtgenote). Nou moet ik er wel bij zeggen dat ik momenteel een aantal goed gelukte Zoe Karssen-joggingbroeken rouleer – in deze categorie toch wel de leukste die je kunt dragen.

Grijze hobbezak

Maar hiervoor zat ik in een periode dat er vooral één bepaalde grijze hobbezak in de gratie was. Dermate in de gratie zelfs dat de oorspronkelijk ‘broek’-vorm steeds minder waarneembaar was en gaten en rafels de overhand kregen. Maar ook deze textieluitwas heeft niet de doodsteek voor mijn relatie betekend. Mijn leuk- en aantrekkelijkheid bleven blijkbaar ook door die waas van grijze joggingstof met gaten overeind! Hoera zeg.

Dus laten we eens even normaal doen en stoppen met denken dat het onderhouden van een relatie puur een zaak is van het verplicht dragen van sexy pakjes. En dat mannen zulke debielen zijn dat ze alle leuke dingen van een relatie op willen geven in ruil voor een joggingbroekloze vrouw.

En laten we vooral stoppen met het demoniseren van de joggingbroek en hem in plaats daarvan maar eens toejuichen als een van de beste uitvindingen op kledinggebied in de wereldgeschiedenis.

In de wereldgeschiedenis, ja.

Het heeft duizenden jaren gekost om via allerlei ingewikkelde en oncomfortabele omwegen zoals de toga, het korset, de borstrok en weet ik veel wat allemaal, uit te komen bij dit hoogtepunt in comfort. De joggingbroek is, kortom, het eindpunt van de kledingevolutie.