We houden allemaal van een goede plottwist, maar soms. Sóms! Ugh, dan is een plottwist zo overbodig en zo slecht, dat de anderhalf uur die je daarvoor naar een goede film dacht te kijken, opeens weggegooide tijd lijkt.

Negen films waarvan je geen goed einde hoeft te verwachten. Oh, en nodeloos te zeggen, maar toch: SPOILERS!

1. High Tension

Human body, Saw chain, Machine, Idiophone,

Alles aan High Tension, waarin de meisjes Marie en Alex hun weekend doorbrengen in het buitenhuis van Alex' ouders, is angstaanjagend en spannend. Op de eerste avond wordt er op de deur geklopt - het blijkt een seriemoordenaar die Alex' ouders bruut afslacht, Alex kidnapt en Marie stalkt. Het is allemaal verschrikkelijk gewelddadig, maar...

De plottwist
... Marie bleek de hele tijd al de moordenaar! En dat is totaal ongeloofwaardig, gezien er tal van scènes zijn waarin Marie heel ver weg van de (moord)actie is en er in het begin van de film een shot is waarin de moordenaar in zijn auto zit en een afgehakt hoofd gebruikt om zichzelf oraal te bevredigen. Wat heeft dat dan voor te stellen?! Dom, dom einde van een verder briljante film.

2. Harry Potter and the Goblet of Fire

Hair, Eyewear, Face, Head, Human, Nose, Vision care, Mouth, People, Hairstyle,

Zweinstein is host van het prestigieuze Triwizard-toernooi, waar de beste studenten van de verschillende toverscholen tegen elkaar strijden. Spelers worden geselecteerd door de 'goblet of fire' en natuurlijk wordt Harry's naam genoemd. Hij strijd, hij wint, maar het wordt allemaal erg duister en donker als hij de trofee in handen krijgt, want dat blijkt dan een Viavia (of, in de Engelse boeken: 'Portkey'). Maar...

De plottwist
... de hele reden dat Harry in de competitie terechtkomt, is het feit dat Barty Crouch zichzelf vermomde als Mad-Eye Moody, Harry's naam in de goblet stopte en 'm daarna hielp winnen. Waarom al deze heisa? Zodat Harry de Viavia zou aanraken, op het kerkhof zou belanden en Voldemort zou ontmoeten. Maar dat is raar. Hoezo maakte hij van Harry's wekker niet gewoon een Viavia (want: tovenaar) om 'm daarna op 6.45u te zetten? Sowieso dat Harry vroeg of laat de snoozeknop indrukt en voilà, hetzelfde effect, maar dan zonder die hele hassle van het toernooi én het zou Voldemort uren wachten op het kerkhof besparen tot Harry eindelijk eens zou winnen.

3. Hancock

Tire, Wheel, Mode of transport, Land vehicle, Vehicle, Vehicle registration plate, Automotive exterior, Car, Automotive parking light, Classic car,

In 2008 - hetzelfde jaar dat Christopher Nolans The Dark Knight uitkwam - regisseerde Peter Berg een film die bijna, bijna het perfecte anarchistische tegengeluid voor oppervlakkige superheldenverhalen had kunnen zijn. Voor Kick-Ass, en ook nog voor Super, kwam Hancock uit, een verhaal over de super sterke Hancock, die een grove, roekeloze alcoholist is en geen f*ck geeft om mensen redden of de wereld verbeteren. Sterker, hij maakt alleen maar een hele hoop kapot. De hele stad haat hem, maar dan redt hij het leven van PR-goeroe Ray. Ray poetst vervolgens het imago van Hancock op, en de film is grof, grappig, verfrissend - het had de potentie het hele superheldengenre te veranderen, maar...

De plottwist
... uiteindelijk blijkt dat Hancock een soort god is die gekoppeld is aan Ray's vrouw Charlize Theron, die óók een god(in) is en al 3000 jaar leeft en gescheiden is van Hancock. Niet zonder reden, want op andere vage manier zouden ze, als ze bij elkaar zouden zijn, geen superkrachten meer hebben. Bovendien zou zij dan gewond raken en blablabla, zij verhuist uiteindelijk naar New York. Boohoo.

4. The Forgotten

Head, Majorelle blue, Electric blue, Interaction, Organ, Azure, World, Cobalt blue, Space, Conversation,

Julianne Moore speelt een vrouw die haar zoon ruim een jaar geleden heeft verloren in een vliegtuigongeluk. Plots vertelt iederen haar dat ze nooit een zoon heeft gehad - haar man, haar dokter, iedereen. Zelfs Dominic West, de vader van een klein meisje dat altijd met haar zoon speelde en wiens dochter ook is overleden tijdens de vliegtuigramp, beweert dat Moore geen dochter heeft gehad. Ten minste... in het begin. Later begint hij zich zijn dochter toch te herinneren. Moore en West beginnen dus te vermoeden dat er iets raars aan de hand is en dan gaat het dak eraf.

De plottwist
Nee, maar echt. Het dak gaat er letterlijk af. De 'agent' die Moore en West gegijzeld hebben en nét begint te vertellen wat er met hun kinderen is gebeurd, wordt met het dak mee naar boven gezogen en eindigt ergens in space bij de aliens, die met een soort bizar experiment bezig zijn om de menselijke ouder-kind-relatie te testen. Ofzo. Right.

5. Jeepers Creepers

Sculpture, Art, Statue, Acting,

Een meisje wordt met haar broer bijna van de weg af gereden door een grote truck met een doodenge man in trenchcoat achter het stuur. Later zien ze de truck bij een verlaten kerk staan, waar de man een lichaam uit zijn truck tilt en in een pijp propt. Holy shit! Moeten ze 't onderzoeken of is het te gevaarlijk? Natuurlijk is het te gevaarlijk en natuurlijk gaan ze toch op onderzoek uit. De spanning is ver-schrik-ke-lijk en dit is het moment waarop je nog denkt naar een hele goede thriller te kijken. Maar...

De plottwist
... je kunt 'm eigenlijk in het midden afzetten, deze film, want dan hoef je er niet achter te komen dat de enge man in trenchcoat eigenlijk een soort gevleugeld beest is dat om de paar jaar eropuit gaat om de organen van mensen te eten. Waarom die truck, dan? En die trenchcoat? Verschrikkelijk enge thriller wordt in één klap een meh fantasiefilm.

6. Source Code

Sitting, Comfort, Snapshot, Conversation, Fictional character, Public transport,

Duncan Jones' vervolg van Moon is een slimme tijdreisthriller met Jake Gyllenhaal als Colter, omgekomen oorlogsveteraan die in het 'Source Code'-programma blijkt te zitten: hij kan de laatste 8 minuten van zijn leven over doen en het lichaam van iemand anders aannemen. Hij moet ervoor zorgen dat een terrorist in die zes minuten niet de trein opblaast waar hij in zit. Hij moet een aantal keer die zes minuten opnieuw beleven, voor hij inderdaad doorheeft wie de bom gaat plaatsen en de ontploffing kan tegenhouden.

De plottwist

Colter pakt de boef, kust het meisje, belt zijn vader en vraagt zijn baas om hem van life support te halen in de 'echte' wereld, zodat hij eindelijk kan sterven. Klinkt als een goed einde, niet? Wat blijkt: Colter blijft in die andere tijdsdimensie, in het lichaam van iemand anders, tóch leven. Klinkt veel te ingewikkeld en dat is het ook, zeker gezien een ander personage aan het begin van de film een paar keer expliciet zegt dat dat niet kan. Dom, dus.

7. Kill List

Heat, Fire, Flame, Gas, Pollution, Workwear, Smoke,

In Kill List besluit Jay, een ex-soldaat, huurmoordenaar te worden. Samen met zijn vriend Gal tekent hij een contract om drie mannen te vermoorden: een priester, die Jay herkent en bedankt voordat hij wordt vermoord, een archivaris, die verschrikkelijke video's verzamelt, en een oudere politicus. Die blijkt net in een soort ceremonie van een sekte te zitten. Ondertussen rijst de vraag: waarom had de archivaris documenten van moorden in zijn bezit? En waarom bedankte de priester Jay?

De plottwist
Geen idee. Er komt geen reden. Het wordt alleen nog maar gekker. Jay wordt uitgekleed en er wordt een masker opgezet, daarna wordt hij gedwongen twee wildebrassen te bevechten, die later zijn vrouw en dochter blijken, maar daar komt hij pas achter als hij ze heeft doodgestoken. Vervolgens wordt er een kroon op Jays hoofd gezet en dat heeft allemaal te maken met ene King Arthur, ofzo. Niet dat het daardoor veel duidelijk wordt.

8. Sunshine

Amber, Heat, Shadow, Bench,

Sunshine begint als een prachtige science fiction-film die zich rond 2057 afspeelt en draait om Icarus 2, een ruimtemissie om de stervende zon weer leven te krijgen. Zeven jaar geleden werd dat ook al geprobeerd, met Icarus 1, maar die missie mislukte. Sunshine schetst een intrigerend beeld van de toekomst en verkent de psychologie van ruimtereizen, terwijl de crew van de missie te maken heeft met verschillende rampen. Uiteindelijk ontdekken ze dat het ruimteschip dat zeven jaar geleden op missie ging, nog steeds in de ruimte zweeft, verlaten door de bemanning. Maar...

De plottwist
... het ruimteschip blijkt toch weer niet zó verlaten. Één bemanningslid van Icarus 1 overleefde, nadat hij zijn hele crew had vermoord. Nu jaagt-ie op de crew van Icarus 2, en niemand weet waarom - omdat de mensheid geen werkende zon verdient, ofzo. De film wordt langzaam een soort slachtfilm, en de overlevende man blijkt ook nog eens super sterk en bestand tegen pijn en zelfs van lava gemaakt ofzo, maar inmiddels stopten we al met kijken.

9. The Prestige

Outerwear, Coat, Bag, Jacket, Street fashion, Fashion, Temple, Luggage and bags, Blazer, Handbag,

In The Prestige zien we Angier en Borden, twee assistenten van een goochelaar. Tijdens een van de trucs wordt Angiers vrouw in een watercel opgesloten, waar ze dan 'door een wonder' uit moet komen. Borden maakt, volgens Angier, tijdens deze truc een fout, waardoor Angiers vrouw sterft. De twee zijn vanaf nu gezworen rivalen, en wanneer ze hun eigen carrière beginnen, blijven ze jarenlang elkaars trucjes stelen of saboteren. Bovendien vinden ze ook nog eens  dezelfde vrouwen aantrekkelijk en oh... de film is doorspekt met rivaliteit. Borden heeft een tweelingbroer, Angier heeft een lookalike, en de truc die centraal staat in de film - 'The Transported Men' - draait om dat koppel-idee van twee mensen die op elkaar lijken. So far, so good, maar...

De plottwist
... er zitten heel wat plottwists in de film, maar de grootste twist is gelijk ook de lachwekkendste. Nadat Angier het dagboek van Borden steelt, vindt Angier de man Nikola Tesla, die een machine heeft ontworpen die mensen kan klonen. Angier besluit zichzelf daarna te vermoorden (nadat hij zichzelf heeft gekloond) en de schuld in Bordens schoenen te schuiven. Zó onnodig, en zo onrealistisch. Bovendien: als Tesla écht een machine kon ontwerpen die mensen kon klonen, dan had je dat als Angier zo interessant moeten vinden dat je allang geen fuck meer zou geven om je rivaal van vroeger.


Bron: Cosmopolitan