De week voor we Chiara Ferragni (28) ontmoeten op een dakterras in Milaan, heeft ze Los Angeles, Parijs, Berlijn en het Garda-meer aangedaan. En de dag na de shoot met team ELLE vertrekt ze voor een week naar Mykonos, gevolgd door Sardinië, Capri en Bali om daarna de thuisbasis LA weer aan te doen en zich voor te bereiden op de modemaand september (alleen Fashion Week Londen slaat ze over). Op haar humeur lijkt dit jetlag-provocerende gedrag geen enkele negatieve invloed te hebben. ’s Werelds grootste modeblogger meldt zich om kwart voor zeven ’s morgens fris en fruitig voor de make-up en tijdens de gehele shoot op dat dakterras, die plaatsvindt tijdens een hittegolf terwijl zij vooral lekker warme winterkleren moet dragen, nemen wij niet één inkakmoment waar.

Na de lunch komt ze stipt op tijd en onverminderd energiek terug voor het tweede deel van het programma en terwijl de temperatuur oploopt en de mensen lomer worden, zijn we ook nu niet één keer getuige van divagedrag. Chiara Ferragni’s slagzin #theblondesaladneverstops lijkt dus niet overdreven. ‘Ik stop heus weleens hoor,’ verzekert ze ons, ‘en mijn angst is ook niet om te stoppen met werken. Met nooit stoppen bedoel ik meer: nooit stoppen met ontdekken, leren, reizen, een leuke tijd hebben.’

VAN BLOG TOT BUSINESS
Zes jaar geleden startte Ferragni haar blog The Blonde Salad, met daarop vooral foto’s van zichzelf in verschillende outfits. Tegenwoordig is zij misschien wel de meest succesvolle blogger van de eerste generatie modebloggers. Ferragni heeft een team van achttien mensen in dienst en ze draait met haar bedrijf een miljoenenomzet. Ze is nog steeds hoofdredacteur van theblondesalad.com, maar draagt niet meer dagelijks bij aan de content. Haar social media, zoals Instagram, Twitter en Snapchat, doet ze meestal wel zelf. En met resultaat: Ferragni is eveneens een van de groten in Instagramland, met op moment van schrijven 4,3 miljoen volgers en een gemiddelde van 80.000 tot 100.000 likes per foto (meestal Chiara in een leuke outfit op een mooie locatie, dat recept is dus niet echt veranderd).

Niet zo gek dus dat prestigieuze merken als Calvin Klein, Dior en Louis Vuitton graag met haar in zee gaan voor allerlei lucratieve samenwerkingen. Daarnaast is ze steeds meer te bewonderen als model en, last but zeker niet least, heeft ze haar eigen schoenenlijn: Chiara Ferragni Collection, waarmee ze vorig jaar een omzet van meer dan vijf miljoen dollar behaalde, een getal dat alleen maar groeit. ‘Blogger’ is dan ook al lang geen term meer die de lading dekt van wat ze allemaal doet. ‘Ik neig zelf het meest naar zakenvrouw of digitaal ondernemer als ik mijn beroep moet omschrijven,’ zegt Ferragni. ‘Aan de andere kant: voor mijn schoenenlijn ben ik creative director, ik ben hoofdredacteur van mijn website, ik werk als model en doe creative direction voor allerlei verschillende projecten. Sommige mensen noemen me nog steeds blogger en dat is prima, want zo ben ik begonnen en daar schaam ik me niet voor, maar het is een beetje uit de klauwen gelopen.’

Uit de klauwen gelopen indeed. Wie nu naar het imperium van Ferragni kijkt vermoedt misschien een groots opgezet masterplan, maar dat was, zeker in eerste instantie, niet het geval. Het begon eenvoudig, met liefde voor kleding. ‘Ik heb altijd veel van mode gehouden en toen ik mijn foto’s op Flickr zette en zag hoeveel reacties er kwamen, snapte ik meteen dat het een krachtig medium was. Ik had alleen nooit gedacht dat het ook mijn baan zou kunnen worden, want het is totaal ander werk dan dat van de meeste mensen in de mode. Ik denk dat vooral mijn timing heel goed was.’

Voelde je je weleens geïntimideerd in het begin?
‘Supergeïntimideerd! De modewereld kan nogal snobistisch zijn en vooral in het Italië was het in het begin best pittig. Er waren veel mensen die op me neerkeken omdat ik een blogger ben. Nu zijn ze trouwens supertrots op me in Italië en weten ze hoe hard ik werk, maar in het begin dachten ze vooral dat ik alleen maar foto’s van mezelf maakte de hele dag.’

En gratis spullen incasseerde.
‘Ik weet dat veel bloggers na mij zijn begonnen voor de gratis spullen, maar die waren niet zo succesvol omdat ze het om de verkeerde redenen doen. Toen ik begon deed niemand nog wat met bloggers en ik had nooit gedacht dat ik gratis kleding of uitnodigingen voor shows zou krijgen, dat was nooit het uitgangspunt. Maar natuurlijk, toen dat begon heb ik het wel slim aangepakt. Ik werk niet zomaar met ieder merk en ik draag ook geen kleding van ieder merk, daar ben ik vanaf het begin heel selectief in geweest. Bovendien wil ik zelf kunnen bepalen of ik nu iets post, of pas over een jaar of helemaal niet. Ik wil me niet gedwongen voelen bepaalde kleding te dragen, ook al krijg ik die gratis. Die vrijheid wil ik behouden, zelfs met de merken met wie ik een samenwerking heb.’

En voel je je nu ook meer geaccepteerd?
‘Ja, dat is echt veranderd. Af en toe heb ik nog weleens te maken met arrogantie, maar daar lach ik nu gewoon om. Ik vind ook dat snobisme een beetje uit is, het is zo jaren negentig, het werkt gewoon niet meer.’

Bovendien, je hebt vier miljoen volgers, wie doet je wat?
‘Haha, ja! Mensen vinden het misschien niet altijd leuk dat je als blogger bent begonnen, maar ze snappen nu wel de kracht van wat wij doen en hoe we iets heel anders en nieuws hebben gecreëerd. Daarnaast: het is tegenwoordig heel moeilijk voor iemand van mijn leeftijd om een bedrijf te starten. Wij zijn nu met achttien mensen van onder de dertig; dat hebben we maar mooi gedaan. We zijn een jong team, maar we zijn veel professioneler dan sommige van de bedrijven waarmee we werken.’

Maar het draait allemaal wel om jou, is er nog wel een bedrijf als jij weg zou vallen?
‘Daar werken we nu aan, bijvoorbeeld met de website, maar ook met onze schoenenlijn. Dat begon ooit als licentieovereenkomst, maar sinds twee jaar is het ons eigen merk, waar een team van ontwerpers op zit. Dat is zó leuk, want ik heb zo veel ideeën. Ik vind het te gek om die aan de ontwerpers over te brengen en ze terug te zien in de schoenen. In de toekomst hoop ik dat het iets meer los wordt gekoppeld van mij als persoon. Ik ben de naam en de creative director, maar ik wil niet per se ook altijd het gezicht van het merk zijn.’

Je succes was misschien een gelukkige toevalligheid, maar nu lijk je veel meer controle te hebben. Heb je een duidelijke visie voor de toekomst?
‘Die heb ik zeker, maar tegelijkertijd verandert die ook elke zes maanden. In deze business moet je vernieuwend blijven, niet bang zijn om te veranderen en op je instinct te varen. Ik heb ook nog nooit gedacht: zo, we zijn klaar. Ik ben altijd bezig met de volgende stap, alleen weet ik nooit van tevoren welke stappen dat zijn.’

Shoulder, Joint, Waist, Chest, Trunk, Beauty, Abdomen, Eyelash, Fashion model, Teal,

FOLLOW ME
Met meer dan vier miljoen volgers ben je nooit alleen. Bovendien zijn de fans van Chiara van het actieve soort: ze liken, geven commentaar en als er te weinig wordt gepost, trekken ze aan de bel. ‘Ik was ooit één dag niet op social media toen ik net terug was uit Brazilië en mijn telefoon het niet deed. Toen kreeg ik meteen ongerust commentaar, omdat mensen bang waren dat er iets was gebeurd met mijn vlucht. Dat vond ik wel grappig. Kijk, ik ben vrij om te doen wat ik wil, maar ik voel wel de druk om content te blijven leveren. Als ik op sommige dagen weinig doe denk ik weleens: had ik niet meer moeten posten?’

Hou je rekening met de smaak van je volgers?
‘Ik ben dol op mijn volgers, maar het gaat er uiteindelijk wel om wie ik ben. Ik doe nooit zomaar dingen om mijn volgers te pleasen. Ik ga ervan uit dat zij het leuk vinden als ik mezelf ben en in het algemeen waarderen ze het meeste van wat ik doe en draag omdat ze weten dat ik het zelf leuk vind. Ik post nooit dingen niet omdat ik bang ben dat de volgers het niet leuk zullen vinden.’

Maar je hebt vast wel een idee van wat goed scoort?
‘Natuurlijk, vooral bij Instagram, daar maken we vaak genoeg grapjes over voordat ik iets post: ‘Oh, deze gaat de 100.000 likes halen.’ Mode, reizen en dingen uit mijn privéleven doen het altijd goed en mijn volgers vinden het leuk als ik met andere celebrity’s of bloggers op de foto ga.’

En wat niet?
‘Ze houden niet van al te gekke schoenen!’

Je bent bijna altijd vrolijk en positief, maar zelfs jij zal toch weleens dag hebben dat je iedereen haat?
‘Natuurlijk.’

En kun je daar dan iets mee of wordt dat niet van je verwacht?
‘Het ligt eraan. Ik ga echt niet altijd alleen maar zeggen dat alles awesome is. Als iets niet awesome was mag je het zeggen, alleen je moet er wel over nadenken of het gepast is.’

Heb je dan toch nog het gevoel dat je echt jezelf kunt zijn?
‘Ja, want ik ben van nature een positief en opgewekt persoon. Mijn leven is leuk en ik doe leuke dingen. En ja, ook ik word weleens wakker met een rothumeur. Maar echt waar: dan trekken mijn volgers mij daar weer uit. Dan lees ik comments op Instagram en daar kikker ik meteen van op. Of ik ga naar buiten en dan willen mensen met me op de foto of zeggen dat ik hun inspiratiebron ben. En daar word ik dus blij van, want ik wil het liefste mensen inspireren.’

Los Angeles is tegenwoordig de thuisbasis van Chiara Ferragni, waar ze woont met haar (Amerikaanse) vriend. Het schijnt dat daar de telefoon weleens (een uurtje) uitgaat en dan rijdt ze paard of probeert ze te mediteren (‘Ik weet nog niet zeker of dat wat voor me is’). Anoniem is ze daar niet: ‘Ik heb de paparazzi daar achter me aan. Dat gebeurt nergens anders en dat vind ik zo LA! Soms ga ik gewoon koffie halen en dan staan er vier fotografen op me te wachten. Maar verder word je niet lastiggevallen in LA want er zijn zo veel celebs. Overal waar je kijkt zie je een Sharon Stone of Robert Pattison. Oké, Robert Pattison heb ik nog nooit gezien, maar het zou kúnnen.’

Terug wil ze nog niet, daarvoor is het leven in Californië te mooi. En bovendien biedt Amerika zakelijk nog heel veel mogelijkheden. Missen doet ze Europa wel, dus Ferragni vliegt regelmatig heen en weer. Om nog maar eens terug te komen op #theblondesaladneverstops: van alleen het volgen van Chiara Ferragni zou je al bijna overspannen worden, is ze niet chronisch moe? ‘Ik krijg juist energie van mijn leven. Overal waar ik kom vinden mensen het leuk me te ontmoeten of met me te werken. Natuurlijk is het ook weleens vermoeiend want ik heb bijna altijd een jetlag, maar aan de andere kant krijg ik zo veel liefde terug van de mensen om me heen. Ik doe elke dag iets anders en dat maakt het allemaal heel leuk. Ik leef de droom, echt, ik ben heel gelukkig. En nu moet ik er zelfs van huilen!’


Dit artikel verscheen oorspronkelijk in ELLE