Bont is niet cool. Nu niet. Twintig jaar geleden niet. En als ik slechts één reden kon geven waarom bont (ECHT) niet cool is, zou ik jullie doorverwijzen naar de foto hierboven van Chris Brown en zijn vriendin Karrueche Tran front row bij New York Fashion Week gehuld in een stel matching bontmantels. Als Chris Brown het doet, kan het nooit cool zijn – laat staan ethisch verantwoord. Zelfs actiegroep PETA noemde zijn outfitkeuze treffend 'gewoon meer van hetzelfde'. Oftewel: 'ugly violence'.
Maar voor het geval dat je afkeer van Chris Brown niet zo groot is als die van mij en zijn (wan)smaak alleen je niet overtuigt van het feit dat bont niet cool is, wil ik je ook best doorverwijzen naar dit vreselijke filmpje van wasbeerhonden die leven gevild worden of dit inkijkje in een Chinese bontfabriek. Al denk ik niet eens dat dat nodig is.
Volgens mij is er niemand – zelfs de generatie jonge modemeisjes die níet is opgegroeid met zeehond Siebert (klik hier voor goede herinneringen) op de woensdagmiddag en zijn constante strijd tegen nare stropers die op zijn glanzende vacht uit waren – die oprecht denkt dat een industrie als de bontindustrie diervriendelijk tot z'n producten komt. En juist daarom snap ik niet waarom bont opeens weer overal is. Het dode dierenvel is alleen de afgelopen weken al gespot op de catwalks van New York en Milaan. In de nieuwe collecties van grote modehuizen. En op straat, van New York tot Amsterdam. Alsof bont niet alleen weer oké is maar ook nog eens hartstikke cool en modieus.
Wat is er gebeurd met de wetenschap dat bont domweg stom is?! Dat was toch gewoon een feit en algemeen bekend?
Te bont: Chiara Ferragni, Kate Moss en North West
ANNA WINTOUR KREEG EEN DODE WASBEER OP HAAR BORD
In de jaren '90 was de afkeer voor het dierenvel overal. PETA overlaadde de reclameblokken met nare, maagomkerende filmpjes en naakte topmodellen die 'liever niks droegen dan bont'. De idioot die zichzelf wél in een bontjas hulde, kreeg in die jaren niet zelden een blik rode verf over zich heen gekieperd. En toen Anna Wintour in 1997, nadat ze in haar editorial had toegegeven bont te dragen én in dezelfde adem verklaarde dat jassen van doodgeknuppelde dieren dé look van die winter waren (voor de 'slimme vrouw' welteverstaan), kreeg ze in een chique restaurant in Manhattan een dode wasbeer op haar bord geserveerd. Een actie die geen afkeer in Hollywood opriep zoals iets vergelijkbaars waarschijnlijk nu zou doen, maar juist bijval kreeg van meerdere grote film- en tv-sterren die Wintour in deze brief opriepen diervriendelijker te worden. 'Er is niets modieus aan het doden van dieren voor een luxeproduct.'
Op dit moment zijn het juist de grote sterren die regelmatig bont dragen. Beyoncé stapte tijdens haar 22 dagen Vegan Challenge zelfs doodleuk een Vegan-restaurant binnen met een complete vos aan haar Christopher Kane-parka. Dat is niet alleen een stom modestatement maar ook een regelrechte belediging voor de uitbaters van het vegan (VE-GAN) restaurant. Al zitten ze in Los Angeles, dus Beyoncé zal vast niet de eerste zijn geweest.
DIERVRIENDELIJK BONT BESTAAT NIET
De revival van bont op de catwalk van de afgelopen jaren, schijnt een handje geholpen te zijn door de bontindustrie zelf. Slimme fabrikanten gaven grote designers enorme kortingen op hun product zodat deze vrijelijk konden experimenteren met het materiaal. Het product werd daardoor diverser gebruikt en betaalbaarder. Dit laatste ook dankzij nieuwe technologieën om het materiaal te kunnen verwerken. Hierdoor is bont opeens betaalbaarder geworden voor een nieuwe generatie modeliefhebbers die vervolgens massaal als een blok zijn gevallen voor het materiaal.
En dat laatste snap ik niet. Diervriendelijk bont bestaat niet. Waarom draag je het dan? Zelfs als het product uit een land met meer dierenrechten komt dan China, heeft een dier er meestal voor geleden. Dit omdat het belangrijker is dat de vacht zo mooi en gaaf mogelijk gehouden wordt, dan dat het beestje een pijnloze dood sterft. Vandaar dat dieren die een natuurlijke dood zijn gestorven, vrijwel niet bruikbaar zijn voor de industrie. Hun vacht is door de aftakeling, minder mooi geworden.
En zelfs faux fur schijnt op dit moment vaak nog vreselijk milieubelastend en vervuilend te zijn. Komt nog eens bij dat nepbont misschien wel minder erg is (want: er is geen levende wasbeer voor doodgemept op het beton, hoera!), maar dat een niet van echt te onderscheiden nepmantel nog steeds bijdraagt aan het beeld dat bont oké is. Iets dat ik eigenlijk ook een slechte zaak vind. Maar dat is wellicht een andere discussie.
Domme bontjes: Rihanna, Anna Wintour, Nicki Minaj
HET IS GEEN 'GERUCHT' DAT ER DIEREN VOOR JE JAS ZIJN MISHANDELD
Het blijft verbluffend dat er zoveel (jonge) mensen zijn die zonder schroom bont kunnen dragen. Er zelfs doodleuk mee poseren alsof het iets is dat gevierd moet worden. Het is geen 'gerucht' dat er dieren voor je jas zijn mishandeld, geëlektrocuteerd, in kleine hokjes gestopt en veelal levend zijn gevild, het is een FEIT. En dat zijn niet alleen glibberige nertsen die je toch niet als huisdier wilt, maar het kunnen ook zomaar aaibare honden of katten zijn.
Het ergste vind ik dat het zo simpel is om niet bij te dragen aan de vreselijke praktijken van bontfabrikanten. Je hoeft alleen maar geen bont dragen. Er zijn zoveel andere geweldige kledingstukken. En als je per se wilt laten zien dat je geld hebt, alles van Stella McCartney is honderd procent diervriendelijk en ook best prijzig (en vreselijk mooi). Het is zo makkelijk om bont links te laten liggen. Onbegrijpelijk dat iedereen er opeens zoveel moeite mee heeft...
Daarom mijn smeekbede: Kunnen we alsjeblieft weer terug naar de emmers rode verf en dode wasberen op Anna Wintours bord? Net zo lang tot iedereen het weer weet: Bont is stom. Punt.
Willa Stoutenbeek deed onlangs ook in ELLE Opinie een oproep tot duurzamere mode >
Onbewerkte foto's delen is niet verfrissend maar gewoon cyberpesten >
