Een mediasensatie worden is raar, hoe kort je momentje in de spotlight ook is. De ene minuut ben je niemand, de volgende minuut ben je nog steeds niemand, behalve dat een zwik mensen de hele dag over je hebben gepraat op televisie. Soms duurt het iets langer dan een dag, soms duurt het een leven lang (here’s looking at you, Britney Spears), maar zelfs één dag is al verbijsterend vreemd.
Het is makkelijk om in de war te raken. Bedenk wel: je bent nog steeds niemand, maar ineens willen mensen horen wat je te zeggen hebt. Wie ben je en waar sta je voor? Dat is de basis van elk interview met jou, dus je kunt er maar beter snel achterkomen.
Gelukkig heb ik een grote mond; de meeste tijd heb ik te veel dat ik wil zeggen. Maar dat wordt óók een probleem. Als je een boodschap wil overbrengen is het moeilijk om die vijftien minuten los te laten. Je moet er zeker van zijn dat al je antwoorden goed doordacht zijn, want deze mogelijkheden zijn te waardevol om te verkwanselen.
In mijn geval werd dat nog eens versterkt door de hoeveelheid directe feedback die ik ontving: e-mails, instagramreacties, zelfs berichten van de collega’s van mijn vriend – gebracht met een vermoeide maar opgewonden stem na een lange werkdag. Er luistert iemand naar je! Dacht ik. Zou het kunnen dat ik echt, écht ‘een verschil’ zou kunnen maken?
Als je werkt in de mode in New York City is het gemakkelijk om je leven in een soort bubbel te leiden. Je ziet nooit de directe impact die je hebt op consumenten. Je staat ’s ochtends gewoon op, gaat naar de studio, doet je werk en gaat weer naar huis. Daar geef je je vriend een kus, maak je het toilet schoon en laat je je hond uit. Soms ga je naar een winkel en maak je een foto van jezelf naast een nog veel grotere foto van jezelf. Soms blader je door een tijdschrift en… verrassing! Daar sta je.
Die momenten zijn speciaal en spannend, maar tenzij je een supermodellenstatus hebt, stroomt je inbox echt niet meteen vol met dagelijkse epistels over jouw effect op de psyche van Amerikaanse meisjes. Niemand zegt tegen je: ‘Hey, ik zag die foto van je en toen voelde ik me zo en zo over mezelf.’ Dus het was een eye opener toen ik berichten begon te ontvangen. Ik realiseerde me dat we veel meer verantwoordelijkheid dragen dan ik ooit geloofde.
Ik sprak met Leah Chernikoff (de editorial director van ELLE.com) tijdens ons laatste interview. Ik vertelde haar dat ik het gevoel had dat we ‘onze meiden’ meer verschuldigd zijn. Als luisteren naar mij terwijl ik praat over mijn worstelingen sommige vrouwen out there helpt om hun eigen stukje empowerment te vinden, stel je dan eens voor hoe het zou zijn als we spraken met een heel arsenaal aan geweldige, machtige vrouwen? En niet alleen over hun strubbelingen, maar over hun overwinningen! Wat hen inspireert, waar krijgen ze zelfvertrouwen van. De relatie die ze met zichzelf hebben, met hun lichaam en de wereld om hen heen. Ik wil wat transparantie creëren in de mode-industrie en de vrouwen die er in werken menselijker maken.
Hier is alvast wat transparantie om mee te beginnen: bij de casting voor mijn Calvin Klein-klus keek ik rond en alle meiden daar hadden size 0 – ik voelde me net een reus. Het is super spannend om voor een klus op te gaan waar ze niet alleen maar plus-size meiden casten, maar het is ook ongelooflijk eng. Ik denk dat er veel misvattingen zijn over modellen; dat we niet meer zelfbewust zijn omdat we ‘model’ zijn. Maar dat gaat nooit weg.
Ook al hou ik van mijn lichaam, als ik in een ruimte zit vol met meiden die de helft van mij zijn, dan krijg ik het gevoel dat er iets mis is met me. Natuurlijk bedenk ik me dan dat die meiden net als ik zijn. Ze zijn ook onzeker. Ik probeer er de humor van in te zien en positieve mantra’s in mijn hoofd te herhalen.
Dit is mijn punt: we voelen ons allemaal onzeker zo nu en dan. Dus let’s talk! Over dingen! Want Leah heeft me een column op ELLE.com gegeven en I intend to write the sh*t out of it. Laten we de dialoog starten. Ik wil van jou horen wat je wil weten, hoe mode je je laat voelen en van welke vrouwen jij meer zou willen horen. E-mail me op myladalbesio@hearst.com en laat me weten waaraan je denkt.
Lees Myla DalBesio's columns vanaf nu op ELLE.com.
Myla loog vaak over haar gewicht om modellenklussen te krijgen >
Wat Calvin Klein te zeggen heeft over hun keuze voor Myla >
Dit ándere plus-size model met maatje 46 schrijft ook geschiedenis (en hoe!) >
En deze vijf plus-size modellen willen de modewereld veranderen >
