Omschrijf eens wat je voelt als je op het podium staat?
‘Dat is gekoppeld aan wat ik aan het zingen ben. Maar vooral ontlading. Het is voor mij dé manier van zelfexpressie. Het voelt als thuis. Het is mijn manier van communiceren.’
Welk nummer zing je het liefst?
‘You Start A Fire, een liefdesnummer. Over een vuur dat wordt aangewakkerd. Eigenlijk is dat ook wat ik op het podium voel.’
Stel, je verkoopt kaartjes voor je eigen concert. Wat zeg je?
‘Dat ze de wereld van Jenny Lane gaan beleven. Soulvolle popmuziek, die kleurrijk en energiek, luchtig maar ook gelaagd is. Ik hoop dat ze zwevend naar huis gaan.’
Wat is het eerste wat je doet als je het podium afloopt?
‘Tot voor kort was dat een sigaret opsteken. Maar ik ben gestopt. We voeren in ieder geval altijd hypergesprek-ervaringen over hoe het ging, haha.'
Welk nummer zit er nu in je hoofd?
‘You Have Been Loved van Sia. Een zangeres uit Australië. Omdat ik gisteren de hele dag haar cd heb geluisterd. Zo melancholisch, met veel dramatische violen. Er klinkt zoveel vrijheid in. Heel inspirerend.’
Op wat voor manier inspireert zij jou?
‘Haar muziek is haar vrijheid, zij schaamt zich ook niet voor haar speelse kant.’
Jij hebt ook een speelse kant?
‘Ja, ik doe gewoon wat er in mijn hoofd opkomt.’
Wanneer wist je dat je zangeres wilde worden?
‘Ik heb nooit per se zangeres willen worden, ik heb altijd gezongen. Het wás gewoon zo.‘
Hoe uitte zich dat?
‘Ik heb van mijn vijfde tot mijn veertiende op het Nederlands kindertheater gezeten, daar zong ik veel. Daarna heb ik in wat bandjes gespeeld. Ik wist altijd dat ik wilde zingen, was er alleen niet altijd actief mee. Ik heb ook een paar jaar blowend op mijn kamer gezeten.’
Oh, gezellig.
‘Ik wist even niet wat ik wilde, hield van rock, soul én chansons. Na een tijdje besloot ik bij de theaterschool auditie te gaan doen. Ik leerde dat ik artiest ben, niet één ding hoef te doen.'
Wanneer ging het balletje echt rollen?
'Toen er na een optreden een man naar me toe kwam die zei: jij moet verdorie piano gaan spelen, luie donder! Ik wil je wel les geven. Op dat aanbod ben ik ingegaan.’
Na een tijdje deed je mee aan de talentenjacht Talent Night.
‘Ja, ik las dat je – als je zou winnen – naar New York kon voor een optreden. Ik won en mocht optreden in het Apollo Theater. Er was veel boegeroep: er stond een blanke artiest op een podium in een ‘zwarte wijk’. Maar toen ik begon te zingen werd het stil, en aan het eind kreeg ik tot mijn verbazing een staande ovatie en won ik de eerste prijs.’ zie YouTube
Wat zou je anders doen, als je nu terugkijkt op je muziekcarrière tot nu toe?
‘Niets. Ja, ik had het graag allemaal wat eerder willen doen. Maar zo liep het nu eenmaal. Bovendien maakt leeftijd alleen wat uit als je bubblegumartiest wilt worden.’
Wat zeggen mensen over vijf jaar, als je ze vraagt wie Jenny Lane is?
‘Jenny Lane is een artiest die heel breed georiënteerd is, die zowel muziek als theater maakt. Iemand die je niet in een hokje kan proppen. Iemand die shows geeft waar mensen graag een rondje voor omrijden.’
Het album Monsters ligt nu in de winkel. De eerste single heet Say, Say, Say.
Meer informatie over Jenny Lane vind je op www.jennylanemusic.com
