Hoe is het toch mogelijk dat de zandloper ooit uit de mode raakte? Dat vroeg ik me af toen ik vol bewondering keek naar een foto (zie hier) op internet van een vrouw die in bikini over het strand liep met een meer dan perfect lijf. Mooie ronde heupen, een smalle taille, een platte buik en borsten die bij haar heupomvang passen. Haar schouders net zo breed als haar heupen, en daartussen de zandloper. Ik kon naar deze vrouw blijven kijken. Totale perfectie!
Naast haar liep een slungelige vrouw, model strijkplank. Haar heupen en schouders waren ook even breed, of liever gezegd smal, maar daar tussenin gebeurde niks. Het liep zo recht naar beneden. Uit het fotobijschrift bleek dat de vrouwen zussen waren. 'Je kan maar pech hebben zeg', dacht ik nog. Hoe oneerlijk is dat! Als je zus is geboren met het mooiste figuur op aarde en je zelf een soort bezemsteel bent.
Alleen bleek de pechvogel in dit plaatje het best betaalde topmodel ter wereld te zijn. De figuurloze slungel is het door meerdere grote modeketens aan ons opgedrongen rolmodel, Gisele Bündchen, en de Marilyn Monroe-lookalike die naast haar op het strand liep is blijkbaar haar lelijke dikke zusje.
Rafaela Bündchen & Gisele Bündchen - foto: Getty Images
Bij kritiek op de keuze voor hun modellen gebruiken kledinglabels en hoofdredacteuren van modebladen altijd het argument dat kleding beter toont op een model zonder vorm. Dat is niet onwaar. Zandlopers zijn vaak veroordeeld tot bodyhugging jurkjes. Als Kim Kardashian een spijkerbroek en een hoodie aantrekt, toont ze direct als een mollig smurfje.
Kim Kardashian in een spijkerbroek - foto: Getty Images
En de ultieme droomzandloper Kelly Brook ziet er eigenlijk vooral super uit in een bikini. Zodra ze haar taille onder kleding verstopt, lijkt ze 15 kilo zwaarder. Niks mis mee dus om bezemstelen in te zetten om rondjes op de catwalk te draaien, maar kunnen we alsjeblieft stoppen met ze bejubelen en ‘topmodel’ te noemen?
Kelly Brook in bikini - foto: Getty Images
Het zijn gewoon meisjes met een afwijking die ze in staat stelt om een beroep uit te oefenen. Zoals piloten goed moeten kunnen zien en chirurgen een vaste hand moeten hebben.
Nou duiken er al jarenlang allerlei tegengeluiden op tegen graatmagere modellen, ook in campagnes. Gisteren las ik op ELLE.nl (klik hier voor het artikel) over de nieuwste, een lingeriemerk dat met #ImNoAngel wil laten zien dat lingeriemodellen er heus niet uit hoeven te zien als de Victoria’s Secret-spierbundels. De teleurstelling was groot toen ik doorklikte naar de bikinisectie van het merk. De vetrollen spatten er van het scherm.
Op de dag dat ik een bikini moet dragen met een broekje dat onder je oksels eindigt en dat is 'lined with sculpting mesh to smooth and support' wil ik liever dood. Heupen, borsten, billen en een zandloper hebben is iets anders dan overgewicht. Waarom schieten deze campagnes meteen weer zo door de andere kant op? Wanneer hijsen we de vrouw met een lijf als de zus van het topmodel nou eens op een voetstuk? Zonder blubberende buik en dijen, maar wel met vorm.
#vierjezandloper, niet je vetrollen.
Marianne Zwagerman is schrijver en columnist, ondermeer bij BNR. Ze was topvrouw en eerste vrouwelijke directeur van de Telegraaf Media Groep. Zij schreef het boek Een webshop is geen carrière, ontsnap uit het mutsenparadijs.
Marianne Zwagerman - foto: Hermien Lam
Wat houdt die #ImNoAngel-campagne nou precies in? Nou dit >
Calvin Kleins plus-size model Myla DalBesio doet ook een woordje >
