Als een plaat die blijft hangen, roep ik op deze plek nu al ruim drie jaar dat zelfs de allergrootste Hollywoodsterren onder de radar kunnen gaan. Weken, soms zelfs maanden, mits ze het echt willen. Dat Brad Pitt en Angelina Jolie (twee keer) konden trouwen zonder dat iemand er erg in had, is hier het ultieme bewijs van. Dat George Clooney nog geen dag verloofd kon zijn zonder dat er foto's van hem, zijn verloofde en haar nieuwe ring verschenen, is het ultieme bewijs dat sterren – ook de allergrootste – de media inschakelen wanneer ze deze nodig hebben om hun boodschap uit te dragen. Zo werkt het.

Daarom is het altijd zo vreselijk irritant wanneer sterren klagen over de paparazzi, of over de constante aandacht die ze als beroemdheid krijgen. We weten allemaal dat ze zich kapot zouden schrikken als er opeens géén haag fotografen voor het restaurant stond te wachten. En niet alleen omdat dit een heel slecht teken voor een Hollywoodcarrière is – paparazzi jagen immers zelfs op realitysterren van het kaliber rijke, ruziezoekende huisvrouw... – maar ook omdat ze de aandacht zouden missen.

Of zoals Kevin Bacon, Hollywoodster sinds de jaren '80, de man die iedereen ooit de hand hoopt te schudden en helft van een van Hollywoods meest stabiele en succesvolle celebrityhuwelijken, het in een nieuw interview met Haute Living treffend verwoordt:

'I’ve always said before that there are two kinds of actors: actors that want to be famous, and liars. You don’t become an actor because you want to hide in the shadows.'

Ofwel: Iedere acteur die beweert alleen maar te willen acteren, liegt. Want iedere acteur wil dat zijn acteerwerk wordt gezien. Niet alleen door je ouders en wat verdwaalde tantes maar door IEDEREEN. Anders klim je niet op een podium. Of zoals Kevin Bacon verfrissend eerlijk toegeeft:

'When you sign up to be an actor, what you really sign up for is to act. On the other hand, you also don’t do it in a vacuum: you do it because you want to people to see it. You’re born to get in front of people, whether it’s on the screen or on the stage; you’re born to have people look at you and absorb you. I remember when I was a tiny little kid walking into the room thinking, ‘I hope that everyone is going to see me’ before I even knew what an actor was.'

HERKEND WORDEN IS HEERLIJK
En daar stopt de acteur niet. Hij zegt ook zonder blikken en blozen dat het geweldig is om de hele dag herkend te worden ('All day long people say "I love you!" at random. "Beep, beep Kev—I love you!" What the f**k is wrong with that? That is amazing'), de beste tafels in restaurants te krijgen en gratis spullen te ontvangen alleen maar omdat je beroemd bent. Onzin dat mensen daarover klagen, aldus Bacon.

En de man kan het weten, want een paar jaar geleden liep hij een dag lang door L.A.'s paparazzivriendelijke winkelcentrum The Grove, onherkenbaar dankzij een prothetische vermomming. En in plaats van bevrijdend, vond hij het maar niks. Mensen keken door hem heen en waren niet aardig. 'It didn’t feel that good, to tell you the truth. I’ve had [fame] for so long that I almost can’t really get my head around what my life would be like without it.'

Een Hollywoodster die openlijk en zonder schaamte toegeeft dat het wel prima is, dat beroemd zijn. Dat er wellicht wat minder leuke dingen zijn, maar dat 99.9 procent goed is. Dank je wel Kevin Bacon!

DE PAPARAZZI ZIJN BEST AARDIGE KERELS
En Bacon is niet de enige die deze week deze verfrissende toon gebruikt. Ook actrice Anna Faris (Mom), tevens de vrouw van een van 's werelds meest begeerde en allervriendelijkste Hollywoodsterren Chris Pratt, durft in een interview met Health hardop te zeggen dat het merendeel van de paparazzi 'best hele aardige kerels zijn, die gewoon proberen hun werk te doen en vaak hun excuses aanbieden'. Het enige nadeel aan gevolgd worden door fotografen is, aldus Anna, dat make-uploos het huis uitgaan niet meer onopgemerkt blijft:

'I mostly feel scared just going out without makeup on. But at the same time, I don't want it to force a lifestyle change. Some people I work with wish that I would start dressing nicer. [Laughs] They're like, "Can you please not wear sweatpants everywhere you go?"[...] But yeah, the scary part is that vulnerability of like, "Oh man, I'm gonna be in 'Stars Without Makeup' again!'

Maar het meest verfrissende van haar interview, is haar visie dat het niet de paparazzi maar juist haar collega's zijn die ronduit gemeen doen tegen de fotografen. 'I think some celebrities are so mean to them and resent them so much.' Ik denk niet dat ik dat eerder iemand in Hollywood heb horen zeggen. Dank je wel Anna!

En tot slot nog de altijd geweldige en eerlijke Julianne Moore, vers van haar winst bij de Oscars, die toch nog even iets wilde zeggen over die idiote Mani-Cam van E! op de rode lopers. Een van de weinige dingen waar (vrouwelijke) beroemdheden aan worden onderworpen die inderdaad vreselijk belachelijk en mensonterend zijn en waar iedere ster, wat mij betreft, wél over mag klagen. En dat doet Julianne dan ook met verve:

'I'm 54 years old," zei ze tegen Harper's Bazaar. "I can't make my fingers walk; it's humiliating! And a guy asked me to lift up my skirt to show them my shoes, and I said, 'I don't need to do that. Let's keep some dignity."' Dank je wel Julianne!