Hathahate is het woord van de week. Na haar Oscarwinst en – met name – Oscarspeech lijkt iedereen, maar dan ook echt iedereen, een hekel te hebben aan Anne Hathaway.
Haar Oscarspeech was te geoefend, zij was veel te bescheiden en haar jurk was (vooral door die tepels) niet Oscarwaardig.
Het verschil met die andere Oscarwinnares, Jennifer Lawrence, kan niet groter zijn. De liefde voor ‘J-Law’ is zo immens, dat ze zelfs mag blowen. Ja, je leest het goed!
Gisteren werd Jennifer gefotografeerd met een joint. Normaal toch echt een doodzonde in Amerika, maar Jennifer lijkt er zomaar mee weg te komen.
De reageerders spreken allemaal schande van het feit dat een of andere enge fotograaf jonge meisjes in hun hotelkamer aan het bespieden is – maar die overduidelijke joint in haar hand, lijkt niemand te willen opmerken.
Allemaal omdat ze zo leuk was afgelopen weekend. Niet alleen tijdens de ceremonie waar ze haar struikelpartij prima wist op te vangen met nuchterheid en humor. Maar ook in al die filmpjes die online verschenen na de Oscars.
Het filmpje met haar schrikreactie (hoe oprecht) omdat Jack Nicholson opeens achter haar staat, ging dan ook direct viral. Hoe knap is het trouwens dat ze, ondanks dat ze compleet starstruck is, toch binnen een minuut grappen kan maken met maar ook over de grote Nicholson?
Ook erg schattig is het filmpje waarin ze haar familie en vrienden voor het eerst ziet na haar Oscarwinst (let niet op het vreselijk eerste stukje):
Jennifer is 22 en zo gedraagt ze zich ook. En daarom houdt iedereen op dit moment van haar – ze is, ondanks die Oscar, puur, oprecht en zichzelf. In tegenstelling tot Anne Hathaway...
IEDEREEN HAAT ANNE
Iedereen haat Anne Hathaway.
Had ik ooit verteld over die ene keer dat ik, honderd jaar geleden, Anne mocht interviewen in Londen? Het was ter promotie van The Princess Diaries 2: The Royal Engagement. Een draak van een film waarvoor Anne zich wellicht schaamde. Zo voelde het in ieder geval wel want een leuk gesprek was het niet.
Vraag me niet waarom, maar ik vond haar bij binnenkomst meteen al niet leuk en zij mij volgens mij ook niet – als ik haar al echt was opgevallen. Er is in ook geen vriendelijk woord tussen ons gevallen. Ook geen onvriendelijk hoor, daar is ze te professioneel voor. Maar leuk of bijzonder was het gesprek zeker niet.
Ik kan ondertussen zonder problemen The Devil Wears Prada bekijken, maar echt leuk vind ik Anne nog steeds niet. Toch blijkt mijn milde afkeer in het niet te vallen bij de haat die sommigen voor haar voelen. Hathahate is niet voor niets een woord.
THEATERKIND
Begin deze maand probeerde Hollywood.com te verklaren waar die haat toch vandaan komt. Hun conclusie: Anne Hathaway probeert veel te hard. Ze is een ‘theaterkind’ dat nooit zichzelf is maar zich aanpast aan iedere situatie. Ze is overdreven, zoals die ene leerling op school die aan drama doet en altijd alle aandacht opeist. En de grootste haat komt, aldus Hollywood.com, door haar ‘valse bescheidenheid’. Als voorbeeld nemen ze haar speech bij de Golden Globes:
“During her Best Supporting Actress acceptance speech, she did herself no favors by calling the award a "lovely blunt object that I will forevermore use as a weapon against self-doubt." The rehearsed self-depreciation just drips off that phrase like an ice cream cone in July.”
NET ALS GWYNETH
Anne’s Oscarwinst heeft de haat uiteraard alleen maar aangewakkerd. Datzelfde overkwam Gwyneth Paltrow na haar winst in 1999. Hoewel er nog steeds zijn mensen zijn die de actrice intens haten, lijkt met de jaren de ergste haat inmiddels wel achter de rug.
Vandaar dat Hollywood.com Anne adviseert om zich even een tijdje terug te trekken, zoals Gwyneth deed. Laat de storm overwaaien, neem wat kinderen met je nieuwe man – want kinderen doen het altijd goed in Hollywood – en dan komt het vanzelf weer goed. Ik ben benieuwd.
PS - Jeej voor Ben Affleck. Al wisten we natuurlijk al dat hij, sorry, zijn film zou gaan winnen.
