Het staat ongetwijfeld nog helder op je netvlies: die ene totaal onbewerkte foto van Cindy Crawford, die plots op het internet opdook en compleet viral ging. Een dikke vinger naar Photoshop? Was perfectie nu dan echt uit en imperfectie in? Velen jubelden Cindy erom toe. Later bleek dat de shoot al ‘een oudje’ was uit een Mexicaanse Marie-Claireuit 2013 - en Cindy zelf totaal niet geamuseerd met het gelekte foto-incident. Zo weten we sinds de nieuwste editie van onze Canadese collega’s bij ELLE, waarin Crawford het verhaal achter de foto voor het eerst uit de doeken doet.
De gelekte foto in kwestie
Cindy: ‘Ik vond dat [de journalist die de foto lekte] oneerlijk bezig was, want ze deed alsof dit fantastisch was, maar ze heeft totaal niet gecheckt of ik deze foto wel in de media wilde en of hij überhaupt wel echt was. Waarom zou het zien van een slechte foto van mij andere mensen een goed gevoel moeten geven? Ik voelde me overrompeld. Ik had het er best moeilijk mee om eerlijk te zijn. De foto dateerde van anderhalf daarvoor en was toen gepubliceerd vanaf de buste omhoog.’
Ze vervolgt: ‘Ik ken mijn lichaam, en weet dat het niet perfect is, maar misschien heb ik ook wel een verkeerd zelfbeeld en denk ik dat ik er beter uitzie dan ik doe. Ik denk dat de meeste vrouwen te streng zijn voor zichzelf. We denken vaak dat we er slechter uitzien dan we doen. Ik nam dus aan dat ik ook in die categorie viel, ondanks dat die foto totaal niet liet zien wat ik zelf zie als ik in de spiegel kijk, zelfs niet in het slechtste pashoklicht.’
Inderdaad: Cindy, en overigens ook de fotograaf van de foto, claimt dus dat de foto bewerkt is (in a bad way).
‘We spraken met de fotograaf en die was erg boos omdat hij de foto niet de wereld in had geholpen. Hij zei me “Cindy, ik ga je de echte foto sturen en die ziet er héél anders uit. Het is duidelijk dat iemand de foto gemanipuleerd heeft om dat wat er was nog even wat erger te maken.”'
De foto was dus gestolen. Een slechte zaak. Maar er waren wél heel veel positieve reacties op de foto. En dat maakte voor Cindy veel goed:
‘Soms kunnen foto’s in magazines vrouwen zich inferieur laten voelen, ondanks dat dit vaak helemaal niet de bedoeling van de shoot is. Dus op een of andere manier kwam het zien van een foto als deze van mij als een welkome verrassing. Of hij nou echt is of niet is niet belangrijk – hoewel voor mij natuurlijk wel. Ik probeer mezelf niet weg te zetten als perfect. Maar het zette me wel in een hoek: ik kon er niet tegen protesteren, omdat ik dan alle vrouwen die zich zo goed voelden over deze foto zou afwijzen. Maar ik heb het ook niet omarmd omdat het dus niet echt was. Ik voelde me erg gemanipuleerd en in de war, dus ik heb mijn mond er maar over gehouden.’
Tot nu dus.
