Word je niet verliefd op zijn kleren - een soort mix van de sixties, seventies en glam rock -, dan is het wel op zijn stem: dromerig en hoog genoeg om te denken dat het een vrouw is, als je zijn muziek voor het eerst op de radio hoort. Maar het is Garrett Borns, een twintiger uit Michigan die onder artiestennaam BØRNS afgelopen augustus zijn eerste plaat Dopamine uitbracht. Krap een half jaar later heeft hij al meer dan 100 miljoen (!) plays op Spotify, mocht hij aanschuiven bij Live on the Tonight Show with Jimmy Fallon en SXSW, staat hij in het voorprogramma van Halsey en heeft Interview hem al 'a modern day vagabond' genoemd.

We spraken de artiest die je in 2016 - het kan haast niet anders - overal gaat zien.

Hoe zag je leven eruit toen je Dopamine maakte?
'Ik was net verhuisd naar LA, met een gebroken hart, en het was meteen een prachtige plek om te zijn: palmbomen, zon, het strand. Ik gebruikte de zee veel als metafoor voor wat ik voelde - 10.000 Emerald Pools gaat over hoe liefde een soort waas over je leven kan leggen. Net als wanneer je onder water bent; je bewegingen gaan trager, de tijd gaat langzamer. Het is geen verdrietig liedje; 10.000 Emerald Pools was bedoeld om duidelijk te maken wat ik voor een meisje had gevoeld. In dat nummer deed ik dat waarschijnlijk pas voor het eerst. Het is trouwens een echte plek in LA, je kunt het opzoeken in Google Maps.

youtubeView full post on Youtube

De nummers op Dopamine lijken allemaal geïnspireerd door liefde en verlangen. Koos je daarom voor de naam Dopamine?
'Ja, Dopamine gaat over alles wat je een goed gevoel kan geven, of dat nu liefde, intimiteit, drugs of je favoriete ijs is. Het gaat over dat gevoel van een soort chemische high dat je krijgt van iets, of een allesoverheersende connectie die je met iemand voelt, die blijft bestaan als je niet eens bij elkaar bent of elkaar ziet. Dat vind ik een interessant gevoel.'

Functioneer je beter op je gevoel, of op je verstand?
'Ik denk dat ik altijd bezig ben met introspectie, ik bevraag continu wat ik voel en wat een omgeving met me doet. I overdose on it - doe het bijna te veel. Ik ben altijd aan het denken. Maar dat is niet per se slecht, het is heel inspirerend om niet altijd alles maar gedachteloos aan te nemen voor wat het is, het forceert je om over dingen na te denken. Ik zie het als een soort exciting place of discontentment. Goede albumtitel had dat ook geweest.' 

Welk nummer op Dopamine is je het dierbaarst?
'Clouds. Ik maakte een soort kladversie op mijn iPhone en was het nummer eigenlijk alweer vergeten, tot ik een keer 's avonds in de studio zat en het weer tegenkwam. Ik heb het daarna in één take opgenomen. Het nummer vat precies samen hoe ik me bijna altijd voel, nog steeds; dat vind ik bijzonder.'