Waarom deze stijlswitch?

'Als je fan was van het eerste album is het misschien even wennen. Daar waren we wel wat nerveus over. Bij het eerste album moesten mensen ook eerst even inkomen. Maar na een paar keer luisteren is het geweldig. Soms als je dingen meteen leuk vind, blijft het niet lang boeien. Dit blijft langer interessant. We gaan ook niet helemaal weg van electro. Het is een upbeat plaat met nog meer band dan voorheen.'

Waar draaien?

'In the bedroom, haha! Nee, ik stel me altijd bij voor dat de cd opstaat in een auto die de zonsondergang tegemoet rijdt tijdens een spontane actie. Het eerste album was eerder voor op weg naar een feest. Of juist voor daarna.'

Backstage ritueel?
'We hebben een backstage looney ritueel. Dat wil zeggen dat we ons even als totale gekken gedragen. Gillen, springen dat soort dingen. Dat helpt je om je te laten gaan. Dat is optreden tenslotte: je laten gaan en energie generen.'

Vertel eens over de fans?

'We hebben echte hardcore fans. Bij onze optredens ken ik zo’n beetje alle namen op de voorste rij. We gaan ook wel eens wat met ze drinken. Dan zetten we ze op de gastenlijst en dan gaan we daarna naar een café.'

Grootste concurrent?

'The Editors. We spelen veel met ze - en dan wil je toch beter zijn. De beste heeft namelijk de grotere toerbussen, shows en aanhang. Concurrentie is iets positiefs. It drives you forward.'

Wat is de boodschap?

'De cd heeft een David en Goliath-thema. Het gaat over het omdraaien van iets negatiefs in iets positiefs. Het is album van hoop.'

Autobiografisch?
'Zeer. Toen we terug kwamen van de eerste toer, kwamen we erachter dat onze manager ons had bedonderd. Hij had ons geld gejat en wij bleven met niets achter. Dat is zuur, zeker als je zo hard hebt gewerkt. We hopen dat we dat negatieve nu heb hebben omgezet in iets positiefs.'