ELLE.com's Justine Hartman betoogt waarom vriendinnen elkaar misschien niét altijd goudeerlijk advies hoeven te geven.

'Er bestaat een scène in Sex and the City waarin Carrie zich afvraagt of ze zeer direct en eerlijk kan zijn tegen een vriendin. Ja, zegt Charlotte: 'I just think in an intimate relationship, you should be able to say anything.' Nee, zegt Samantha: 'I would highly disagree. Practically all the relationships I know are based on a foundation of lies and mutually accepted delusion.' Dat was in episode The Awful Truth, die in 1999 op de buis verscheen. Meer dan vijftien jaar later valt er nog steeds veel over het onderwerp te zeggen.

To advise or not to advise

Advies krijgen en geven kan in vriendinnengroepen gevoelig liggen. Ik zal nooit vergeten hoe ik in mijn studententijd met vriendin Maggie en mijn nieuwe vriendje Tony (beiden niet hun echte namen, FYI) op de bank een heftige nacht aan het nabeschouwen was. Maggie had voor de derde keer aangepapt met een vriend van Tony en vroeg me terloops of die vrienden haar misschien als slet zouden beschouwen. Ik (achteloos lepelend in een bak ijs) nam een diepe zucht, een goede schep ijs, en antwoordde eerlijk: probably. Haar houding veranderde meteen. 'Are you fucking kidding me?' antwoordde ze. De lepel in de bak ijs stond inmiddels stil, mijn blik verbaasd. 'Get out of my house,' vervolgde ze.

Hoewel we nog steeds goede vriendinnen zijn, wordt dit moment nog jaarlijks door Maggie omhooggehaald, en elke keer doet ze dat met een soort mix van waardering en can you believe this b*tch-verontwaardiging. Op dertigjarige leeftijd vraag ik me dus nog steeds élke keer af of vriendinnen nu mijn goudeerlijke advies willen of gewoon iemand om zich heen willen hebben die naar ze luistert. En als dat laatste waar is: ben je dan wel een echt goede vriendin als je je meest onvervalste mening geeft?

Jokkebrokken doen we allemaal

Uit nieuwsgierigheid besloot ik rond te vragen in mijn gevarieerde omgeving - gevuld met 18- tot 36-jarigen - hoe zij er tegenaan keken. En wat bleek? Hoewel de antwoorden varieerden, leek de gemene deler te zijn dat niemand altijd de echte waarheid vertelt.

Lucia (33), een voormalige schrijfster: 'I think it's a very female thing—we don't want our friends to feel completely judged, so we temper our advice and our feedback. And it's also a sign of our times—everyone has so much on their plate and is so hyper-stressed that, as friends, we don't want to pile on each other's woes too harshly.' Cathy (37), fotografe: 'I think that, often times, women don't want to face the messy reactions of our friends when we tell them something they don't want to hear. Plus, we love our friends. And it's normal to help them feel better—even if we know it's the wrong advice.'

Als kijk naar mijn eigen dagen in nood, so to speak, dan moet ik vooral denken aan hoe vriendin Lizzie me heeft geholpen tijdens een zware, donkere periode. Voorzichtig, en zonder oordeel, liet ze me vertellen over alle negatieve shit die ik inmiddels had opgekropt. Tot op vandaag weet ik nog steeds niet wat haar échte mening was over mijn problemen, maar ze heeft me nooit als een freak laten voelen. En in die storm van onzekerheid wist ik, door Lizzie: ik heb een vriendin. En dat gegeven gaf misschien nog wel veel meer kracht dan alle goede adviezen bij elkaar.

De (on)zin van advies

Wat ook lijkt mee te spelen: onze leeftijd. Kyla (31), communicatiemanager: 'When I was younger, my advice for others was often about what I would do if it were me in their situation. But in more recent years, I've learned to assess the person who is asking based on what I know of them. What is important to this person? What sort of things tend to make her happy or unhappy?' Blair (18), student: 'There is a reason they say drunk words bring sober thoughts. But really, I think I only have two or three trusted friends who really give me the truth. The other ones usually tell me what I want to hear or join in on what the group majority says.'

Maar wat moeten we dan met de girl code-gedachte, dat we er altijd voor elkaar zijn? Of wat als je denkt: ja, maar als ik het was, zou ik het wél willen weten? Je bent misschien nog wel de enige die er in gelooft. Lucia: 'I did tell a friend once years ago that her boyfriend was cheating on her. She was mad at me and married him and our friendship never recovered. I'd do it again, because it was the right thing to do, but I am mindful that unsolicited advice can take down a friendship.' Cathy keurde de vriend van een goede vriendin af. 'It just became really strained and pretty awkward. In the years that followed, she went on to have two more kids with him. We no longer talk.'

Conclusie: Samantha had een punt.

Of, zoals ELLE.com-medewerker Glynnis MacNicol het stelt in zijn analyse over Sex and the City:

'Watching people make bad decisions about their life is frequently what being an adult is about.'