Het Waldorf: historic landmark, home van de Hiltons (Paris en familie, als ik me niet vergis), en een vijfsterrenkolos op loopafstand van de grote warenhuizen. Ik heb het uiteraard onmiddellijk op me genomen om de toestand van de financiële wereld aldaar eens aan een gedegen onderzoek te onderwerpen.
BOGO
Om mensen aan te sporen vooral veel te kopen ter genezing van de creditcrunch, was op 28 november al de uitverkoop uitgebarsten. En zoals alles in New York Groter & Beter is, is ook de uitverkoop daar de moeder aller uitverkopen. Ze beginnen niet met een lullige 15 of 20% korting, zoals hier. Bam, meteen 50%, soms zelfs 70% eraf, dat is pas uitverkoop. Ze hadden er zelfs een nieuw woord voor verzonnen: bogo. Wat staat voor Buy One, Get One (oftewel 2 voor de prijs van 1).
Je zult denken dat ik me, tot de tanden toe gewapend met creditcards en proviand voor een lange belegering, er op gestort heb als een poes op een nest jonge vogeltjes. Ik hoop niet dat ik je nu teleurstel Spy, maar nee dus.
KOOPJESHEL
Ik ging bij het normaal zo chique Saks Fifth Avenue naarbinnen en het leek wel de Zeeman. Een uitdragerij! De Chanelletjes (Chanel gaat normaal nóóit in de uitverkoop) lagen vertrapt op de grond, de schoenafdeling was bijna volledig gestript, op anderhalve Manolo na, de op koopjes beluste toeristen maakten elkaar nog net niet af. Heel onappetijtelijk allemaal.
Ik werd er in ieder geval niet hebberig van. In gedachten verzonken (should I stay or should I go) stond ik met een vestje in mijn hand dat door de Olsens in elkaar was verzonnen, toen ik belaagd werd door een Russin in bont tot op de grond, met nagels als klauwen en de gehele Dior make-upcollectie op haar gezicht gesmeerd. Wegwezen! Wat een koopjeshel.
Het is ook niet slim op de wat langere termijn, hoorde ik verderop in de week van mensen die er verstand van hebben: nu in de grote warenhuizen zelfs prestigieuze merken als Chanel en Prada zo enorm in de uitverkoop gaan, zal komend seizoen niemand meer bereid zijn de volle mep te betalen. Luxe die geen luxe meer is, waar gaat het met deze wereld naartoe?!
BETAALBAAR KASJMIER
Ik besloot daarom maar van de kerstkoorts (daar ook al op 28 november uitgebarsten) te genieten: al die gezellige kerstklassiekers die er in alle winkels gedraaid werd, alle versieringen en lichtjes op straat: ik had het gevoel alsof ik in When Harry Met Sally of Sleepless in Seattle rondliep. Zeker toen het ook nog begon te sneeuwen. Helemaal voor niks!
Uiteindelijk heb ik mijn goede geld geïnvesteerd in zaken die, uitverkoop of niet, altijd in New York veel betaalbaarder zijn dan in Amsterdam: sjmier en Uggs (seriously: hoe komt het dat in Amerika alles van betaalbaar kasjmier is gemaakt, en hier niks?). Blijkbaar de nieuwe klassiekers; toen ik op de terugweg van KLM zo maar een upgrade naar business class kreeg (LOVE!) bleken Uggs en kasjmier vestjes het uniform van mijn medepassagiers aldaar. Ik zeg: comfort is de nieuwe luxe.
PS - Nog even over Leo en Kate, mijn raison d’être in NY. Breaking news: Kate Winslet heeft puistjes! Sinds ze de dertig gepasseerd is heeft ze last van de ene na de andere outbreak, zo vertelde ze, en een goede kijker (moi) zag inderdaad onder de make-up de nodige pukkels op de kin. En Leo bijt nagels - stars, they’re just like us!
Ze spelen voor het eerst sinds Titanic weer samen, in Revolutionary Road, een prachtig deprimerende film (ik houd wel van een traantje op z’n tijd). Moet je gaan zien, eind januari. Wel eerst de scheermesjes in je badkamer weggooien.
