Is Jesse Eisenberg een eikel? Ik had tot deze week eigenlijk geen mening over de acteur. Behalve dan dat ik hem ooit in hartje zomer in de West Village zag fietsen met een mutsje op en ik een muts in de zomer altijd een beetje douchy vind.
Toch wordt er online al vaker gemompeld over zijn minder vriendelijke karakter. Wellicht gevoed door The Social Network waarin hij erg overtuigend een egoïstische en sociaal gestoorde Mark Zuckerberg heeft neergezet - film en realiteit zijn soms makkelijk met elkaar te verwarren. Maar deze week deed de acteur iets dat toch echt alleen maar kan worden omschreven als 'eikelig'. En totaal onnodig.
Jesse schrijft af en toe een stukje voor de New Yorker, een van Amerika's meest high brow publicaties. Een hele eer dus, al lijkt ondertussen niemand nog te snappen waarom ze hem dit laten doen. Jesse's bijdrages zijn namelijk vaker verkeerd gevallen, zoals de keer dat hij racistische stereotypen gebruikte voor een lollig stukje tekst over mannen die dansen. Dit keer wist hij een hele beroepsgroep te beledigen, namelijk die van de filmrecensent. Niet handig, als je acteur bent...
In zijn 'An Honest Film Review' schrijft Jesse een filmrecensie zoals deze volgens hem eigenlijk geschreven zou moeten worden. Alleen is Jesse's recensie niet grappig of scherp maar totaal humorloos. Wat een leuke persiflage van het inderdaad gekke beroep (overdag films kijken en die vervolgens naar lieve lust bekritiseren) had kunnen zijn, werd een onnodige nare en niet intelligente take-down van 'de filmrecensent' in het algemeen. Zonder duidelijke reden waarom.
In het kort: Jesse's filmrecensent is een talentloze schrijver die stiekem jaloers is op het succes van de filmmaker. Jesse's filmrecensent is een man die het plot van de film niet snapt omdat hij tijdens een belangrijke scène naar de wc gaat (maar toch een positieve recensie zal schrijven omdat de schrijver van The New York Times dit ook doet en hij niet wil achterblijven). Maar bovenal is Jesse's recensent een douchebag die zonder succes probeert het pr-meisje van de filmmaatschappij te versieren.
Je zou denken dat Jesse al zijn hele carrière lang slechte recensies heeft gekregen en zijn vijanden zo probeert terug te pakken. Maar in werkelijkheid lopen de meeste recensenten met hem weg. Tot deze week.
'What did we ever do to you?!', vraagt de recensent van The Guardian zich nu verdrietig af. En website Salon noemt Jesse's 'An Honest Film Review' een nieuw dieptepunt in zijn schrijverscarrière en verzoekt de New Yorker geen verhalen meer van hem te publiceren.
Het is niet z'n eerste twijfelachtige publieke optreden. Zo vergeleek hij eerder dit jaar de ervaring van een enorm enthousiast, gillend publiek tijdens Comic Con met een genocide. (Uhm....?!) en noemde hij zichzelf in hetzelfde interview een 'slachtoffer' van de journalistiek en iedere journalist een 'paria'.
Daarnaast was er in 2013 dit tenenkrommende interview:
Toegegeven, de interviewster is slecht maar hij behandelt haar ook aardig kleinerend ("You're on my time..."). Zeker als je bedenkt dat zij vooral daar zit om zijn werk te promoten.
Jesse Eisenberg, onbegrepen grappenmaker of enorme eikel? Ik neig naar het laatste. Jij?
