Wat waren we trots de afgelopen Golden Globes, op vrouwen, de wereld, iedereen. Althans, zo bleek uit de eerste jubelende verslaggeving die door verschillende media over de hele wereld werd gedaan.
Vrouwen (en mannen) kleedden zich massaal in het zwart. Time's Up, zeiden ze als collectief. Oprah hield die fantastische speech waar niemand over uitgepraat raakte en die iedereen emotioneerde. Vrouwen legden tijdens de avond veelvuldig de vinger op de zere plek, zoals Natalie Portman die tijdens de aankondiging van de award voor best director gevat toevoegde 'and here are the all male nominees'.
De 75e editie van de Golden Globes gaat de geschiedenisboeken in als dé avond van de gevonden kracht van het vrouwencollectief en de tomeloze mogelijkheden die dit geeft. Het was een avond van vrouwenvriendschap en de bereidheid om samen te werken.
Jubelstemming en toekomstscenario's
In jubelstemming schreven media lovende en positieve en enigszins populaire toekomstscenario's ('Zou Oprah Winfrey de eerste zwarte vrouwelijke president worden in 2020?') en er werd gefantaseerd over een wereld waarin het vrouwen werkelijk lukt hun plaats in de maatschappij en plek aan tafel op te eisen; gelijke lonen, gelijke behandeling. Na de nederlaag van de verkiezingen in Amerika twee jaar geleden was dit hét mediaspektakel met een uitkomst die nu eens wél in het voordeel van vrouwen uitpakt.
Zo leek het. Totdat Rose McGowan zich op Twitter afvroeg waarom de vrouwen verantwoordelijk voor de Time's Up-beweging niet waren uitgenodigd voor de Golden Globes. Ze beschuldigde acteurs en actrices die eerder niets met het onderwerp hadden of zich er niet over uitspraken ervan zich nu alleen aan te sluiten om in een goed daglicht te komen. 'Fakery', noemde ze het. Het legde een nare waas over de eerst zo bejubelde awardshow.
Zij was niet de enige die beter haar mond had kunnen houden. Toen Ivanka Trump op Twitter schreef 'Just saw @Oprah's empowering & inspiring speech at last night's #GoldenGlobes. Let's all come together, women & men, & say #TIMESUP!' viel bijna iedereen behalve Trump-supporters over de Tweet van de dochter van de Amerikaanse president. Time's Up-activist Alyssa Milano en andere socialmediagebruikers wezen Ivanka erop dat zij als dochter van een meneer die van meerdere seksuele geweldplegingen is beschuldigd de laatste is om zo'n Tweet te plaatsen.
Kattenkoppen
Waarom is dit nu het probleem? Zowel Rose McGowan als de Ivanka-haters hanteren in hun berichten bepaalde voorwaarden om mee te mogen doen of om sympathie te hebben met de Time's Up- en #MeToo-beweging. En was nu niet het hele idee van de vrouwenbeweging om een team te vormen? Is het dan niet wrang als er bepaalde toelatingseisen worden gesteld? Was dat niet juist waar de millennialfeministen tegen ageerden? Tegen het buitensluiten van bepaalde groepen en mensen op basis van aannames?
Ook al zou iemand alleen vanwege opportunisme zich aan willen sluiten bij een doel, wat is dan het probleem als dit het doel niet in de weg staat? Hoe meer supporters hoe beter, toch? Dat is de enige manier om een bepaalde gedachte gemeengoed te maken. Het heeft toch totaal geen zin om als venijnige trutten naar elkaar uit te halen en bepaalde vrouwen uit te sluiten als een soort schoolpleinpolitiek? 'Ik was de eerste met de bal/ het springtouw/ de hoepel en jij mag er niet bij/ mee spelen.' 'Jouw vader is stom dus jij mag niet meedoen.' We zijn toch geen schoolmeisjes meer?
Laat deze vrouwenbeweging geen heksenjacht worden. Niet op vrouwen onderling en ook niet op mannen. Als de beweging zich aan het doel houdt, kan iedereen meedoen. Met de nadruk op iedereen, ongeacht afkomst en gender. Daar ging het toch om?
