Hoe is het om Kim Kardashian te zijn? Onze collega van ELLE.com, Sally Holmes, ging de uitdaging aan: een week lang leven als Kim. In deel één (check het hier) las je hoe het is om je een week lang te kleden als Kim, in deel twee (die vind je hier) deden we verslag van haar beautyroutine en inmiddels zijn we beland bij deel drie: Kims workout en dieet.

'"Ik wil vijf kilo kwijt, net als Kim Kardashian," zei ik een maand geleden nonchalant – oké en een tikkeltje beschaamd – tegen celebrity voedingsdeskundige Dr. Charles Passler.

"Oké, laat één ding duidelijk zijn", zei hij. "Ik kan je Kim Kardashians lichaam niet geven – dan moeten we er iemand bij halen voor een butt transplant." Nee, nee, dat snap ik. Ik heb heus wel een beetje curves, maar zelf ik weet dat ik geen Kurves heb en dat is prima. Ik wil gewoon een plan wat lijkt op dat van Kim, maar dan voor mijn lijf. Passler, die trouwens ook verantwoordelijk is voor een handjevol Victoria's Secret-lijven, liet me plaats nemen en plakte een bups elektroden op mijn lichaam.

"Je bent nooit echt een sporter geweest hè?" vroeg hij, terwijl hij de resultaten van mijn scan bestudeerde.

"Nou, alleen op de middelbare school," antwoordde ik.

"In het schaakteam zeker?" gierde hij uit. (Excusez-moi, ik deed DRIE sporten.) "Je hebt een alarmerend lage spiermassa."

Oeps.

En toen kwam het grote nieuws. Mijn vetmassa is 30 procent. Dertig! Oh en maak je geen zorgen, want hij heeft het twee keer getest, gewoon voor de zekerheid. Hij legde het één en ander uit over BMI en we kwamen tot de conclusie dat die van mij, met al mijn niet bestaande spieren, nu niet als 'normaal' wordt beschouwd. Toen hij mijn lengte, gewicht en vetpercentage zorgvuldig had bestudeerd vertelde mijn nieuwe BFF me dat ik zo'n vier kilo kwijt kon. "We gaan niks geks doen, we gaan er gewoon voor zorgen dat je lekker in je vel zit."

En, net als bij Kim, was het vooral een kwestie van mijn lifestyle aanpassen. Ik eet namelijk gewoon alles wat ik wil. Op kantoor staan de snacks naast mijn bureau. En ik hou van wijn. Wijnwijnwijn. En daar moest ik dus eens keuzes in gaan maken, want als ik wil veranderen hoe ik eruit zie, moet ik veranderen hoe ik leef. En dus beter voor mezelf zorgen en minderen met dingen die me naar beneden halen; zoals stress, wat volgens hem mijn grootste probleem is. Maar ook de wijn en het feit dat ik om drie uur ALTIJD trek heb ik een stukje chocola (grapje, wie eet er nou één stukje) en een latté.

instagramView full post on Instagram

De meeting was een soort therapie – naast mijn (obviously) mislukte atletische carrière kwamen ook exen, mijn werk, slaap (of het gebrek eraan) en slechte gewoontes ter sprake – en toen ik terug ging om de Missie Maak Mij een Gezonder Mens af te trappen hamerde Passler erop dat alles een keuze is. Als hij me vertelde dat ik geen koolhydraten moest eten ging het er niet om dat dat niet mocht, maar dat ik ervoor koos dat niet te doen. Die positieve draai maakt volgens hem het verschil.

Ik begon met een week detoxen (een heerlijk menu met proteïne shakes, groente en nog wat meer proteïne shakes), voordat ik klaar was om levende (of eigenlijk voormalig levende, sorry) proteïnes aan mijn dieet toe te voegen – kip, vis, garnalen, etc. In dronk nog steeds shakes als ontbijt en tussendoortje, maar lunch en avondeten waren een heel gewoon groente-en-vlees-verhaal. Net als Kim.

Kims dieet verandert om de haverklap – "Kanye eet heel gezond en zijn dieet is altijd anders... We hebben nu een voedingsdeskundige die ons dieet elke tien dagen verandert," vertelde ze eerder dit jaar aan Harper's Bazaar – maar ze ontbijt meestal met een roerei, havermout of een proteïne shake met fruit; haar chef-made lunch (want dat is gezonder) bestaat uit vis of kip met groente en 's avonds eet ze eigenlijk nog een keer hetzelfde.

Als je er eenmaal aan gewend bent is het een eitje, maar daarvoor is het een Ding. Op dag één van mijn detox zou ik met twee vrienden gaan eten, maar ik kon dus helemaal niet eten. Correctie: ik koos ervoor niet te eten (POSITIEF). Dus, in plaats van mijn gebruikelijke bestelling van spareribs en bier zat ik daar maar en vertelde ik over mijn 30 procent-update om me thuis tegoed te doen aan (een stuk minder spannende) groenten. Ik kwam erachter dat het grootste deel van socializen draait om "zullen we een drankje doen" of "hapje eten?" en dat het dus héél moeilijk is om met je vrienden af te spreken als je een of ander achterlijk dieet volgt om je leven te transformeren. Toen ik twee dagen later weer met vrienden ging eten bestelde ik gestoomde bijgerechten als hoofdgerechten. Met niks. "Ik ben aan het detoxen," vertelde ik vuurrood aan de ober, die, even serieus, in New York werkt en dit vast al duizend keer gehoord heeft.

Passler – die mij trouwens ook gewoon Holmes noemt – vroeg ook naar mijn sportgewoontes. "Eeeeeeeehm, ik sport iets van twee keer per week? Misschien? Oké, een keer? Een soort van?" was mijn antwoord. Ik ben sporadisch een heel enthousiaste spinner, maar als ik Kim wil zijn moet ik beter mijn best gaan doen. Sinds ze is bevallen sport Kim graag thuis of gaat ze hardlopen: "dat kost me ongeveer 35 minuten en daarna werk ik aan mijn buikspieren of benen. En ik luister naar muziek als ik sport, maar dan langzame R&B of klassieke muziek, ik hoef niets snels."

Toen ik weer vlees en vis at ging ik zeven vier dagen achter elkaar hardlopen. De eerste keer had ik speciaal Beethoven op mijn iPhone gezet, maar serieus, heb je ooit gesport op klassieke muziek? Spoiler alert: violen doen NIKS. Je hoort jezelf ademen. En weet je hoe mijn ademhaling klinkt als ik ren? Alsof ik dood ga. En dat vind ik dus behoorlijk verontrustend. Na drie uitermate on-zen minuten vol Symphony No. 5 ben ik overgestapt op Rihanna. Sorry, Kim.

Dus, dat rennen. Nadat ik mezelf over het feit heen had gezet dat ik niet in vorm ben (#30procent), besloot ik dat ik me eigenlijk best goed voelde. Ik had de rest van de dag meer energie, sliep beter en mijn ochtend voelde, nadat ik een uur eerder op was gestaan om mijn rennen-buikspieren-benen-rondje te doen, ontzettend productief. Oké, ik hield het maar een week vol, MAAR tegenwoordig sport ik dus wèl echt minstens twee keer. Echt.

En jongens, in drie weken verloor ik 2,5(!) kilo vet. Drie in totaal, maar Passlers bodyscan wist te melden dat 2,5 daarvan dus mijn totaal-niet-zuurverdiende vet was. #BLESSED. (En heel erg dankbaar voor de hulp van de celeb voedingsdeskundige)

Was het makkelijk? Nee. En mensen doen heel gek over diëten van andere mensen. Ze snappen het niet, ze maken zich zorgen en soms zijn ze zelfs jaloers. Maar het is niet bepaald leuk om een ijsje of glas wijn af te slaan. Maar, toen ik de resultaten begon te voelen (niet alleen zien), werd het makkelijker. Maar ik ga het nog wel even met Passler hebben over een herintroductie van Cabernet Sauvingon in mijn leven.

Aangezien Passler me niet kon helpen op het oh-zo-belangrijke derrièrefront besloot ik me tot een andere professional te richten: gezicht- en lichaamsguru Tracie Martyn. Kim zweert bij haar Face and Body Resculpting Cream, dus ik bracht een bezoekje aan de salon om te kijken wat ze konden doen om wat junk in mijn trunk te krijgen me te helpen. Mede-eigenaar Marius Morariu adviseerde de Resculpting Body Treatment, "een unieke, maar relaxende spabehandeling die helpt je lijf te liften, verstevigen en contouren met behulp van lichte stroomstootjes." Contouren zei je? Dat is het magische woord. Liften en verstevigen? IK WIL HET.

Het lichte stroomstootjes-gedeelte was een tikkie verontrustend maar a) ik heb Khloe zoiets zien overleven in Keeping Up With the Kardashians en b) "CONTOUR!"

In vergelijking met wat er op KUWTK uitziet als een pijnlijke procedure was de Resculpting Body Treatment een makkie – het was aangenaam, ontspannend zelfs. Nadat ik een papieren broekje aan had getrokken (wat me overbodig leek gezien de rest van het program) ontfermde een dame zich over mijn, nou ja, kont. De behandeling zou álle sporen van cellulite vervagen en mijn vel gladstrijken. Oh, en na de behandeling zouden ook mijn dijen en muffin top verleden tijd zijn. "OMG MEEN JE DAT?" vroeg ik kalmpjes schreeuwde ik. Ik wilde haar omhelzen, maar ja, papieren ondergoed...

Ik ging liggen en met zijn tweeen gingen ze aan de slag. Als er een Olympische medaille was voor synchroon-bil-beeldhouwen zouden deze twee een gouden plak krijgen. Ze zapten ieder deel van mijn ingesmeerde derrière in perfecte harmonie – toevallig met fijne klassieke muziek op de achtergrond die ik dit keer wél kon waarderen.

http://ell.h-cdn.co/assets/15/24/1433957071-fullsizerender-7.jpg

Ze waarschuwden me dat ik de stroomstootjes kon voelen, maar het was meer een kriebelend "het werkt!" gevoel. De behandeling duurde zo'n anderhalf uur en toen ik klaar was zag ik direct resultaat. MY ASS LOOKS AMAZING.

Terwijl ik mijn achterwerk in de spiegel bewonderde was ik trots. Ik wilde naar het strand. NU! Ik was zelfs zo trots dat ik, heel erg Kim, een belfie naar mijn beste vriendin stuurde. Ik zou het je willen laten zien, heus, maar vanwege mijn ouders, opa en eventueel toekomstige kinderen met Engels accent (je mag dromen, toch?) ga ik niet vrijwillig mijn bijna naakte billen op het Internet plaatsen. Alweer. Oh en die Resculpting Cream waar Kim zo'n fan van is? Ik ben sindsdien mijn wallen aan het resculpten.

Het volgende onderdeel van mijn #BodyByKim plan was laserontharing. Ik bedoel maar, weet je die cover van Paper Magazine nog? Of die Yeezy-outfit? Als je Kim Kardashian West heet moet je immer klaar zijn om naakt te zijn en ingeolied te worden.

http://ell.h-cdn.co/assets/15/22/1280x960/gallery-1432678246-elle-sally-kim-k-5.jpg

Dus, op een prachtige zaterdagochtend ging ik in mijn 'misschien-ga-ik-wel-naar-de-sportschool-look' naar mijn eerste behandeling. Toen ik mijn badjas uitdeed legde een medewerkster de behandeling uit en vertelde dat de pijn ongeveer "4" op een schaal van 1-tot-10 was. Oh en ze gaf me een stressbal. Hoe bedoel je onheilspellend?! Ik zal eerlijk zijn: ik ben een watje. En een zelfbenoemde hypochonder. Ik raak snel in paniek en ik <3 huilen.="" Maar="" serieus,="" laserontharing="" is="" geen="" geintje.="" En="" het="" "4"="" maar="" meer="" een="" "8",="" opeens="" snapte="" ik="" de="" bal.<="" p="">

Na ongeveer twee seconden vertelde ik kalmpjes dat het F*CKING PIJN deed en pakte de dame er een koud compres bij om iedere flits te verlichten. Het duurde ongeveer vijf minuten. "Was dat het?" vroeg ik, terwijl ik mijn ademhaling onder controle probeerde te krijgen. Jup, dat was het. Over twee weken moest ik terug komen voor nog een paar sessies. Ik besloot dat het toch niet zooooo erg was, deed mijn shirt uit en liet mijn nieuwe vriendin meteen mijn oksels doen. Pas maar op Kim.

Maar, dit zou geen Kimscovery zijn zonder waist-training. ELLE-collega Danielle Prescod had zich hier vorig jaar al aan gewaagd dus ik wist waar ik aan begon en leende me haar waist-trainer zodat ik snel kon beginnen om mijn organen te herschikken. 

http://ell.h-cdn.co/assets/15/24/1433940111-elle-kimsally-waistband.jpg

Een waist-trainer dragen is geet – en dan niet op een Moulin Rouge-achtige manier. Het is een soort minifornuis wat ervoor zorgt dat je rechtop zit. Je kunt niet eens volledig ademhalen! Je moet er zogenaamd ook mee sporten maar ik kon maar net mijn groentelunch kwijt dus ik besloot vooral niet teveel te bewegen als ik hem droeg.

Ik kreeg wél een instant zandloperfiguur. "Maar waar zijn je organen dan heen?" vroeg een verwarde mannelijke collega. "Geen idee," antwoorde ik. Een zandloperfiguur beats organen, duh. Toen ik mezelf aan het einde van dag één bevrijdde en mijn buik haar normale positie weer in nam had ik een nieuwe waardering voor alle ruimte die mijn nieren, enz. hadden. En striemen op de plek waar de waist-trainer de bloedsomloop naar mijn muffin top had afgesneden.

Daarna droeg ik hem vaak genoeg om het idee te krijgen dat ik het geprobeerd had – terwijl ik TV keek, terwijl ik mijn schoenen herschikte, terwijl ik DEZE ZIN TYPTE. Maar om eerlijk te zijn luister ik nog liever naar een soundtrack van mijn eigen gehijg terwijl ik ren dan dat ik dat ding nog een keer aan moet. 

Conclusie? Zelfs zonder waist-trainer voel ik me Kim-tastic. Ik ben gezonder, fitter en ik kan mezelf op elk moment van de dag in een Baywatch-badpak hijsen. En ik voel me héél goed. Ik zou op mezelf willen toasten met een flink glas Champagne, maar helaas, ik drink nog steeds niet. Of in ieder geval nu nog niet.'

'Ik leefde een week als Kim Kardashian en dit is wat er gebeurde' >

Ik deed mijn make-up een week lang (!) als Kim Kardashian en dít waren de reacties >


Dit artikel verscheen oorspronkelijk op ELLE.com