De film opent met de zaak die het openbaar ministerie tegenover de jongens waar de jongens schuldig worden bevonden. Heb jij ooit gedacht dat ze schuldig waren?
‘Ik heb heel erg objectief naar het bewijs gekeken, vooral omdat dit volgens mij ontbrak in de eerste zitting. En naar wat ik heb gezien was er geen enkel bewijs aanwezig dat er enige vorm van schuld aanwezig was.’
Hoe was je eerste ontmoeting met Damien?
‘De eerste keer dat ik hem sprak was aan de telefoon. Ik stelde hem de gebruikelijke vragen die iedereen zou vragen aan iemand op death row. Zoals: wat voor een leven heb je en waar heb je spijt van? Hij zei tegen me dat hij geen dag in zijn leven terug zou willen, hij wordt iedere ochtend wakker en is enthousiast om aan het werk te gaan. Ik kon niet geloven dat dit uit de mond kwam van iemand die zo lijdt. Toen ik hem voor het eerst in real-life ontmoette in de gevangenis viel alles op zijn plaats. Damien is iemand die acht uur per dag mediteerde, veel schreef en zichzelf een beter persoon wilde maken. Hij liet zich niet identificeren met de zaak.’
Een documentaire als deze maken is heftig, hoe bleef je toch positief?
‘Het was inderdaad erg ontmoedigend moet ik toegeven. Ik bedoel, ze zijn niet vrijgesproken. We hebben opnieuw en opnieuw bewezen dat er geen mogelijkheid bestaat dat ze de misdaad hebben kunnen begaan, zonder succes. Het eist zijn tol als je beseft dat het rechtssysteem, waar je vertrouwen in hebt, heeft gefaald en dat niet wil toegeven.’
Als nieuwe bewijzen aan het licht zouden komen, zou je dan een vervolg maken?
‘Dat weet ik niet zeker. Ik wil er zeker mee bezig blijven en misschien wat extra materiaal op de dvd zetten maar er hebben door de documentaire ook nieuwe ontwikkelingen plaats gevonden. De aanklager heeft onze getuigen ook geïnterviewd en vond ze erg betrouwbaar.’
Zou je graag een speelfilm willen maken, zo ja dan ook met het thema onrecht?
‘Ik ben toevallig nu een speelfilm aan het maken die gaat over het rechtssysteem. In maart beginnen we met schieten. Het heet Every Secret Thing en is een adaptatie van Laura Lippman’s boek. De hoofdrollen worden vertolkt door Diane Lane en Elizabeth Banks.’
Wat is voor jou de ultieme beloning voor je wek? Een Oscar of iets persoonlijks?
‘De ultieme beloning voor mij is het moment dat ik de film voor het eerst helemaal zie als hij af is en dat de mensen waarmee je hebt gewerkt blij zijn met het eindresultaat. Dat je hun verhaal juist hebt verteld, dat is de grootste eer die ik kan behalen.’
Q&A met Damien Echols en Lorri Davis.
Aan het eind van de documentaire zien we jullie eerste moment samen nadat Damien vrij is gelaten. Wat hebben jullie sinds die tijd uitgespookt?
Damien: ‘Ik ben nu een jaar en drie maanden vrij en de afgelopen twee maanden ben ik bezig geweest met een promotietour van mijn nieuwe boek ‘Life After Death’. Nu houden we ons voornamelijk bezig met het promoten van de documentaire. Maar eerlijk gezegd ben ik het meest van de tijd bezig geweest met mijn leven weer op te bouwen. Ik had helemaal niks, geen geld, geen kleding en geen huis. Dus het afgelopen jaar heb ik beetje bij beetje mijn leven bij elkaar geraapt.’
Lorri, waarom wilde je Damien helpen?
‘Ik zag de documentaire Paradise Lost in 1996, die ook over Damien gaat, en het raakte me gelijk. Ik moest iets doen, ik moest Damien helpen dacht ik. Ik kom uit het zuiden van Amerika en begrijp hoe het voelt om een buitenstaander te zijn. Ik begon hem te schrijven en de volgende stap was elkaar ontmoeten. Ik had geen idee wat ik aan het doen was maar het voelde goed.’
Damien, wist je al aan de hand van Lorri’s brieven dat zij jouw soulmate was?
‘Absoluut, vanaf het begin wist ik dat zij zo bijzonder was en dat ik niemand als haar kende. Ze leerde me naar de wereld kijken zoals zij dat deed; vol geloof en vertrouwen in alles en iedereen. Het leven leek door haar magischer, zelfs op plekken waar je moest wonen.’
Damien, wat ging er tijdens het hele proces door je heen? Ik heb dit niet gedaan, dat kunnen ze bewijzen dus ik kan niet naar de gevangenis gaan?
‘Dat is precies wat ik dacht. Ik was pas 18 en dacht dit soort dingen alleen op televisie gebeurden. Een deel van mij was zo naïef, ik dacht het is onmogelijk voor ze om te bewijzen dat ik schuldig ben voor iets wat ik niet heb gedaan. Ik was ook in shock, mijn hele leven was ineens uit elkaar gerukt. Ik heb een jaar vast gezeten voor een enkele zitting had plaatsgevonden. Er zijn geen woorden om te omschrijven hoeveel pijn ik voelde.’
Lorri, hoe was het om al die bekende sterren jou te hulp zien schieten?
‘Het maakt een wereld van verschil om zoveel steun te ervaren. Eddie Vedder, Pearl Jam, Johhny Depp, Pete Jackson en Amy Berg schoten ons te hulp. Zowel financieel als emotioneel ondersteunde ze mij en hierdoor werden ze als vrienden en familie voor ons.’
Welke les wil je de kijkers meegeven?
Lorri: ‘Ik hoop dat de kijkers meer leren over de misstanden in ons rechtssysteem en dat andere mensen die in hetzelfde schuitje als Damien zitten hoop krijgen.’
Damien: ‘Deze documentaire stijgt boven mijn zaak uit. Ik ben alleen maar een voorbeeld. De film kan er voor zorgen dat dit iemand in de toekomst nooit kan overkomen.’
