Polygamie is de laatste jaren steeds populairder geworden – en meer zichtbaar ook. Van de Showtime reality serie Polyamore: Married and Dating tot oscarwinnares Mo’Nique die trots met de wereld deelde dat haar open relatie háár idee was. Nu willen wij graag weten hoe het dan echt is om in verschillende relaties tegelijk te zitten.

De 34-jarige Lisa (pseudoniem) is al de helft van haar leven samen met haar man. Volgens haar is dat mede dankzij hun polyamoreuze relatie (dat betekent dat je niet alleen seks met anderen hebt maar ook houdt van meerdere mensen tegelijk), die hun huwelijk sterker heeft gemaakt. Hun relatie is bijna altijd een open relatie geweest, wel met wisselende regels en structuren die tot stand zijn gekomen sinds ze weten wat voor hen werkt. Op dit moment heeft Lisa vier partners, en om het nog gezelliger te maken deelt ze twee daarvan met haar man. Dit is wat Lisa erover vertelde aan onze collega-editor bij ELLE.com Rachel Kramer Bussel:

'We ontmoetten elkaar toen we nog tieners waren, het begon allemaal als vriendschap. Tot we achttien waren en gingen samenwonen. Op een dag vulden we beiden een seksenquête in in een tijdschrift waarvan één van de vragen was ‘hoe denk je over monogamie?’. Allebei kozen we voor de optie: ‘dat is een onrealistische verwachting’. We hebben het er toen eigenlijk niet meer over gehad. Tot we ineens op het punt stonden om een triootje te doen - die ik en zijn vrouwelijke collega voorstelden trouwens…


'Ik werd zo geil van mijn man met die vrouw. Ik genoot van ieder moment!' 

Voordat het triootje plaatsvond sprak ik met mijn man af dat ik het oké zou vinden als hij seksueel contact met iemand anders zou hebben. Met als sidenote (niet heel onbelangrijk!) dat hij haar niet zou penetreren. Daar was hij vervolgens weer helemaal oké mee. Tot ik in het heetst van de strijd van gedachte veranderde. Ik raakte zo geil door naar hun te kijken. Mijn man en die vrouw waren zo sexy samen, ik genoot van ieder moment. Ik voelde me niet buitengesloten, zoals ik in eerste instantie verwachtte. Mijn gevoel was 180 graden gedraaid. En daar begon mijn leercurve wat betreft niet-monogaam zijn. Nu zijn onze enige regels eerlijkheid, veilige seks en geen uitzonderingen op wederzijdse afspraken.

Eén van de dingen waar ik helemaal gevloerd van ging was het moment dat we gingen trouwen en ik me afvroeg of we wel zo monogaam konden zijn als mensen van ons zouden verwachten. Ik kon er niet over uit dat ik nooit opnieuw een eerste kus zou krijgen. Ik snap niet waarom dat niet eerder in mijn hoofd is opgekomen, toen we gingen verloven bijvoorbeeld. Ineens raakte ik in paniek. First kisses zijn de beste! Monogaam zijn zou betekenen dat dat voorbij was. En van dat idee werd ik zo verdrietig. Ik biechtte het op aan mijn man-in-wording en gelukkig bleek hij daar hetzelfde over te denken.

Het grootste deel van onze relatie dateten we met andere mensen als stelletje. Wel afgewisseld met monogame periodes hoor, maar die waren vooral te wijten aan zaken als onze woonsituatie, familieverplichtingen en het plannen van onze bruiloft. Vijf jaar geleden besloten we ook buitenrelaties te zoeken. Op dit moment heb ik vier andere partners, waarvan ik twee date samen met mijn man. Gemiddeld hebben we denk ik zo’n twee dates met een ander per maand. Soms gaan er maanden voorbij waarin we alleen met elkaar daten en seks hebben, andere keren hebben we drie dates in de week.


‘Met meerdere partners is het meer casual dan dat het draait om seks.’

Voor mij persoonlijk is het hebben van meerdere relaties heel gunstig. Ik maak gemakkelijk contact met mensen. Ik ben opgegroeid in een heel groot gezin en ben het soort persoon dat veel aandacht nodig heeft. Ik wil over dingen praten om me er beter over te kunnen voelen, zo functioneer ik nou eenmaal. Ik heb daarnaast zoveel liefde te geven en kan heel erg gek zijn op andere mensen. Polygamie helpt me dit allemaal te doen zonder mijn man volledig uit te putten en alles te zoeken bij hem.

Het bestaan van smartphones is zo’n uitkomst! Ze hebben zeker bijgedragen aan een groot deel van mijn relaties. Het is zo veel gemakkelijker om andere mensen bij je dag te betrekken, wanneer je ze snel een berichtje kunt sturen of een foto om ze te laten weten dat je even aan ze denkt. En om mensen dicht bij je te houden, ook al heb je beiden een leven apart. Ik heb bijvoorbeeld een lange afstandsrelatie gehad met een vrouw, waarin ik haar maar een paar keer per jaar zag. Doordat we iedere dag contact hadden via Whatsapp of andere social media waren we heel erg bij elkaar betrokken. We rekenen op elkaars emotionele steun met de dingen die gebeuren in onze levens. Dat heb ik met meerdere partners trouwens, met twee anderen is onze relatie meer casual dan dat het draait om seks.


Nu weet ik dat emotionele steun niet betekent dat je de problemen van iemand anders op moet lossen.’

Mijn man en ik hebben allebei problemen gehad die al van jongs af aan zijn ontstaan. Issues waar we allebei aan hebben moeten werken. De momenten dat mijn man ongelukkig of boos was, nam ik dat heel persoonlijk op terwijl ik er helemaal niets aan kon doen. Ik had het gevoel dat ik hem moest helpen bij alle fases waar hij doorheen moest. Maar nu weet ik dat emotionele steun niet betekent dat je de problemen van iemand anders moet oplossen. Dat heb ik geleerd van polygamie. Het werd me duidelijk dat ieder door z’n eigen processen heen moet, zelf aan dingen moet werken en z’n eigen klusjes moet opknappen. 

Bed, Room, Interior design, Linens, Bedding, Bedroom, Bed sheet, Comfort, Mattress, Bed frame,

 
Ik hoor mannen constant zeggen: ‘Hoe kun je je vrouw dat in godsnaam laten doen?’ Even voor de duidelijkheid: we ‘laten’ elkaar geen dingen doen. Het is niet onze taak om elkaars ouders te zijn, om onze partner in toom te houden, te straffen of te belonen. We willen elkaar niet polijsten, dat is niet het soort relatie waar we in willen zitten. En het is moeilijk om die manier van denken te leren ont-denken. Als je snapt wat ik bedoel…


‘Jaloezie is een emotie.’

De vraag die mij het meest wordt gesteld is of ik nooit jaloers ben. En ja, het gebeurt. Het is een emotie, net als verdrietig zijn, je eenzaam voelen, boos zijn, enthousiast of blij. Maar dat zijn emoties die in iedere relatie voorkomen. En door jaloezie werk je samen heen, net zoals je samen door al die andere emoties heengaat. Je voelt het, je praat erover en je spreekt af hoe je het in het vervolg anders gaat doen.

M’n man had een keer een partner die precies het tegenovergestelde van mij was. Zowel fysiek, intellectueel als politiek. (Ik ben vrijwilliger en streef naar een betere samenleving, zij jaagt op herten en vilt ze met blote handen. Ik wil maar zeggen…) We waren compleet het tegenovergestelde van elkaar en voor ik haar ontmoette, had ik daar een enorm onprettig gevoel bij. Hoezo zo’n anti-ik? Maar vanaf het moment dat ik haar ontmoette, snapte ik het meteen. Ik zag de manier waarop ze met elkaar omgingen, de interactie, de connectie. Ik zag ineens een totaal andere kant van hem. 


‘We hebben dates gehad waarop we uren zoenden. Daar houden we net zo van als wanneer ik haar vastbind, haar spank en zo vaak laat klaarkomen dat we de tel kwijtraken.’

Op dit moment heb ik een hele onderdanige partner. We daten al een paar jaar en vooral de seks bindt ons met elkaar. We hebben een fantastische dynamiek, het is de eerste keer dat ik volledig dominant kan zijn. Ik heb er zo veel over moeten leren maar dat is zo ontzettend leuk! Op onze eerste date hadden we een heel intens moment waarop ze naar me keek met haar prachtige ogen en ze wilde dat ik haar zou kussen. En voor mij was het zo van: ‘Huh, wacht. Maar… dat zou ik toch moeten doen?’ We hebben dates gehad waarop we uren zoenden. Daar houden we allebei net zo van als wanneer ik haar vastbind, haar spank en haar zo vaak laat komen dat we de tel kwijt raken. Ik hou ervan om haar te verwennen met kleine cadeautjes, met haar haren te spelen, ik hou ervan wanneer ze me als verrassing halfnaakte selfies stuurt midden op de dag. Allemaal dingen die totaal verschillend zijn van dat wat ik heb met mijn man.

Dat zijn dingen die ik niet heb in mijn relatie. Waarvan ik blij ben dat ik ze kan delen met anderen. Ik hou van een heleboel kinky dingen. Ik wil bijvoorbeeld de wereld van BDSM verkennen en kijken hoe ver ik kan gaan met machtspelletjes. Die nieuwsgierigheid heeft mijn man dus niet. En ik weet dat, als we monogaam zouden zijn, ik me daarin tekortgeschoten zou voelen.

En juist omdat we polygaam zijn en we deze behoeftes buiten onze relatie vervullen, kunnen mijn man en ik genieten van de dingen die wij het allerbeste kunnen met z’n tweeën.

Ik weet dat wanneer hij interesse zou tonen in kinky seks, dat is omdat hij dat echt heel geil vindt. En niet omdat hij het voor mij doet, of met tegenzin.

Er is totaal geen druk om voor elkaar aan alle verlangens te voldoen.'


Bron: ELLE.com