Vandaag is het zover: de jaarlijkse International Women's Day vindt weer plaats.

Dat is niets nieuws - we vieren 'm al sinds 1911 -, maar sinds het aantreden van Trump heeft de dag voor velen aan urgentie gewonnen. Waar de dag in veel landen was verworden tot een gelegenheid om... nouja, simpelweg vrouwen te vieren, wordt International Women's Day dit jaar weer aangegrepen om dingen aan te kaarten (en nee, dat is niet truttig maar heel erg nodig; daarover morgen meer).

Nu wil het geval dat er niet één, maar twéé grote evenementen op het programma staan. Om het voor jou overzichtelijk te houden, werken ze inmiddels samen, waardoor er morgen op International Women's Day één groot gebaar kan worden gemaakt. Het mooie: je kunt aan allebei tegelijkertijd meedoen.

Protest 1: International Women's Strike

Organisatie: een groep activisten en feministen

Een groep van activisten en feministen heeft International Women's Strike opgetuigd; een internationale vrouwenmars, zoals we ook zagen op 21 januari, na het aantreden van Donald Trump. In de organisatie zit ook Angela Davis, de feministe die je misschien herkent van dit interviewfragment dat viral ging op Facebook, waarin ze een interviewer vakkundig op z'n plek zet als hij haar vraagt of ze gelooft in geweld:

youtubeView full post on Youtube

Het doel: De mars is uiteraard een strijdmiddel voor gelijkheid, maar het heeft nog een tweede belangrijk doel; het wil laten zien dat het feminisme van vandaag voor alle community's in de wereld is bedoeld. Voor lesbische vrouwen, hetero vrouwen, gekleurde vrouwen, blanke vrouwen, transvrouwen, en zo verder. 'It must be a feminism for the 99%,' noemt de groep het in dit statement op The Guardian. Daarom vinden ze het des te belangrijker dat er een grote en diverse groep met de mars meeloopt.

Het draagvlak in Nederland: De oproep wordt gehoord - meer dan dertig landen hebben zich inmiddels aangemeld - maar het is de vraag of de mars net zo'n goede opkomst zal krijgen als de optochten na Trumps inauguratie. Nederland zelf lijkt nauwelijks mee te doen.

Protest 2: A Day Without A Woman

Organisatie: Women's March

Tikje verwarrend misschien, maar de organisatoren van die grote succesvolle mars van 21 januari, organiseren nu iets anders: A Day Without A Woman, waarop vrouwen een dag lang rood dragen (de kleur van liefde, revolutie, energie en opoffering), niet naar hun werk gaan en een dag niets, of zo min mogelijk, kopen. Dat dit niet voor iedereen is weggelegd (omdat een dag werk missen bijvoorbeeld betekent dat er te weinig geld is die maand, of dat er een ontslag op volgt), beseft de organisatie; daarom ook de samenwerking met de International Women's Strike.

Het doel: Door je als vrouw voor een dag eigenlijk 'onzichtbaar' te gedragen, wordt duidelijk hoe groot onze rol in de wereld is. Wat als het werk dat we doen niet gedaan wordt? Hoe voelbaar is het in de economie als we een dag niets kopen?

Onhaalbaar plan? Het is al eens gebeurd, in IJsland. Op vrijdag 24 oktober 1975 ging meer dan 90% van de vrouwelijke IJslandse bevolking niet naar hun werk; in plaats daarvan trokken ze massaal de straten op.

De staking duurde krap een dag, maar opende de ogen van veel mannen, die daarna aan de dag refereerden als 'Lange Vrijdag'. Het jaar daarop werd er voor het eerst een wet aangenomen die de gelijkheid tussen vrouwen en mannen moest bewerkstelligen.

Het draagvlak in Nederland: Klein. Slechts 109 mensen hebben zich op aanwezig gezet op het Facebook-event, waarvan sommigen eerder uit solidariteit, dan dat ze echt meedoen. Een van hen is Natalia:

'Ik heb mezelf op aanwezig gezet vanuit solidariteit, aangezien ik mezelf ook als feministe beschouw. Momenteel heb ik geen vaste baan, dus ook geen baas om iets aan uit te leggen, bovendien shop ik niet meer (tenzij ik echt iets nodig heb), dus niks kopen is voor mij een normale gang van zaken. Ik bezit geen rood kledingstuk, maar als ik iets vind in mijn vriend z'n collectie, dan zal ik dat morgen zeker dragen - ik had helemaal niet door dat dit ook bij deze dag hoorde, bedankt voor de heads up https://www.facebook.com/images/emoji.php/v7/z4c/1/16/1f642.png .'

Kortom: de kans is zeer klein dat Nederlandse vrouwen vandaag een gebaar maken.

Staat er dan helemaal niets te gebeuren in Nederland, qua International Women's Day?

Jawel, alleen gebeurt dat pas in het weekend. Women's March heeft in Nederland namelijk nog een extra mars georganiseerd, die niet op woensdag, maar op zaterdag plaatsvindt. Vond je de opkomst op 21 januari al groot? Deze mars belooft nóg meer mensen de straat op te krijgen. Op het Facebook-evenement staan al 6,6 duizend mensen op aanwezig, en nog eens 26 duizend mensen zijn geïnteresseerd. Dat zijn dubbel zo veel aanmeldingen dan er op 21 januari waren.

Het valt op dat de wil er dus wel is - voor een tweede keer gaan we massaal de straat op - maar dan wel in het weekend, in onze vrije tijd.

Vinden we het te veel gedoe om ons werk af te zeggen? Heeft de One Day Without A Woman-actie gewoon te weinig bekendheid in ons land? Of zouden we het hier als vrouwen zo goed hebben, dat de urgentie om een doordeweekse dag op te offeren, voor ons ontbreekt?

Dat blijft gissen. Hoe dan ook: de straat op, of het nu vandaag of zaterdag is. Al is het alleen al omdat vierhonderddrieënnegentig miljoen vrouwen dit stuk niet kunnen lezen, omdat ze geen toegang hebben tot onderwijs.