Als het vastleggen van de perfecte instagramfoto een Olympische sport zou zijn, dan zouden we weleens een levensechte Hunger Games in handen kunnen hebben. Dankzij social media en dier aandringen je leven te presenteren middels een zorgvuldig samengestelde, befilterde, editorialized Instagram feed. De hoeveelheid werk dat in zo’n klein vierkant fotootje is gaan zitten, is belachelijk. En wanneer de moeilijkste beslissing van de dag is hoe je je #ootd befiltert, wordt het misschien tijd toe te geven dat je een probleem hebt. Maar, don’t we all. Lauren Fisher legt uit.

http://25.media.tumblr.com/b53b01a66ae064896f1e5788fb49d267/tumblr_mop9fjKDGB1ql5yr7o1_500.gif

Zeventig procent van het leven van een gemiddeld persoon wordt besteed aan het zorgvuldig onderhouden van je Instagram. (Hoewel ik die statistieken zojuist uit mijn duim zoog, ben ik ervan overtuigd dat voor veel mensen geldt – modemensen in het bijzonder – dat dat percentage helemaal niet zo gek is.) Denk aan de hoeveelheid tijd die je kwijt bent om het perfecte shot te bedenken, dat samen te stellen, knapste filter te kiezen en een scherpzinnig onderschrift te tikken. En je vervolgens controleert of je Instagram feed nog wel een mooi en consistent samenhangsel van perfecte omstandigheden is – dat hele proces weegt (waarschijnlijk) niet echt op tegen die paar minuten waarbij je geniet van datgene wat je op de foto hebt gezet.

Tegenwoordig nemen we foto’s op basis van hoe goed ze zullen schitteren op social media, in plaats van herinneringen te maken en die te vangen. Want in onze Instagram-geobsedeerde cultuur wordt er stilletjes van je verwacht dat je je leven als een soort eindeloze showreel presenteert, geholpen door tijdschriftwaardige foto’s van vierkant formaat – wat, toegegeven, vermoeiend is, en waardoor we de écht belangrijke dingen des levens jammerlijk voorbijlopen.

https://metrouk2.files.wordpress.com/2015/04/kim-kardashian-instagram.gif

 
Alles wat je vandaag de dag doet, kan in potentie een briljante Instagram-post opleveren. Ervaringen bezie je niet meer door je eigen ogen, maar door de lens van je iPhone. Bijvoorbeeld: mocht je tot de bofkonten behoren die front row mogen zitten tijdens Fashion Week, dan zou dat een opwindende, bijzondere ervaring moeten zijn. Maar nee, in plaats daarvan zijn degenen op de eerste rij alleen maar aan het proberen de perfecte money shot te schieten – ook al betekent dat dat ze de helft van de show missen.

Een toffe nieuwe tentoonstelling bezoeken betekent de perfecte setting opzoeken voor een knappe foto. Liefst voor een blits meesterwerk – dat als het even kan correspondeert met je outfit. Echt aandacht voor de kunst ontbreekt. Een zondagse brunch met vrienden en familie wordt onderbroken wanneer je Instagram-vriendelijke bord wordt geserveerd en je er een luchtfoto van wenst te maken.

En ook al doe je niks reuze cools, er is altijd de optie om de boel bij elkaar te neppen. Ik vroeg een collega laatst naar haar weekendplannen en ze antwoordde met: ‘Ik ga niks doen en nergens heen, maar dat zal ik er waarschijnlijk fantastisch uit laten zien op Instagram.’

https://38.media.tumblr.com/906003a1c862784131c16b1e2344953e/tumblr_n0rfs8cx0z1qk08n1o1_500.gif

 
Als je je perfecte Instagram-foto eenmaal geschoten hebt, het afmattende filterproces hebt doorlopen, ben je aangekomen bij het bijschrift. ‘WAT VOOR BIJSCHRIFT?!,’ is een kreet die ik net iets te vaak hoor terwijl ik met vrienden ben. En dat is dan nadat je net dertig minuten hebt gedebatteerd over of nu Valencia of Crema je foto eer aandoet – en je je prompt realiseert da je nu echt triest begint te worden.

Als je je foto (die op de een of andere manier een spontane indruk moet wekken) mét goed onderschrift, juiste hashtags en emoji’s, eenmaal Instagram op hebt geslingerd, begint de fun pas echt: likes en comments. ‘Waarom krijgt deze outfitfoto niet evenveel likes als die brunchfoto van gisteren?,’ denken we (bijna) allemaal weleens. ‘Waarom heeft Madame X altijd betere, spontanere, consistentere foto’s dan ik?’ Vermoeiend.

Begrijp me niet verkeerd, ik vind Instagram fantastisch en scroll de hele dag voortdurend en dolenthousiast door mijn feed – die, zo weet ik, grotendeels uit gebakken lucht bestaat. En ja, soms bekruipt me zelfs het gevoel van Instagram FOMO en afgunst als ik al die picture-perfect foto’s voorbij zie razen. Instagram kan een te gekke manier zijn om op de hoogte te blijven en contact te houden, om mooie momenten te delen en anderen schaamteloos te begluren – maar als je het idee hebt dat je echte leven het vastleggen niet meer waard is, wanneer gaat de enscenering van een perfecte foto dan te ver?

Bron: harpersbazaar.nl