Een paar jaar geleden vertelde comedian Chris Rock in een interview over zijn dochtertjes. De jongste was vier jaar toen Barack Obama in 2008 werd verkozen tot president van Amerika. 'So as far as they're concerned, there have always been little black girls in the White House', zei Rock.

Dit beeld is me altijd bijgebleven. Een hele generatie kinderen die opgroeide met een zwarte familie in Het Witte Huis. Niks bijzonders. Gewoon een feit.

Het was geweldig geweest wanneer de 4-jarige meisjes (én jongens) van dit moment waren opgegroeid met een vrouw in Het Witte Huis. Dat dit de allereerste vrouw was in die functie, hadden ze niet eens geweten. Alleen maar dat het doodnormaal zou zijn.

In plaats daarvan neemt er vanaf vandaag een oude, blanke man in de Oval Office plaats.

Een man die het normaal vindt om vrouwen een cijfer te geven voor hun uiterlijk.

Een man die opschept over de vrouwen die hij in het kruis kan grijpen en dat 'mannenpraat' noemt.

Een man die de Miss USA verkiezing kocht en beloofde de badpakken kleiner en de hakken hoger te maken.

Een man die borstvoeding 'smerig' noemt.

Een man die meerdere seksueel getinte opmerkingen over zijn eigen dochter heeft gemaakt.

Een man die tweette dat zijn politieke tegenstander het land niet tevreden kon houden omdat ze 'haar man niet tevreden kon houden'.

Een man die een vrouwelijke journaliste een 'bimbo' noemde.

Een man die opperde dat vrouwen die abortus plegen gestraft moeten worden.

Een man die tijdens de debatten met zijn vrouwelijk tegenstander zichzelf genoodzaakt zag om over haar heen te schreeuwen en constant dicht achter haar te gaan staan.

Een man die een vrouw 'Miss Piggy' noemde.

Een man die Meryl Streep overgewaardeerd vindt. (Lees hier het volledige overzicht van Trumps vrouwonvriendelijke opmerkingen.)

En wat was een van de eerste acties van deze man toen hij verkozen was tot president van Amerika? Een andere blanke man als adviseur aannemen die een website runde waar, naast nepnieuws, ook artikelen op worden gepubliceerd over hoe vrouwen onaantrekkelijk worden van de pil en feminisme.

Heel eng idee

Zo normaal als het voor de dochters van Chris Rock was dat er zwarte meisjes in Het Witte Huis woonden, zo normaal gaat het voor een hele generatie jongetjes zijn dat er een seksist achter dat enorme houten bureau in het Oval Office zit. En als de president van Amerika vrouwen mag kleineren, mag behandelen als tweederangs burgers, waarom mogen zij dat dan niet? Ik vind dat een heel eng idee.

Sinds de verkiezing van deze man tot President van Amerika, zijn er meerdere incidenten geweest van (blanke) mannen die vrouwen in het openbaar lastigvielen, zelfs in het kruis grepen. En toen ze op hun gedrag werden aangesproken, riepen dat het nu mag, want dit is 'Trumps Amerika'.

Nu zijn vrouwen niet de groep die het sinds Trumps overwinning het zwaarst te verduren heeft - het zijn vooral de immigranten (of mensen met een buitenlands uiterlijk) die de meest vreselijke dingen naar hun hoofd geworpen krijgen - maar het is duidelijk dat vrouwen ook niet de groep zijn die het meest gebaat zullen zijn bij President Trump.

Abortus en voorbehoedsmiddelen

Als ik vrouwen hier in Brooklyn vraag waar ze het meest voor vrezen de komende vier jaar, is het voor abortus en vergoeding van voorbehoedsmiddelen. Als de Affordable Care Act (Obamacare) wordt afgeschaft, een van Trumps verkiezingsbeloften en de absolute missie van het Republikeinse Congres, dan kan het zetten van een simpel spiraaltje opeens honderden, misschien wel duizenden dollars gaan kosten. Tel daar die andere missie van de Republikeinen, het stoppen van de subsidie voor Planned Parenthood, bij op, en miljoenen vrouwen in Amerika hebben straks geen of nauwelijks toegang tot goede en betaalbare seksuele voorlichting, voorbehoedsmiddelen, testen voor seksueel overdraagbare ziekten en abortus.

Als het aan Trumps vice-president, Mike Pence, ligt, wordt abortus sowieso strafbaar. Want deze man is wellicht nog enger dan zijn baas. Als gouverneur van Indiana, tekende Pence een wet die abortus vrijwel verboden maakte, zelfs wanneer de fetus een genetische afwijking heeft. De wet, die gelukkig geblokkeerd werd door een federale rechter, verplichtte ook dat de geaborteerde fetus begraven (!) zou worden. Verder denkt Pence blijkbaar dat Planned Parenthood wordt gerund door de duivel want hij doet er alles aan om de klinieken te sluiten. (In Indiana sloten er zoveel dat er een heuse HIV-epidemie uitbrak.) Om nog maar te zwijgen over zijn achterwaartse ideeën over homorechten, vuurwapens, onderwijs en immigratie.

Laat ik het zo zeggen; als Mike Pence ooit aan de macht komt, zal hij zijn uiterste best doen om Amerika terug te brengen naar de jaren '50. Mocht Trump dus worden afgezet, iets waar veel mensen op gokken (letterlijk), dan is optie b helaas niet heel veel beter dan optie combover.

Hoop

Is er hoop? Uiteraard. Naast het feit dat er in dit land zo'n 3 miljoen mensen méér op Hillary Clinton hebben gestemd, heeft Trumps verkiezing ook heel wat strijdbaarheid losgemaakt. Niet alleen lopen er morgen honderdduizenden vrouwen (en mannen) wereldwijd mee in de Women's March on Washington en werden er de afgelopen maanden recordbedragen gedoneerd aan Planned Parenthood (bijzonder vaak uit naam van Mike Pence trouwens, waarvoor de man iedere keer een bedankje heeft gekregen, briljant!), er schijnen ook meer vrouwen dan ooit een politieke carrière te overwegen.

Na acht jaar Obama zit er vanaf vandaag dus misschien weer een oude, vrouwonvriendelijke, blanke man in Het Witte Huis, maar met een beetje mazzel (en doorzettingsvermogen) is het ook de allerlaatste.

xView full post on X