Dit is het verhaal van Aussa Lorens:

'Ik werd opgevoed in een hele vrome, streng gelovige omgeving. In plaats van seksuele voorlichting, kreeg ik een ring die symbool stond voor mijn maagdelijkheid. Onderwerpen zoals porno, alternatieve muziek en feminisme werden niet besproken.'

'Mijn ouders maakten me duidelijk dat zij vonden dat daten alleen bedoeld is voor het vinden van je man. En dan bedoel ik niet 'een vriendje', maar echt degene met wie je de rest van je leven zal doorbrengen. Toen ik in de puberteit zat, mocht ik absoluut niet alleen zijn met iemand van het andere geslacht. Hun regels leken in eerste instantie vrij logisch: ik was toch te jong om te trouwen, dus verkering hebben had toch geen zin. Iedere andere man die ik in de loop van mijn puberteit tegenkwam beschouwde ik als iemand anders' toekomstige man, dus het was heel belangrijk dat ik hem beschermde tegen iedere verleiding die mijn lichaam of mijn gedrag kon zijn.'

'Het bleek hard werken om mannen uit mijn leven houden. Ieder kledingstuk dat ik bezat moest eerst worden gekeurd door mijn vader. Dan hielden we een soort modeshow in de woonkamer. Ik liep dan door het huis in de kleding die ik aan wilde naar school, zodat ze vanuit iedere hoek konden worden bekeken – zittend en staand. Ondanks zijn goedkeuring, deed mijn moeder altijd moeilijk over dat ze mijn korte broeken te kort, mijn jurken te strak en mijn shirts te laag vond.'

'Ik nam aan dat mijn lichaam een zonde was. Iets waar mannen tegen beschermd moesten worden. Althans, dat zeiden mijn ouders wel. Wat ik ook deed, het leek niets te helpen: het andere geslacht bleef me aandacht geven. Ik heb het nooit durven bekennen, maar stiekem vond ik al die aandacht best leuk. Ik wist dat het slecht was om een goed gevoel te krijgen van het feit dat mannen naar me verlangden, maar het voelde spannend. Het schuldgevoel nam ik op de koop toe.'

'Mijn ouders waren niet de enigen die me vertelden dat ik moest oppassen met mannelijke aandacht. Toen ik op kamp was met de kerk, was er een gastspreker die een roos rond liet gaan. Hij zei dat we allemaal een blaadje van de steel moesten plukken. Toen de roos weer bij hem terug was gekomen, vroeg hij: "Wie wil er een roos die er zo uitziet?" We schudden allemaal 'nee', terwijl we wisten dat het het antwoord 'niemand' was. De roos stond symbool voor onze maagdelijkheid en als we ooit iemand aan ons zouden laten zitten, zou niemand ons ooit nog willen.'

'Dat soort boodschappen maakten me in de war. Het hele punt van vrouw zijn is toch dat een man je wil, als het maar De Ware was? Tegelijkertijd waren alle mannen constant bezig met sex en konden ze geen enkele verleiding weerstaan. Toch leken mannen precies te weten wat wel en niet goed voor me was… Ik snapte er niks meer van.'

'Toen ik zestien was kreeg ik mijn eerste bijbaantje bij een kledingwinkel in het winkelcentrum. Het was de eerste keer dat ik zoveel tijd doorbracht met mensen die open gesprekken hadden over feesten en sex met hun vriendjes. Ik deed nogal uit de hoogte, omdat ik dacht dat ik wist wat goed en slecht is. Wat zij deden was slecht. Op een avond was er een mannelijke klant die zo dichtbij kwam, dat ik tegen de muur moest gaan staan. Hij begon allemaal sexuele dingen in mijn oor te fluisteren, over de dingen die hij met me wilde doen. Ik had geen idee wat ik ermee moest en was bang om zijn gevoelens te kwetsen. Ik realiseerde me niet dat ik hem gewoon kon vragen om te stoppen en weg te gaan. Ook schaamde ik me dood voor mijn collega's, omdat ik doodsbang was dat ze me zouden zien als 'zo'n' meisje…'

'Tegen de tijd dat ik ontsnapte aan mijn ouderlijk toezicht, was ik een achttienjarig meisje dat nog nooit had gezoend. De komende vijf jaar zou dat ook zo blijven. Doordat ik pas op zo'n late leeftijd begon met daten heb ik heel veel skills niet kunnen opdoen toen ik jonger was. Terwijl dat juist zo belangrijk is! Al is het dat ik op een NORMALE manier om kon gaan met het andere geslacht. Niet dus. Ik heb bijvoorbeeld nooit de kans gehad om een intuitie te ontwikkelen die me feilloos vertelt of een man slechte intenties heeft ofzo. Nou, dat heb ik dus geweten. Niet alleen heb ik hele, hele slechte dates gehad, ook heb ik een aantal relaties gehad waarin ik mishandeld ben. En ja, daar heb ik zeker mijn littekens aan overgehouden.'

'Zo was mijn eerste kus bijvoorbeeld met een man die mijn gezicht tegen de zijkant van de autodeur sloeg, mijn hele lichaam zat onder de blauwe plekken door hem. Pas een jaar later ging ik weer daten. Helaas was dat met een man die twee keer zo oud was als ik. Hij bedreigde me met de dood. Beide keren gaf ik niet hén de schuld, maar had ik echt het idee dat het aan mij lag.'

'Ik werd opgevoed met het idee dat ik me moest schamen voor mezelf, nog vóórdat ik wist wat sexualiteit inhield. Het duurde jaren voordat ik stopte met mezelf omlaag te praten. Uiteindelijk is het me wel gelukt om een gezonde relatie met mijn lichaam en mijn vrouw-zijn te bereiken. Aan de ene kant begrijp ik mijn ouders wel, want zij dachten dat ze het juiste deden en dat ze me beschermden tegen een grote, boze buitenwereld. Maar je kind loopt nog veel meer gevaar als je die wereld volledig verborgen houdt.'

Bron: cosmopolitan.com