Deze 32-jarige bijna hypnotiserende tenor staat na vijf succesvolle albums op het punt ook de VS te veroveren. Dybdahl is niet just another guy with a guitar. Zijn sound gaat verder dan het doorsnee singer/songwriter-kunstje. Hij haalt inspiratie uit allerlei genres (eclectisch, contemporary, klassiek) en smelt dit tot een kenmerkend ingetogen, maar indringend geluid. Niet alledaags, wel verslavend.
We spreken hem, vlak voor zijn concert in Paradiso, over zijn nieuwe album, Noorwegen en internationale roem.
Omschrijf je nieuwe album Songs eens in een paar woorden?
‘Compilatie. Het is een compilatie van liedjes die al eens eerder zijn uitgebracht. Samen met mijn nieuwe label zijn we nu op zoek naar een nieuw en groter publiek. Deze compilatieplaat is dus eigenlijk een soort introductie van mij als artiest.’
Lastig kiezen?
‘Ik heb 'm samen met Larry Klein samengesteld. Deze producer is ooit getrouwd geweest met Joni Mitchell en heeft met heel veel artiesten gewerkt. We hebben gekozen voor de meest representatieve nummers van alle albums en daar een mooi geheel van geprobeerd te maken.’
Zit er veel verschil tussen de oudjes en de recentere nummers?
‘Ik denk dat ik vroeger wat strikter was. Toen had ik meer zoiets van: ‘Dit is wie ik ben en zo moet ik het doen’. Nu ga ik daar veel relaxter mee om. Ik wil van alles en nog wat uitproberen. Voor het laatste album haalden we veel inspiratie uit soul en r&b. Zelfs uit hip-hop. Dat is iets wat ik zes jaar geleden nooit zou hebben gedaan.’
In welke mind state moeten we je plaat opzetten?
‘Ik hoop dat dat in elke mood of situatie wel kan; thuis, onderweg. Je moet je openstellen, dan brengt de muziek je vanzelf in de juiste state of mind.’
Waar luister je zelf graag naar?
‘Ik kan echt geobsedeerd raken door een bepaalde cd. Op dit moment ben ik nog steeds obsessed van het Kanye West-album. Ehh... ik ben even de naam kwijt....'
My Beautiful Dark Twisted Fantasy?
‘Juist! Ik moet die echt eens weggooien, anders luister ik nooit meer ergens anders naar.’
Ook nog nieuwe artiesten gespot de laatste tijd?
‘Niet echt. Ik vind wel het nieuwste album van Ben Folds geniaal; Lonely Avenue. Nick Hornby schreef de lyrics. Hij schrijft normaal alleen romans en dus heel letterlijk. Liedjes zijn normaal niet zo verhalend, die zijn minder duidelijk, heel open. Soms té, like bullshitty. Dus ik was erg onder de indruk van Hornby’s nummers.’
En heeft Noorwegen nog meer talent te bieden?
‘Ja, ze is nu aan het zingen (wijst naar het plafond, boven ons is Susanne Sundfør, Dybdahls voorprogramma-act, aan het soundchecken). Zij is geweldig. Het is leuk dat ik haar kan introduceren aan de wereld.’
Je staat op het punt om zelf internationaal een big break te maken door je album in Amerika uit te brengen... Spannend?
‘Dat zeggen ze, maar zo zie ik het zelf niet. Je weet nooit hoe het zal lopen. Natuurlijk is het fijn om back-up te krijgen van een platenlabel dat geld en tijd in je steekt om je ook aan de US te introduceren, maar dat geeft niet de garantie dat mijn sound het daar goed zal doen.’
Eén van je hits heet One Day You’ll Dance For Me, New York City. Dus de droom is er wel?
‘Ja. Ik hoop gewoon dat we daar een nieuw publiek kunnen vinden. Ik heb alleen geen idee hoe de Amerikanen gaan reageren. Maar het is zeker spannend. Als je één ding niet over Amerika kunt zeggen is dat het er saai is!
Wat hoop je dat de toekomst je nog meer gaat brengen?
‘Ik hoop vooral dat ik mijn nieuwsgierigheid naar nieuwe dingen altijd blijf houden. Het is niet moeilijk om te brainstormen, maar om het ook echt uit te voeren is een tweede. Ik hoop dat ik die drive in muziek nooit kwijtraak. En dan zie ik wel waar dat me brengt!’
Ook genieten van de wonderschone liedjes van Thomas Dybdahl? Shop zijn album Songs hier >
Verder staat Thomas zaterdag 18 juni op het Naked Song Festival in Eindhoven. Er zijn nog tickets, koop ze hier >
Voor overige tourdata en info kijk je op www.thomasdybdahl.com.
ELLE.nl ging ook aan tafel met de mannen van Friendly Fires >
THOMAS DYBDAHL - CECILIA
