Na Hopes And Fears, Under The Iron Sea en Perfect Symmetry ligt sinds dit weekend Keanes vierde, hagelnieuwe langspeler Strangeland in de schappen. Basgitarist Jesse Quin voegde zich officieel tot de band. Anno 2012 is Keane dus een viertal – Tim Rice-Oxley (toetsen en teksten), Tom Chaplin (zang), Richard Hughes (drum) en Jesse Quin (basgitaar) – en hebben ze naar eigen zeggen het meest persoonlijke en eerlijke album tot nu toe gemaakt. We spreken met frontman Tom en bassist Jesse.

Strangeland heeft even op zich laten wachten. Hoe dat zo?
Tom: ‘Perfectie! Het draaide allemaal om het opnemen van een perfect album. Het begint met de liedjes, dat Tim genoeg tijd en ruimte krijgt om te schrijven. Onze eigen levens gingen ook gewoon door, niet alles draait alleen rondom Keane. Er zijn mensen getrouwd, anderen kregen kinderen.’

Zijn jullie terug gegaan naar de roots van de band qua sound?
Tom: ‘Het is de sound van een band die vol zelfvertrouwen is. We hebben alles heel goed voorbereid, de teksten zijn sterk en emotioneel en de melodieën zijn gedenkwaardig. Het heeft veel elementen van de classic Keane sound.’
Jesse: ‘We klinken ook echt meer als een band, als een geheel.’

En nu eindelijk jullie nieuwe trots aan het publiek laten horen. Zin in?
Tom: ‘Jazeker! Het is een heel fijn album om live te spelen, Perfect Symmetry was bijvoorbeeld een nachtmerrie om live te spelen…’
Jesse: ‘Er staan zelfs nummers op Perfect Symmetry die we nog nooit live hebben gespeeld, dat is niet eens mogelijk. We hebben geprobeerd Love Is The End te spelen, maar dat klonk echt als een car crash!’
Tom: ‘Het voelt nu ook alsof we echt een volwaardige playlist samen kunnen stellen. Negentig minuten vullen met goede nummers: dat is een goede meezinger, dat is een knaller, dat is een mooi rustpuntje. Het voelt nu makkelijk. Na het eerste album hadden we echt niet genoeg nummers, haha.’

Zijn er hits die je zelf eigenlijk niet meer kan horen of spelen?
Tom: ‘Ik ben van mening dat je de hit die fans willen horen, gewoon moet spelen!’
Jesse: ‘Er zit geen lol in het spelen van een nummer dat je zelf heel gaaf vindt, maar waar het publiek niet op reageert. Somewhere Only We Know is bijvoorbeeld het makkelijkste nummer voor ons om te spelen. We hebben het allemaal al een miljoen keer gespeeld, maar als je het publiek dan uit z’n dak ziet gaan en mee hoort zingen… Daar kun je alleen maar blij van worden en energie van krijgen.’

Welke acts of artiesten die jullie zelf ook (nog) graag zouden zien?
Jesse: ‘The Beatles!’
Tom: ‘Haha, ik ben een paar keer naar The Bootleg Beatles geweest. Zij zijn echt geweldig. En ik zou graag zien dat The Smiths weer bij elkaar komen en een paar optredens zouden geven.’
Jesse: ‘Paul Simon doet dit jaar een Graceland Anniversary Tour, hij speelt de hele cd… Daar ben ik ben echt het meest opgewonden over dit jaar.’

Jullie zijn inmiddels ruim acht jaar actief als band: waar staat Keane over nog eens acht jaar?
Tom: ‘Je ambities veranderen in de loop der tijd. Met het eerste album hadden we dromen en wilden we iets bereiken en vreemd genoeg gebeurde dat ook! Nu zijn we vooral gefocust op het maken van geweldige muziek, het in stand houden van Keane, het zoeken naar dat klassieke album. Hopelijk is dit ‘m.’
Jessie: ‘Het is zo moeilijk om te zeggen, of weten waar we staan over acht of tien jaar. Toen Hopes And Fears uitkwam kon ik niet weten of zelfs hopen dat ik nu zelf deel van Keane uit zou maken. Misschien bestaat Keane niet meer… ook al is dat een beetje een depressieve manier om naar de toekomst te kijken.’

Lees ook het interview met Go Back To the Zoo >

Keane staat zondag 27 mei op het podium van Pinkpop 2012! Check de site voor meer tourdata en bestel met enkele muisklikken Strangeland via www.keanemusic.com. Kijk en luister hieronder naar de nieuwste single van de Britse heren…

KEANE - DISCONNECTED

youtubeView full post on Youtube