Karlijn Brinkman geeft zichzelf iedere week een nieuwe uitdaging, en schrijft daarover voor ELLE.nl. Zoals een week lang in lange rijen wachten, al je haar afscheren, proberen de Kardashians oprecht interessant te vinden en niet-productieve dingen doen. Vandaag in een nieuwe Karlijn test: Ik nam een socialmedia-detox.

'Ik hou over het algemeen van online zijn. Ik hou van Instagram. Van het befilteren van mijn foto voor ik 'm online zet en van het maken van een story die mensen leuk vinden om te bekijken. En ik hou van Facebook. Van de tante die foto's van haar plassende hond plaatst en de verre vriend die voor de zevende keer zijn relatiestatus wijzigt. Dat houden van online is de afgelopen maanden nogal doorgeslagen. Ik heb laatst een dag lang bijgehouden hoe vaak ik Facebook opende, en dat was ruim 23 keer. En dan durfde ik Instagram, wat ik ongeveer ieder half uur even check, niet eens mee te tellen. Dat vond ik vrij zorgwekkend.

Daarom besloot ik dat het tijd werd voor een detox. Gewoon even een weekje wat minder online. Ik verwijderde de social apps van mijn telefoon en ging naar de supermarkt. 's Avonds keek ik series. Gewoonlijk ga ik tijdens de saaie delen van zo'n serie even op Facebook kijken tot er weer een leuk deel begint, maar die avond niet. Ik keek drie afleveringen zonder te stoppen. Hoewel mijn ogen af en toe wel afdwaalden naar de adresbalk bovenaan de pagina – waarin ik heel snel facebook.com zou kunnen typen.

Toen ik 's ochtends de wekker op mijn telefoon had uitgezet, ging mijn duim automatisch naar de plek waar gisteren nog de Facebook-app had gestaan. Door mijn tijdlijn scrollen was een deel van mijn ochtendroutine geworden. Ik twijfelde of ik naar mijn browser zou gaan om daar even naar de site te kunnen, maar het idee dat mijn vrienden in Messenger zouden kunnen zien dat ik twaalf uur geleden voor het laatst online was geweest sterkte mij het niet te doen. Ik opende in plaats daarvan Instagram en belandde op dertig accounts van mensen die ik niet kende maar die wel mooie foto's hadden. Toen moest ik haasten om de tram te halen. Een kleine terugval. Moet kunnen. Eenmaal in de tram bleef ik wel van mijn telefoon af. 1-1.

In de loop van de week merkte ik dat de weinige momenten die ik wél op social media besteedde, aanvoelden als thuiskomen in een warm huis. Het was heerlijk om weer even het idee te hebben helemaal op de hoogte te zijn van de buitenwereld. Eerlijk is eerlijk, de helft van mijn Instagramvolgers ken ik niet persoonlijk en op Facebook lijkt het erop dat mensen elkaar alleen taggen in foto's en video's die ik niet begrijp. En toch voelt het af en toe zo lekker om gewoon even schaamteloos te socialmediaën. Misschien is het hele online zijn helemaal niet zo slecht voor me als ik aan het begin van de week dacht. Misschien moet ik gewoon eens met de tijd meegaan. Al ben ik er deze week ook achter gekomen hoe mooi de stad is als je vanuit de tram door het raam naar buiten kijkt, in plaats van op je beeldscherm met muziek in de oren.'

Karlijn test: Ik zei gedag tegen iedereen met wie ik oogcontact had >