Eén van de niet-te-missen-films van het jaar is Anna Karenina. De nieuwste kostuumfilm van regisseur Joe Wright, met in de hoofdrollen Keira Knightley, Jude Law en Aaron Taylor-Johnson, gooit al hoge ogen, waardoor we moeten bekennen dat we een tikkeltje (oké, iets meer nog) bezeten raken van de prent. Onze collega’s bij de Amerikaanse ELLE vroegen de immer prachtige Keira het hemd van ’t lijf over haar kersverse kaskraker.
Kun je iets verklappen over de kostuums in de film?
‘Een groot deel van Anna’s karakter is ijdelheid. Als alles om haar heen begint af te brokkelen, besteedt ze meer en meer aandacht aan haar uiterlijk. De reden dat ik zo hou van werken met kostuumontwerper Jacqueline Durran, is dat ze werkt vanuit een personage en dat alles vol symboliek zit. Ze zag Anna als een vogel die gevangen zit in een kooi. Haar sluiers en korsetten zijn als kooien. En ze draagt bijvoorbeeld ook diamanten; de hardste steen die haar keel elk moment kan doorsnijden.’
Hoe was het om te werken met Aaron Taylor-Johnson (die Anna’s lover graaf Vronsky vertolkt)?
‘Hij is een verbazingwekkend wezen. Hij werkt op precies de tegenovergestelde manier waarop ik werk. Ik hou ervan om aan tafel te zitten en te praten over de personages. Vervolgens blader ik door het boek en vind weer verschillende stukjes. Aaron werkt volledig met beweging. Hij voelt zich daar helemaal comfortabel bij. Zijn hele lichaam kan een personage op een manier neerzetten die je zelden ziet bij het acteren op een scherm, omdat we werken met close-ups.’
Het overgrote deel van de film vindt plaats in een theater, alsof het een live optreden is. Wat was de gedachte daarachter?
‘In het Rusland van 1870 had je een hele samenleving die zich voordeed als iets wat ze niet zijn. Ze kleedden zich als het Franse volk en ze lazen boeken over hoe ze zich moesten gedragen als een Fransman. Joe Wright laat op deze manier zien dat hun hele bestaan een voorstelling werd met geïmporteerde ideeën van etiquette, manieren en cultuur.’
Wat was de eerste keer dat je in aanraking kwam met Leo Tolstoj?
'Ik las eerst Oorlog en Vrede en daarna Anna Karenina toen ik negentien was. Mijn herinnering aan Anna is dat het mooi, meeslepend en romantisch was. Ik herinner me Anna als een heilige én een slachtoffer. Ik las het boek vorig jaar nog een keer en zag dat haar karakter eigenlijk een stuk grimmiger was.’
Hoe vaak heb je verwezen naar Tolstojs teksten?
‘Mijn exemplaar van het boek zit vol gekleurde Post-its. De kleuren zijn voor de verschillende personages, gebeurtenissen en ideeën, of voor het in kaart brengen van bijvoorbeeld het geweld binnen haar karakter of haar relaties met andere personages. Toen ik een paar jaar geleden op het podium werkte met regisseur Ian Rickson, zei hij dat de acteurs waar hij graag mee werkt als detectives zijn. Je moet uitzoeken hoe en waarom personages doen wat ze doen. Met Anna kwamen er zelfs een aantal mensen naar me toe die zeiden dat ik haar niet verschrikkelijk genoeg had gemaakt.’
