Een tijdje geleden benaderde dierenrechtenorganisatie PETA ons bij ELLE met het voorstel een Vegan Fashion Challenge te doen. Geen leer, wol en zijde dus, laat stáán bont. Ik – 17 jaar vegetariër, aangenaam – wierp me op als slachtoffer/verlichte/binnenkort blakend billboard van alles plant-based - we gaan erachter komen. Vandaag, toevallig ook World Vegan Day, gaat mijn challenge in. Officieel, want eigenlijk heb ik het al ene tijdje gesoftlauncht door vast te gaan researchen, mijn telefoon vol te proppen met handige 'Is it vegan'-vegan apps en met zo goed als alle zuivel te stoppen en afgelopen weekend ook eindelijk met kaas, dat vond ik het lastigst. Want prima, zo'n Vegan Fashion Challenge, maar ik wil behalve de buitenkant dan ook graag de binnenkant aanpakken en helemaal vegan gaan.

Om te kijken hoe makkelijk dan wel lastig het is, waar je allemaal tegenaan loopt, hoe ingewikkeld boodschappen doen is, wat de grootste valkuilen zijn, of ik iets heel erg ga missen (kaas, pizza) of je überhaupt nog uit eten kunt gaan, er een beetje knap bij kunt lopen en in hoeverre mijn vleesetende vrienden mij nog blijven uitnodigen voor etentjes… En o, help, zal ik nu echt voor het eerst in mijn leven serieus moeten gaan koken? En: WAT MOET IK AAN?

Eerste brandende vraag: moet ik nu al mijn leren/wollen/zijden spullen weggeven/verkopen/wegdoen? Of mag het langzaam maar zeker?

Bij gebrek aan een vegan-vriendenkring heb ik mijn nieuwe vegan Facebookvrienden (eerste indruk: welbespraakte, bemoedigende, genuanceerde, slimme types) gepolst en de meerderheid bleek voorstander van het afdragen van wollen en leren stukken in de kast, tenzij dat natuurlijk helemaal niet meer prettig voelt. Wegdoen is zonde, weggeven kan natuurlijk wel, evenals verkopen en dan de opbrengst aan een goed (dieren)doel schenken. Wie weet. Sowieso blijken de (besloten) Vegan-Facebookgroepen fijne bronnen van info over alles wat je erover wilt weten, van waar je vegan pannenkoeken scoort tot een hete vegan date (in overvloed!) – voor wie ook echt niet meer met een vleeseter wil zoenen (#notjudging).

Tweede brandende vraag: wat moet een koukleum als ondergetekende aan in plaats van wol?! (En please don't say fleece…)

Die paniek was van korte duur want thank you big time voor nieuwe beste vrienden polyamide en acryl. Vraag 2: hoezo is wol slecht? Schapen niet scheren is toch veel erger? Kom ik op terug. Voor wie niet kan wachten: google.

Derde brandende vraag (niet van mij maar van mijn lieve bezorgde moeder): Kom je niet allemaal voedingsstoffen te kort?! Pas maar op dat je niet ziek wordt! En kijk je uit voor botontkalking?

Ik kocht een pot B12 en keek de documentaire What the health. Die geeft je alle antwoorden die je nodig hebt en info waar je misschien niet op zich te wachten, maar geef het een kans. Als je durft.

Stay tuned. Gone vegan, dag 2 & 3: Lessen, ontdekkingen, vooroordelen en heel veel goed nieuws