'Seks heeft altijd pijn gedaan. Het is niet dat ik niet van seks hou – want dat doe ik wel, voor een korte tijd – maar de waarheid is wel dat het na een paar minuten verandert van iets fijns in iets ongelofelijk pijnlijks.

Dit is iets wat ik altijd al heb geweten van mezelf. Je kunt er ook niet echt omheen. Nadat ik het de eerste paar keer had toegeschoven op mijn maagdelijkheid en mijn eerste keren, werd al snel duidelijk dat er geen sprake was van een beginnersprobleem. Ik wist dat seks niet voor iedereen pijnlijk was. Ik hoorde over hele marathonsessies, dus het kon bijna niet anders dan dat er vrouwen waren die ervan genoten. Toch ben ik nooit op zoek gegaan naar een oplossing voor mijn seksprobleem. Ik heb gewoon penetratie vervangen door orale seks.

'Ik ben met orale seks als hoofdgerecht door mijn dating life heen gegaan.'

Sinds ik het ontdekte ben ik helemaal weg van orale seks. Maar echt. Als een trotse, met een vlag zwaaiende aanhanger van het geloof van beffen, als je snapt wat ik bedoel. Het kost zo veel minder moeite. Het is alleen maar genot. Het draait allemaal om mij. En aan het einde ben ik ook nog eens degene met het orgasme, in plaats van de man.

Ik ben met orale seks als hoofdgerecht door mijn dating life heen gegaan. Zowel het geven als het ontvangen. Penetratie vond enkel en alleen – geen uitzondering mogelijk – plaats als er ruimte en tijd was voor een toetje. Daar leek nooit iemand waarmee ik heb gedatet of aangepapt een probleem mee te hebben gehad. Ik trouwde en zette mijn vijf-minuten-of-minder routine door, wat prima is voor mijn man. Maar hey, als je eenmaal getrouwd bent en kinderen hebt die niet slapen, dan is dat ook meteen alle tijd en energie die je daarvoor hebt. Hoe dan ook.

'Ik wist niet dat er een naam was voor mijn aandoening.'

Tot na de komst van mijn eerste zoontje wist ik niet dat er een naam was voor mijn aandoening. Of dat ik überhaupt een aandoening had! Na de geboorte van mijn zoon werd ik buitenspel gezet door slopende, pijnlijke krampen. Mijn eigen verloskundige en gynaecologe verwees me naar een gynaecoloog die gespecialiseerd is in pijnbestrijding. Daar bespraken we de kans op endometriose (een aandoening aan de baarmoeder) en begon vervolgens het fysieke onderzoek.

Daar lag ik, met mijn benen gespreid in de beugels, toen de dokter vroeg: "Is seks pijnlijk voor u?"

"Ja," zei ik, terwijl ik moeite deed om rechtop te blijven zitten. Ik wilde dat ze naar mijn gezicht zou kijken tijdens dit gesprek, niet naar mijn vagina.

"Je hebt iets wat we bekkenbodem spierspasmen noemen, ook wel bekkenbodem disfunctioneren." Het niet goed werken van m'n bekkenbodem dus. Nadat ik me aan had gekleed legde ze meer uit over de aandoening en dat ik mijn bekkenbodem kan versterken met fysiotherapie, zodat het ongemak minder wordt.

"Fysiotherapie?" vroeg ik.

"Ja."

"Voor mijn vagina?" checkte ik ter verduidelijking.

"Nou, er zijn ook een paar dingen die je zelf kunt doen, kegeloefeningen bijvoorbeeld. Maar interne en externe therapie met een gespecialiseerde zou je echt kunnen helpen met het versterken van je spieren. Seks hoeft dan niet meer pijnlijk te zijn."

'Verzekert mijn verzekering zoiets?'

Niemand heeft me er ooit van beschuldigd preuts te zijn maar om dat down there nou te trainen met zomaar een persoon – een willekeurig iemand – ging me toch een beetje te ver. Ik wilde niet eens naar de sportschool om iemand me te laten helpen van mijn vijf overgebleven babykilo's af te komen, dus nee bedankt.

Plus, er waren ook nog andere, realistische, vragen. Verzekert mijn verzekering zoiets? En hoeveel tijd zou mijn vaginale oefenregime in beslag nemen? Met een baby en een carrière, is focussen op mijn vagina wel het laatste wat ik wilde. En daarnaast duurde het al tot mijn mid-derstigste voor ik me realiseerde dat er een oplossing voor mijn probleem was. Als je het al echt een probleem kunt noemen.

De fysiotherapie is nooit echt van de grond gekomen. Enkele jaren huwelijk en een kind later doen mijn man en ik het nog steeds prima met ons op orale seks-gebaseerde seksleven. En ik weet dat er, mócht ik ooit weer penetratie overwegen, een fysiotherapeut klaarstaat om mij daarvoor in vorm te krijgen.

Maar voor nu ben ik helemaal tevreden met mijn seksleven zonder seks.'

Bron: ELLE.com