Iedereen die 13 Reasons Why al gebinged heeft weet dat het een hartbrekend verhaal is om heel veel redenen. De aangrijpende Netflix-serie wordt verteld middels een reeks flashbacks, waarin alle dingen getoond worden die tot Hannahs zelfmoord hebben geleid.
In een films als The Notebook, waarin we switchen tussen beelden van Ally en Noah als ze 80 jaar zijn en toen ze 18 jaar waren, is het makkelijk om te zien wat nu en toen was. Bij 13 Reasons Why is dat echter nét even iets lastiger, omdat de flashbacks slechts weken ervoor plaatsvinden.
Eerder vertelden we je hier al dat de makers daarom onder andere de huidige beelden in een donkerder, blauw licht schoten om aan te geven dat in die tijd Hannah al was overleden. Maar ze hebben nog een techniek gebruikt om het duidelijker te maken voor kijkers.
Het heeft alles te maken met de wond op Clays voorhoofd, die hij al aan het begin van de serie oploopt als hij valt met zijn fiets:
Je ziet duidelijk in de flashbacks dat Clay nog geen wond heeft, en in de 'huidige tijd' wel. Maar, voor continuity snobs als wij, is het best een beetje 'n irritant detail aan de serie, omdat de wond meer dan eens van vorm verandert. Ach ja.
Tape 1, Kant A
Hier zie je Clay voordat-ie Hannahs tapes ontvangt. Nog niets op zijn voorhoofd te bekennen:
Maar al snel na het ontvangen van de tapes, valt-ie met zijn fiets en bam, daar is de wond:
Waar zo nu en dan een pleister overheen zit:
Tape 1, Kant B
Jep. Nog steeds met pleister:
Tape 2, Kant A
Om er zeker van te zijn dat de wond tot het einde van de serie blijft, krijgt Clay een bal tegen z'n hoofd en wordt de wond die aan het genezen was weer erger. Zucht...
Tape 2, Kant B
En ja, daar is de pleister weer:
Tape 3, Kant A
Clay sans pleister, maar met naar litteken:
Tape 3, Kant B
In 3B ziet de wond op Clays voorhoofd er nog steeds best heftig uit, maar is-ie aan het genezen. Oké....
Maar dan wordt Alex flink in elkaar geslagen en is 't hij die bloederig en gewond door de serie gaat:
... Yikes:
Herinner je dit goed mede-continuity snob, het is belangrijk.
Tape 4, Kant A
Daarna wordt Clays wond gelig, wat klopt, zo kunnen we bevestigen na wat onderzoek op Google (is niet aan te raden trouwens, om hierop te Googlen):
Tape 4, Kant B
Bij 4B zijn we iets over de helft van de serie en dan kun je er toch wel vanuit gaan dat Clays wond genezen is, toch? Maar och, dan gaat hij klimmen met Tony en valt er een steen op précies weer die plek van zijn voorhoofd. En jawel, de wond is weer open.
Nu is de wond echt vies geworden (wáárom?! WAAROM?!):
Gelukkig doet Clay er daarom weer snel een pleister overheen:
Tape 5, Kant A
Gelukkig zit er nog steeds een pleister overheen thankyouverymuch:
Tape 5, Kant B
Oké, hier wordt het raar. Hebben we net geaccepteerd dat Clays wond waarschijnlijk gewoon langzaam geneest, omdat de tijd in de serie ook langzaam voorbij gaat, klopt er dan tóch iets niet. Want in aflevering 5B ziet Clays wond, die-ie in 1A opliep er zo uit:
En daarna gaat onze continuity-sirene af, want Clay draagt nog steeds een pleister over een kleine wond als Alex (die pas in elkaar geslagen werd vér nadat Clay zijn eerste wond door het fietsongeluk opliep) er zo uitziet. En dat terwijl de pleister op Clays wond na het bal- en klimincident er veel ernstiger uitzag. Hmm...
Tape 6, Kant A
Clay draagt NOG STEEDS EEN PLEISTER:
Tape 6, Kant B
Zo aan het einde van de serie moésten de schrijvers wellicht ook wel denken dat het hele wond- en pleister-gedoe wel klaar was, MAAR dan wordt Clay in elkaar geslagen door Bryce. Hiermee wordencontinuity freaks meteen even afgeleid van de nooit helende hoofdwond en kunnen ze zich gaan focussen op een hele set andere wonden:
Gelukkig kreeg Clay van Bryce wat-ie wilde, en was het 't waard. Dus.
Tape 7, Kant A
Je zou denken dat in 't trage tempo waarmee die hoofdwond heelde, Clays verwondingen van zijn gevecht met Bryce er maanden over zouden doen. Maar nee, in de volgende aflevering is er alleen nog dit over:
Oké, da's dus een beetje vaag aan de serie, maar dank aan de makers dat ze de flashbacks en huidige tijd wat duidelijker aangaven. Ookal moesten we daardoor uren naar een nare hoofdwond kijken.
