Ik weet het, ik weet het: eerder klaagde ik al over het openbaar vervoer, maar een fietstochtje roept soms evenveel irritaties op. Van het van het slot halen van je barrel tot (hopelijk) heelhuids aankomen op de eindbestemming: dit zijn de grootste ergernissen op de fiets.

1. Wie stal mijn stalling?

Dit is eigenlijk een gecombineerde ergernis van twee zaken die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn: stelen en stallingen. In veel steden is een chronisch tekort aan plekken om je fiets veilig op te bergen. De stallingen en fietsnietjes (zo schijnen die rekken en bogen te heten) zitten altijd vol met huurfietsen, fietsen die niet meer gebruikt worden en staan weg te roesten, extra fietsen van mensen die door de hele stad heen exemplaren bezitten en sinds kort ook met 'deelfietsen'. De horror. Omdat je je fiets nooit eens normaal ergens aan vast kunt zetten, worden er dus ook meer fietsen gestolen. Dubbel huilen.

https://media.giphy.com/media/xlnD8sWgnBBja/giphy.gif

2. Slangenmens

Dan het slot (van de fiets dan, niet van dit verhaal): waarom zit dat altijd in de knoop? Het zal aan mij liggen maar de eerste blauwe plekken van de dag loop ik altijd op bij het bevrijden van mijn fiets. Als ik al het geluk vond om de dag daarvoor een plekje in een stalling of aan een paal te vinden, is het hopen dat niemand zijn fiets met ellendige fietstassen naast die van mij heeft gepropt. Het is dan eerst een kunst überhaupt bij je fiets te komen namelijk. Maar goed, stel je fiets staat er nog en je ziet het slot zitten, dan begint het circus pas. Ik voel me soms een slangenmens die zich in allerlei bochten wringt en dan alsnog haar hoofd stoot aan het stuur, met haar oordopjes vast komt te zitten achter het zadel, met haar haar blijft hangen in de bel en dan haar nek verdraait. Zie je het voor je? Drama. En dan moet de dag nog beginnen.

https://media.giphy.com/media/5vtfSqnbLNZhC/giphy.gif

3. Kijk uit je doppen!

Goed, je fiets stond er nog en je zit er eindelijk op. Dan is het jij tegen de rest van de wereld. Nou moet ik zeggen dat dit vooral voor fietsen in grote steden geldt, daarbuiten zijn er vast weer andere gevaren zoals overstekend wild en tractoren (sprak het onwetende stadsmeisje). In de steden zijn de trams, auto's en andere fietsers het gevaar. Trams zijn zich meestal nog wel bewust van hun verantwoordelijkheid als groot gevaarte voor zowel de eigen inzittenden als de andere verkeersdeelnemers, maar auto- en fietsbestuurders lijken wel met oogkleppen op te rijden. GROOT probleem hierbij zijn telefoons: whatsappen, muzieklijsten zoeken en de weg zoeken lijkt de normaalste zaak van de wereld maar is het niet. Het is onwijs gevaarlijk! Geef dus zelf het goede voorbeeld en houd er vandaag nog meer op. Nu. (Dit zeg ik ook tegen mezelf.)

https://media.giphy.com/media/xTkcEHkC6P3I5VCDpm/giphy.gif

4. Luister uit je doppen!

Van oogdoppen naar de doppen in je oren. Eigenlijk is dit probleem verwant aan het vorige, namelijk het luisteren naar muziek door andere fietsers. Sterk staaltje techniek die noise cancelling headphones waardoor je je omgeving niet meer hoort, maar het is natuurlijk bloedgevaarlijk. Hetzelfde geldt voor oordopjes: haal die doppen toch uit je oren! Zelf werd ik afgelopen weekend 's nachts aangereden door een meisje dat tegen het verkeer in, zonder licht op en met oordopjes in pontificaal tegen me opreed en dat amper doorhad door haar muziek. Doe dat lekker thuis of in een club, maar zet op je fiets de muziek zachtjes of doe een van de dopjes uit zodat je naderend verkeer aan hoort komen.

https://media.giphy.com/media/ku5EcFe4PNGWA/giphy.gif

5. Fietsfile

Een nieuw fenomeen is de fietsfile: in de spits is het soms zo druk dat je een bij een stoplicht aansluit bij een grote groep fietsers van soms wel dertig man en vrouw sterk. Het gevolg: je haalt soms het groene licht niet en moet wachten, als je tenminste niet van je sokken wordt gereden door mensen achter je die vinden dat zij toch nog mee mogen in de groene stroom. Best bizar, want ik kan me niet herinneren dat fietsfiles tien jaar geleden bestonden. Waar het door komt (toeristen, toegenomen drukte, een combinatie) weet ik niet, maar vervelend is het wel. Dit vertel ik mezelf als ik sta te wachten: rustig wachten op je buurt, die twee minuten later thuis of op werk zijn geen ramp, door rood fietsen is voor niemand leuk. Haal adem, tel tot tien, zen, relax, tsjakka, alles. En doorrrrrrrr.

https://media.giphy.com/media/zf3qF1HuMmT9C/giphy.gif

Toeristen

Ik heb expres geen van de vijf ergernissen opgedragen aan toeristen, omdat daar al kranten en boeken vol over worden geschreven. Ja ze zijn met velen, ja ze kunnen niet fietsen, ja die huurfietsen zijn lelijk, ja ze lopen altijd op het fietspad, ja ze zijn een doorn in het oog. Maar ik denk altijd maar zo: als ik op vakantie ergens fiets snap ik het verkeer ook niet. Oftewel: empathieknop even aanzetten. En bellen, heel vaak en hard bellen.

Over je telefoon gesproken: lees hier de grootste ergernissen in Whatsappgroepjes >