HELP! 'Van mijn zestiende tot mijn negentiende heb ik een vriendje gehad. Ik heb daarna nooit meer een echte relatie gehad, ik ben nu 25. Mijn ex spookt nog bijna dagelijks door mijn hoofd, terwijl ik hem al drie jaar niet meer gesproken of gezien heb – en dat wil ik ook niet. Ik vraag me af of het wel normaal is dat ik nog zo vaak aan hem denk. Voor mijn gevoel blijf ik er te lang in hangen, maar weet niet wat ik eraan kan doen. Ik heb al geprobeerd mezelf te verbieden eraan te denken.'
Er zijn mensen die een halve eeuw na dato nog jeremiëren over oude liefdes, kijk naar een programma als Memories.
Bep: 'Denk niet aan een Smurf. En wat zie jij voor je? Precies: zo’n klein blauw frunnikding. Ik wil maar zeggen: jezelf verbieden ergens aan te denken werkt niet, want juist het tegenovergestelde gebeurt.
En wat zou het ook? Je hebt het drie jaar lang heel tof met iemand gehad en diegene heeft veel voor je betekend, mag je daar verdorie met weemoed aan terugdenken? Ja, dat mag. En nee, dat is niet abnormaal. Er zijn mensen die een halve eeuw na dato nog jeremiëren over oude liefdes, kijk naar een programma als Memories.
Opdat het ook jou niet zo vergaat, lijkt het me belangrijk dat je focust op mensen uit jouw omgeving nu. Een beetje recreatief flirten en neuken kan zeker geen kwaad; er kan veel – en verdomd weinig, dat moet gezegd – bloeien en groeien uit een onenightstand. Waar het om gaat is dat je steeds meer verwikkeld raakt in wat er vandaag speelt, zodat gisteren langzaam slijt. Je leeft nu. Een oude relatie idealiseren is easy, maar bedenk dat ook daar wat aan schortte, anders zou het nu niet over zijn, toch?'
http://33.media.tumblr.com/1eb618711b358123d219d301aba98ee5/tumblr_n7hmz9qQwt1qj4315o1_500.gif
//
Uhm, HOE reageer ik als mijn vriend steeds naar andere vrouwen kijkt?'
