Op 23 november publiceerde vlogger Laura Ponticorcvo een nu al legendarische video. 'Mijn mening over al het commentaar', is de haast poëtische titel, die de lading prima dekt. Voor wie Laura niet kent: ze vergaarde roem door haar deelname in 2012 aan het programma Mijn Vieze Vette Vervelende Verloofde. Daarna deed ze mee aan nog wat realityprogramma's, en tegenwoordig is ze vooral bekend van haar YouTube-kanaal. Je kunt een hoop van Laura vinden, maar ze heeft mooi wel bijna 120.000 abonnees, waarmee ze in Nederland tot de YouTube-top behoort.
Goed, die legendarische video dus. Laura kreeg namelijk nogal wat boze comments op haar video's en op Instagram, omdat ze te opzichtig reclame maakt voor bedrijven. Of, in YouTube-termen, 'samenwerkingen met mooie merken'. In een video die 22 minuten duurt legt ze uit dat als wij, de kijkers, video's van Laura Ponticorvo willen zien, dat we dan moeten accepteren dat er reclame in zal zitten. 'Anders kan ik dit niet full time doen en moet ik in een kledingwinkel werken.' Ze benadrukt dat het echt heel hard werken is, dat het heus niet zomaar een beetje filmen en klaar is. Maar ze vliegt een beetje uit de bocht als ze zegt: 'Bekijk het niet mis, het is écht pittig wat we doen. De online influencers.'
En dat was het startsein voor een eindeloze stroom spottende Tweets en bulderende online lachsalvo's.
En ja, echt handig is het niet, nog los van de taalkronkel. De typering 'online influencer' roept bij 98% van de mensen enorme braakneigingen op, ook bij mij, dus zodra je jezélf zo noemt is het wachten op de grote bakken gal die over je heen gestort zullen worden. Ik vind het oprecht jammer dat door haar onhandige formulering haar eigenlijke boodschap volledig wordt ondergesneeuwd, want stiekem maakt ze een heel goed punt.
Bloggers zijn al jaren hartstikke hot, en nu is ook de categorie vloggers totaal ontploft. Video's van ogenschijnlijk doodgewone bezigheden worden rustig tienduizenden keren bekeken, meisjes zonder eenduidig talent (denk zingen, dansen, acteren) vergaren honderdduizenden abonnee's. Hoe gewoner en normaler, hoe beter. Het moet vooral niet te gelikt zijn, het beeld mag schokken en schommelen, en de tijd dat online video's niet langer dan 5 minuten mogen duren, is allang voorbij. Sommige vlogs duren een dik half uur, maar worden er niet minder door bekeken.
Gewoon, normaal, kortom; authentiek. Uiteindelijk is dat de kracht van YouTubers, waarmee ze veel toegankelijker zijn (lijken) dan de presentatoren op tv. Maar om met Laura te spreken, bekijk het niet mis, het is net zo goed een talent, niet iedereen krijgt zoveel subscribers, er is echt een bepaalde X-factor voor nodig (ook al zo'n braakterm) en vooral bakken met energie en tijd. En daarmee is het wel degelijk een baan. Een baan die je best oppervlakkig mag vinden, maar dat maakt het niet minder een baan. Voor zowel vloggers als bloggers geldt; zodra wij hun video's of blogposts gratis mogen kijken of lezen, betaalt iemand anders de rekening.
Dat is met alles in het leven zo trouwens. Facebook is een gratis dienst, je betaalt met je persoonsgegevens. Twitter, Instagram, Snapchat, Whatsapp idem dito. Er heerst de rare opvatting dat alles op het internet gratis moet zijn, en dat is het vaak ook, maar vergeet nooit dat er altijd iemand is die betaalt. Want, jij werkt toch ook niet gratis? Waarom zouden bloggers en vloggers dat dan wel moeten doen? Als iemand een talent heeft voor schrijven of video's maken, een eigen blog of YouTube-kanaal start en daar hartstikke goed in blijkt te zijn, ook al is het niet per se jouw smaak, dan mag zo iemand daar toch beloond voor worden?
Mensen zijn zo panisch over 'advertorials' en 'betaalde content', maar in je tijdschrift staan ook advertenties. En op TV zie je reclame. En in de bushokjes krijg je om de 10 meter weer een nieuw product door je maag geduwd. YouTubers zijn misschien vaak minder transparant in waar ze betaald voor krijgen, dat is een punt voor verbetering, maar dát ze betaald krijgen is een ding wat zeker is. En terecht. Dat collectieve haten op bloggers en vloggers moet maar eens over zijn, want het is een heel serieuze nieuwe mediavorm die echt niet zomaar gaat overwaaien.
Dus Laura, trek het je niet aan, niet iedereen bekijkt het mis, en ik verheug me nu alweer op je volgende vlog.
Duimpjes omhoog!
