De fooi in New York is heilig. En niet alleen omdat er daadwerkelijk obers zijn die je vloekend achterna rennen als je niet genoeg achterlaat of serveersters die slechte fooigevers op Facebook met naam en toenaam te kijk zetten.

Fooi geven is in Amerika niet optioneel maar noodzaak, dit omdat bedienend personeel ECHT weinig betaald krijgt. Denk: nog minder dan wat je in je studententijd achter de bar kreeg. Dat wat jij bovenop de rekening bijlegt, maakt dus onderdeel uit van hun salaris. 

Het was een van de eerste dingen die een Amerikaanse vriendin ons op het hart drukte toen we hier in New York waren gearriveerd - de koffer was amper uitgepakt. Als je uit eten gaat, geef je 20 procent fooi. Of de service nou oké is of fantastisch. 

20 PROCENT, OOK BIJ EEN SLAPPE HAMBURGER
Dat komt dus neer op nog eens 20 dollar op een rekening van 100 dollar wat voor ons Nederlanders echt extreem veel is. Een euro of acht is wat ons betreft prima, toch? En misschien meer wanneer het restaurant heel chique was? Hier in New York geef je ook 20 procent wanneer je een slappe hamburger in een goedkope diner hebt gegeten. Zo is het gewoon.

Zelfs de 'bad girls' van Saturday Night Live betalen braaf 20 procent (zie 1.55):

youtubeView full post on Youtube

EEN KLEINE GUIDE:
Bij obers houdt het overigens niet op. Voor wie binnenkort naar New York gaat, een kleine guide:

- Bestel je aan de bar, dan tip je de barman (1 dollar per drankje).

- Hang je je jas op, dan krijgt de persoon die 'm aan het einde van de avond weer ongedeerd aan je teruggeeft 1 dollar.

En dan zijn er buiten de kroegen en restaurants nog meerdere beroepen waarbij een fooi ook heel gebruikelijk is. Iets waar ik zelf het meeste aan moest wennen.

- De dame die mijn voeten fatsoeneert en nagels lakt in de nagelsalon, krijgt bijvoorbeeld ook 20 procent (meer dan terecht overigens, de salonmedewerker schijnt in New York vreselijk te worden uitgebuit...).

- En ook de kapper moet je dezelfde fooi geven - dat terwijl een knipbeurt hier in New York vaak al richting de 100 dollar gaat. (Je snapt dat ik laatst toen ik in Nederland was, even snel mijn haar heb laten doen.)

Ik twijfel nog steeds of ik mijn schoenmaker die laatst mijn winterlaarzen heeft opgelapt, ook wat extra's had moeten geven. Al was de man, een Rus die al twintig jaar in Brooklyn woont, zo opgewonden over het feit dat hij een Nederlander in de zaak had (Guulit! Croif! Ven Besten!) dat het hem wellicht niet is opgevallen.

GAAT DE FOOI VERDWIJNEN?
De afgelopen maanden is er veel te doen in New York over de ouderwetse fooiencultuur. Het is natuurlijk ook idioot dat een restaurant zijn ober zó slecht betaalt dat hij werkelijk afhankelijk is van de klant, en dat lijken steeds meer (jonge) restaurateurs te begrijpen. Vandaar dat het ene na het andere bekende restaurant momenteel besluit de fooi in de ban te doen en hun uurlonen te verhogen. Gevolg daarvan is wel dat de prijzen van het eten omhoog gaan.

Iets dat even wennen wordt, want na anderhalf jaar New Yorkse prijzen, vielen de Amsterdamse restaurants me laatst tijdens een bezoek erg tegen. 20 euro voor een daghap?! Hier betaal je voor een hoofdgerecht in een prima tent vaak nog geen 15 dollar.

Straks waarschijnlijk dus niet meer. Maar ach, het voorkomt in ieder geval dat je opeens een schreeuwende ober achter je aan hebt.