Waarom schrikken sommige mensen toch zo van het woordje 'gender'? Zeker wanneer het wordt gecombineerd met 'neutraal'.

Toen de NS deze zomer besloot de welkomstgroet van 'beste dames en heren' naar 'beste reizigers' te veranderen, was Nederland te klein. En toen de Hema gisteren bekendmaakte geen specifieke 'jongens' en 'meisjes'-kleding meer te verkopen, was de ophef opnieuw daar:

'Hema genderneutraliseert uw kinderen' riep PowNed woensdag. 'Geen blauw of roze meer: alle kinderkleding bij HEMA wordt genderneutraal' kopte Business Insider.

Allebei koppen die lekker klikken, maar hartstikke onwaar zijn. De Hema zal nog steeds roze jurkjes en blauwe pyjama's verkopen (dat staat bizar genoeg zelfs in het Business Insider artikel...). Het roze jurkje heeft alleen geen labeltje meer waarop staat dat het voor meisjes is.

Geen genderspecificatie

En dat betekent NIET dat de Hema nu wil dat ouders hun zoontjes in een roze jurkje hijsen (tenzij hun zoontjes dit graag willen natuurlijk) of dat alle kleren straks 'neutraal grijs' zijn. Het betekent enkel dat er geen genderspecificatie meer op of bij het kledingstuk staat.

Nu is dat labeltje als je het mij vraagt sowieso overbodig. Ik denk niet dat er één ouder is die ooit een roze jurkje in z'n handen had en het weer heeft teruggelegd omdat het op de meisjesafdeling hing. Net als dat er geen mens is die besluit een kledingstuk niet te kopen omdat er geen labeltje met 'jongen' of 'meisje' aanhangt.

Wat wél voorkomt, zijn ouders die een truitje met een dinosaurus terughangen omdat het van de jongensafdeling komt - zelfs al koos hun dochter het kledingstuk zelf uit. En meisjes die balen dat ze alleen maar onderbroeken met hartjes kunnen kopen, terwijl ze een stoere Superman S veel mooier vinden.

He 'enge' woordje gender

Toen warenhuis John Lewis in Engeland vorig jaar hun aparte 'boys' en 'girls'-lijn inruilde voor 'boys & girls' kleding, viel het ruim één jaar lang niemand op. En ook de Hema wist de afgelopen tijd probleemloos de jongens- en meisjesafdelingen van honderden winkels te combineren tot een grote kinderafdeling (iets dat ik al dacht te zien toen ik begin augustus in Nederland was). De ophef kwam pas toen het bedrijf woensdag dat 'enge' woordje gender in de mond nam.

Want nu zijn er mensen die het gevoel hebben dat de Hema zich wil bemoeien met de opvoeding van hun kind. Dat ze straks geen roze of blauw meer mogen kopen voor hun kroost. Dat we op deze manier naar een maatschappij gaan waar geen verschil meer mag bestaan tussen jongens en meisjes. Dat iedereen straks 'mens' is. (Brrrrr, allemaal mensen! Het zal toch niet?!)

Angst

Het is dezelfde angst die sommige mensen hadden toen de NS hun 'beste reizigers' introduceerde. (Ook zoiets dat, als het niet breed in de media was uitgemeten, NIEMAND erg had gevonden. Want voelen we ons niet allemaal aangesproken door het woordje 'reiziger' als we in de trein zitten?) Het is de angst dat ons iets wordt opgelegd. Dat we geen man of vrouw meer mogen zijn.

Maar iemand die zich vrouw voelt, voelt zich toch niet opeens minder vrouw omdat ze wordt aangesproken met 'reiziger'? En verandert er daadwerkelijk iets in je leven als je straks - naast het roze jurkje - ook een jurkje met dinosaurussen ziet hangen bij de Hema?

xView full post on X

Verandering?

Deze zogenaamde grote 'veranderingen' in de maatschappij waar zo fel tegen wordt geageerd, veranderen in werkelijkheid niks.

Behalve voor dat meisje dat zich een dag lang rot voelde omdat ze zonder er erg in te hebben een kledingstuk op de jongensafdeling uitkoos en werd verteld dat dit ongepast is. Of die treinreiziger die zich niet identificeert als man of vrouw en zich iedere dag wel een keer buitengesloten voelt in de maatschappij. Voor deze mensen maken dit soort kleine veranderingen een enorm verschil. En daar hoeft de rest helemaal NIKS voor in te leveren.