‘Het was kerstavond, het was koud, en allebei onze vriendjes hadden ons na een paar jaar ingeruild voor een nieuwe liefde. Kerst “hoort” gezellig te zijn, maar mijn vriendin en ik hadden een ontroostbaar liefdesverdriet. Het was dus allesbehalve gezellig. We waren er kapot van. We besloten toch onze rug te rechten en naar een barokachtig feestje genaamd Cirque Excentrique te gaan. We schminkten ons, zetten een pruik op en dronken veel om onze tranen weer aan te vullen. We dansten. De wereld was van ons. Door de wodka kwamen we op een ander level terecht: we voelden ons verheven en gelukkig, maar de pijn bleef voelbaar.
Toen we even naar buiten gingen voor wat frisse lucht, zagen we in de gracht een klein met kerstlichtjes versierd bootje langsvaren. De schipper, een oud mannetje, speelde er trompet, begeleid door orgelmuziek die op de achtergrond klonk. We gingen op de rand van de kade zitten en het bootje kwam naar ons toe. We voelden ons hoofdrolspelers in een David Lynch-film. Ik begon over de muziek heen te zingen; te lallen meer. Door de koude, heldere nacht en de sfeer begon het te tollen in onze hoofden. En opeens ging mijn vriendin over haar nek in de gracht, het werd haar te veel. We raakten vervolgens vreselijk verstrikt in de slappe lach. Alles is zo relatief, beseften we. Lagen we daar, op onze rug, met ons verdriet, aan de rand van een gracht, met uitgelopen schmink en een pruik, meezingend met een raar verschijnsel in een verlicht bootje met kerstballen en slingers. “Dit mag nooit meer ophouden,” zeiden we tegen elkaar.’
In het kader van ons feestelijke decembernummer vroegen wij creatieven en bekenden over hun meest memorabele nacht. Stay tuned voor meer! Morgen de feestnacht van rapper Winne.
