De jonge Diane Birch was een nogal exotische verschijning, schijnt.
‘Ik was ervan overtuigd dat ik uit de achttiende eeuw kwam. Ik droeg trouwjurken, kanten sluiers, luisterde naar barokmuziek, droeg zwarte lipstick. Ik was hartstikke gek, haha.’
Was dit een vlucht uit de gelovige wereld waarin je opgroeide?
‘Zeker. Ik was bovendien veel alleen als kind, en dat dwong me een een zeer levendige fantasie te ontwikkelen.’
Geef eens een korte schets van je jeugd.
‘Mijn vader was priester, we verhuisden veel: van Afrika naar Australië naar Amerika. Ik scheel bovendien twintig jaar met mijn broer en zus, waardoor ik praktisch enig kind was. Ik was erg eenzaam, mocht ook weinig van mijn ouders. Geen tv, ze bedachten nooit leuke uitstapjes. Be unseen and unheard was hun verzoek.’
Ooit een andere jeugd gewenst?
‘Soms. Toch denk ik ook: misschien was ik dan wel nooit nieuwsgierig genoeg geweest om uit te zoeken waar ik goed in ben.’
Droomde je van een leven als singer-songwriter?
‘Nee. Ik wist alleen dat ik groter wilde worden dan wat ik was. Gerespecteerd worden. Veel reizen. Het duurde echter lang tot ik dacht: ik wil zingen.'
Wanneer was je wake-up call?
'Ik had een vriend en hij was groot fan van de (piano)liedjes die ik schreef. Ik bleef maar onzeker. Daar hebben we grote ruzie over gekregen. Een tijdje later speelde ik in een hotellobby, – ik verhuurde mezelf in die tijd als hotelpianiste. Prince zag mij en nodigde mij uit bij hem thuis te komen spelen. Ik wist niet wat me overkwam. Toch was het een push voor mijn zelfvertrouwen. Een teken dat ik op de goede weg zat.'
Hoe werd je ontdekt?
'Ik publiceerde een paar songs op mijn Myspace-pagina. Een Britse manager luisterde er naar, nodigde me uit om in Engeland te komen spelen. Daar stond iedereen uit de muziekindustrie! Een paar weken later had ik een platendeal. Fantastisch en ongelofelijk tegelijk.'
Wat is je grootste concessie geweest om dit te bereiken?
'Ik ben veel vrienden kwijtgeraakt. Ik woonde in LA, speelde fulltime piano in hotels. Ondertussen werkte ik thuis aan mijn songs. Ik zag bijna geen vrienden, mijn ouders vroegen zich af wat ik vredesnaam van plan was met mijn leven. De wens om door te breken was echter het belangrijkst.'
Heeft je gelovige opvoeding je muziek beïnvloed?
'Jawel. In mijn songteksten komen veel woorden als ‘heaven’, ‘angel’, ‘halleluja’ en ‘miracle’ voor. En mijn songs zijn qua opbouw soms redelijk gelijk aan hoe een kerklied in elkaar zit. Maar als mens ben ik niet gelovig. Ik respecteer mijn ouders in hun geloof, en zij doen hun best om mij te respecteren en te begrijpen haha, maar dat is het.'
Terwijl je als niet-geïnformeerde luisteraar anders zou vermoeden.
'Ach. Ik heb wel gedacht: waarom zijn mijn songs niet meer edgy? In mijn vrije tijd dans ik bijvoorbeeld maar al te graag op dancehall en crunck, ergens in Brooklyn. Ik houd van veel verschillende soorten muziek. Maar het is cool dat het niet te rijmen valt. Ik val niet te rijmen. Waarom zou ik dat niet omarmen?'
Het debuutalbum Bible Belt van Diane Birch ligt nu in de winkel. Meer informatie vind je op www.dianebirch.com
