Toegegeven: Ik heb Pretty Little Liars nooit gekeken. Tot voor kort wist ik eigenlijk alleen dat Lucy Hale een hoofdrol heeft en dat een van de hoofdpersonen Ezra heet. Dat laatste weet ik dan weer omdat mijn zoon, die vorig jaar werd geboren, ook Ezra heet. 'Vernoemd naar de Ezra uit Pretty Little Liars?' appte iemand me vlak na de geboorte. Nee, antwoordde ik. Is dat wel een leuke Ezra? gooide ik er snel achteraan, bang dat ik, zonder er erg in te hebben, mijn kind Joffrey had genoemd. Ik werd gerustgesteld, deze Ezra, gespeeld door de knappe Ian Harding, was leuk. Net als die van mij.

Ik was dan ook oprecht verbaasd toen ik deze week tot de ontdekking kwam dat deze 'leuke Ezra' ooit begon als een highschoolleraar van begin twintig die een relatie met zijn 16-jarige leerling Aria (Lucy Hale) had. Een meisje dat hij vóór hun eerste ontmoeting zelfs had gestalkt. Ehm. Dat klinkt niet als een leuke Ezra! Dat klinkt als een engerd die ergens in seizoen drie had moeten worden ontmaskerd en uit het fictieve Rosewood verjaagd had moeten worden.

Verbaasd

Maar wat schetst mijn verbazing? Vannacht werd hier in Amerika de allerlaatste aflevering van Pretty Little Liars uitgezonden en een van de hoogtepunten van de series finale was het huwelijk tussen... Aria en Ezra!

Nogmaals, ik heb Pretty Little Liars nooit gekeken. Ik heb geen idee hoe knisperend de chemie tussen Hale en Harding is. En ik heb Aria en Ezra's romance niet zeven seizoenen lang zien groeien en bloeien. Ik kan me zomaar voorstellen dat ik, had ik de serie wel jarenlang trouw gekeken, hartstikke gelukkig was geweest met happy end voor de twee.

En dat is precies wat er zo fout is aan deze verhaallijn. Want zonder dat spannende 'will they, wont they' en die knisperende chemie, is 'Ezria' gewoon hartstikke fout. Had je het in de krant gelezen, dan had je een koude rilling waarschijnlijk niet kunnen onderdrukken. Ook omdat de meeste leraren Engels er in het echt niet zo uitzien als Ian Harding. (Die van mij had meer weg van Mr. Bean.)

De leraar-leerlingrelatie in series

Nu is de leraar-leerlingrelatie op tv (en in films) al decennialang een veelgebruikt cliché. Ik kan me nog herinneren hoe Pacey eind jaren negentig in Dawson's Creek zijn lerares Engels verleidde. En sindsdien heb ik het in vrijwel iedere tienerserie, van Gossip Girl tot meer recent Riverdale, voorbij zien komen. Zelfs Friends vond het begin deze eeuw een leuk idee om Ross met zijn vele jaren jongere studente te laten flikflooien - iets wat ons eigenlijk alleen Bruce Willis als goed gecaste chagrijnige vader opleverde.

Dat tv-schrijvers vaak op de leerling-leraarrelatie terugvallen, is niet verrassend. Niets levert spannendere tv op dan een relatie die niet mag en dus in het diepste geheim moet. Het is niet voor niks dat soapseries bol staan van de affaires: een verboden liefde werkt verslavend, ook voor de kijker.

Maar een stomende affaire tussen twee volwassenen (of tieners) is toch echt even iets onschuldiger dan een relatie tussen een tiener en dier volwassen leraar. Hoe knap ze ook zijn.

Scheve verhoudingen

Want zelfs al is de leerling 18 jaar oud, en is het volgens de wet niet meer illegaal (zelfs in Amerika), dan nog zijn de verhoudingen totaal scheef. Denk er maar eens over na: de een heeft daadwerkelijk de macht over de ander. Hij of zij kan cijfers beïnvloeden, schoolcarrières maken of kraken en een hele toekomst veranderen. Nu zijn scheve machtsverhoudingen, op welke leeftijd dan ook, altijd ongezond in een relatie. Maar ze worden wellicht gevaarlijk wanneer een van de twee zo beïnvloedbaar is als een tiener.

Daarnaast zit een tiener - hoe volwassen ook - gewoon niet op hetzelfde niveau als iemand die al heeft gestudeerd/niet meer thuis woont/een vast baan heeft en, uhm, al volledig volgroeide hersenen heeft. Een tiener staat nou niet direct bekend om het maken van gezonde, rationele beslissingen. Zeker niet als ze verliefd zijn. Het is niet voor niks dat leraar-leeringrelaties in het echt, ook in Nederland, NIET worden getolereerd.

Maar dat is in het echt. Op tv worden ze geromantiseerd. En verdedigd.

Soulmates?

Gevraagd naar de relatie omschreef acteur Ian Harding Ezra en Aria als soulmates: 'He knows it's wrong as soon as he sees Aria in English class at 9 am. This is not a storm we should set sail in. At the same time, it's real. It's something that comes along once – maybe twice – in a lifetime. They need to act on it.' En ook de maker van de show noemde de twee 'end game'. Daarmee praatten ze de relatie, die toch echt ooit strafbaar was, goed. Want hoe kan het fout zijn als het ware liefde is? Je hoort het een tienermeisje die erover nadenkt om met haar geschiedenisleraar weg te rennen zo zeggen, niet waar?

Wat het voor ons kijkers extra verwarrend maakt, is het feit dat tieners op tv vaak gespeeld worden door niet-tieners. Lucy Hale was begin twintig en slechts een paar jaar jonger dan haar tegenspeler toen de twee hun on-screen-relatie begonnen. Dat ziet er toch echt anders uit dan een echt tienermeisje en een volwassen man. Vandaar dat we ons laten meeslepen in de verboden, spannende tv-liefde en vergeten hoe fout het eigenlijk is.

Misschien is het daarom tijd om het cliché op stal te zetten. Je hoort zelden over reallife leraar-leerlingrelaties die eindigen in een happy end. Laten we dus vooral de beïnvloedbare tieners met een crush op hun leraar niet ook nog eens het idee geven dat ze hun toekomst niet op het spel zetten wanneer ze toegeven aan een verliefdheid die - hoogstwaarschijnlijk - weer overwaait.

Voor Pretty Little Liars is het nu te laat. Maar aan alle andere tv-schrijvers: verzin iets nieuws!